چهل و هشتمین پایه از پایه‌های ایمان: قربانی کردن و عقیقه گرفتن
زیرا الله تعالى می فرماید: ﴿فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَٱنۡحَرۡ ٢﴾[الکوثر: ۲]. «پس برای پروردگارت نماز بخوان و قربانی کن». همچنین می فرماید: ﴿وَٱلۡبُدۡنَ جَعَلۡنَٰهَا لَكُم مِّن شَعَٰٓئِرِ ٱللَّهِ لَكُمۡ فِيهَا خَيۡرٞ﴾[الحج: ۳۶]. «و [قربانی] کردن شتران را برای شما از شعائر الله قرار دادیم که برای شما در آن خیر است...». همچنین می فرماید: ﴿ذَٰلِكَۖ وَمَن يُعَظِّمۡ شَعَٰٓئِرَ ٱللَّهِ فَإِنَّهَا مِن تَقۡوَى ٱلۡقُلُوبِ ٣٢﴾[الحج: ۳۲]. «چنین است، و هرکس شعائر الهی را عظیم برشمرد پس از تقوای قلب است».
دلیل از سنت: حدیث انس بن مالکس در صحیحین: «ضَحَّى النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِكَبْشَيْنِ أَمْلَحَيْنِ أَقْرَنَيْنِ، ذَبَحَهُمَا بِيَدِهِ، وَسَمَّى وَكَبَّرَ، وَوَضَعَ رِجْلَهُ عَلَى صِفَاحِهِمَا» [۱٧۸]. «پیامبر ج دو قوچ سفید به سیاهی آمیختۀ شاخ‌دار قربانی نمود، با دست خودش آن دو را ذبح نمود و نام الله را برد و تکبیر گفت، و پای خود را بر پهلوی آن دو قرار داد».
[۱٧۸] صحیح بخاری: ۵۵۵۸- ۵۵۶۴- ۵۵۶۵- ٧۳٩٩؛ صحیح مسلم: ۵۱٩٩- ۵۲۰۰؛ سنن ابوداود: ۲٧٩۳- ۲٧٩۴؛ سنن ترمذی: ۱۴٩۴؛ سنن نسائی: ۴۳۸٧- ۴۴۱۵- ۴۴۱۶- ۴۴۱۸؛ سنن ابن ماجه: ۳۱۲۰؛ صححه آلبانی.