چهل و ششمین پایه از پایه‌های ایمان: خوشحال شدن با انجام کارهای نیک و غمگین شدن در انجام دادن کارهای زشت
عمر بن الخطابس در خطبۀ فرمود: «مَنْ سَرَّتْهُ حَسَنَتُهُ وَسَاءَتْهُ سَيِّئَتُهُ فَهُوَ مُؤْمِنٌ» [۱٧۶]. «هرکس نیکیش او را شاد کرده و بدیش او را ناراحت کند، او مؤمن است».
[۱٧۶] سنن ترمذی: ۲۱۶۵؛ شیخ آلبانی آن را صحیح دانسته است.