بیست و یکمین پایه از پایههای ایمان: نمازهای پنجگانه واجب
زیرا الله تعالى می فرماید: ﴿...وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُضِيعَ إِيمَٰنَكُمۡ...﴾[البقرة: ۱۴۳]. که منظور از ایمانتان نمازتان است و همچینین می فرماید: ﴿…وَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتُواْ ٱلزَّكَوٰةَ﴾«و نماز را برپای دارید و زکات بدهید...». و همچنین می فرماید: ﴿إِنَّ ٱلصَّلَوٰةَ كَانَتۡ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ كِتَٰبٗا مَّوۡقُوتٗا ١٠٣﴾[النساء: ۱۰۳]. «نماز برای مؤمنین واجبی وقت دار است».
دلیل از سنت: پیامبر ج فرمود: «إِنَّ بَيْنَ الرَّجُلِ وَبَيْنَ الشِّرْكِ وَالْكُفْرِ تَرْكَ الصَّلاَةِ» [٧۱]. «[فاصلۀ] بین [اسلام] شخص و شرک و کفر[ش] ترک نماز میباشد». دلیل دیگر از سنت: عبد الله بن مسعودس در صحیحین گفته است: «سَأَلْتُ النَّبِيَّ ج أَيُّ الْعَمَلِ أَحَبُّ إِلَى اللَّهِ قَالَ الصَّلَاةُ عَلَى وَقْتِهَا قَالَ ثُمَّ أَيٌّ قَالَ ثُمَّ بِرُّ الْوَالِدَيْنِ قَالَ ثُمَّ أَيٌّ قَالَ الْجِهَادُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي بِهِنَّ وَلَوْ اسْتَزَدْتُهُ لَزَادَنِي» [٧۲]. «از پیامبر ج سوال کردم چه عملی نزد خداوند محبوبتر است؟ فرمود: نماز در وقتش، گفتم: بعد از آن؟ فرمود: نیکی به والدین، گفتم: بعد از آن؟ فرمود: جهاد در راه الله. [ابن مسعود گفت:] آنان را برای من بیان فرمود و اگر بیشتر می پرسیدم بیشتر جواب می داد». حدیث ابن عمرب که پیامبر ج فرمود: «صَلَاةُ الْجَمَاعَةِ تَفْضُلُ صَلَاةَ الْفَذِّ بِسَبْعٍ وَعِشْرِينَ دَرَجَةً» [٧۳]. «فضیلت نماز جماعت بیست و هفت برابر نماز فرادی است». حضرت عثمانس از پیامبر ج آورده است: «مَا مِنِ امْرِئٍ مُسْلِمٍ تَحْضُرُهُ صَلاَةٌ مَكْتُوبَةٌ فَيُحْسِنُ وُضُوءَهَا وَخُشُوعَهَا وَرُكُوعَهَا إِلاَّ كَانَتْ كَفَّارَةً لِمَا قَبْلَهَا مِنَ الذُّنُوبِ مَا لَمْ يُؤْتِ كَبِيرَةً وَذَلِكَ الدَّهْرَ كُلَّهُ» [٧۴]. «شخص مسلمانی نیست که نماز واجبی را بخواند و وضوء و خشوع و رکوع آن را به نیکی ادا کند بجز اینکه [این عمل او] کفارۀ گناهان قبلش می گردد به شرطیکه آن [گناهان] کبیره نباشد و این [قانون] در هر زمانی جاری است».
در همین مورد امام بیهقی/گفته است: بعد از ایمان به الله از عبادات عبادی وجود ندارد که ترک آن انسان را به کفر سوق دهد و خداوندأ آن ر ا ایمان نامیده و رسول الله ترک آن ر ا کفر دانسته است بجز نماز.
[٧۱] صحیح مسلم: ۲۵۶- ۲۵٧؛ سنن ابوداود: ۴۶٧۸؛ سنن ترمذی: ۲۶۱۸- ۲۶۱٩- ۲۶۲۰؛ سنن نسائی: ۴۶۴؛ سنن ابن ماجه: ۱۰٧۸- ۱۰۸۰؛ وشیخ آلبانی آن را صحیح دانسته است. [٧۲] صحیح بخاری: ۵۲٧- ۵٩٧۰- ٧۵۳۴؛ صحیح مسلم: ۲۶۲- ۲۶۴- ۲۶۶؛ سنن نسائی: ۶۱۰- ۶۱۱؛ شیخ آلبانی سند آن را صحیح دانسته است. [٧۳] صحیح بخاری:۶۴۵؛ صحیح مسلم: ۱۵۰٩؛ سنن ترمذی: ۲۱۵؛ سنن نسائی: ۸۳٧؛ وصححه آلبانی. این حدیث با لفظ ۲۵ برابر نیز آمده است و طبق نظر محدثین ۲٧ برابر برای نماز جماعت در مسجد است و ۲۵ برابر برای نماز جماعت در خانه است.(مترجم) [٧۴] صحیح مسلم: ۵۶۵.