چهل و چهارمین پایه از پایه‌های ایمان: رعایت ارتباط با مردم
زیرا الله تعالى می فرماید: ﴿إِنَّ ٱلَّذِينَ يُحِبُّونَ أَن تَشِيعَ ٱلۡفَٰحِشَةُ فِي ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِ...﴾[النور: ۱٩]. «همانا افرادی که دوست دارند بین کسانی‌که ایمان آورده اند فحشاء اشاعه دهند، برای‌شان عذابی دردناک در دنیا و آخرت است...». و همچنین می فرماید: ﴿إِنَّ ٱلَّذِينَ يَرۡمُونَ ٱلۡمُحۡصَنَٰتِ ٱلۡغَٰفِلَٰتِ ٱلۡمُؤۡمِنَٰتِ لُعِنُواْ فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِ﴾[النور: ۲۳]. «کسانی‌که به زنان مؤمن و پاکدامن وغافل [از مسائل شهوت حرام] تهمت می زنند در دنیا و آخرت لعن می شوند». در آیات و احادیث به این مسئله اشارات زیادی وجود دارد مانند حدیث أبی هریرهس فی صحیح مسلم که پیامبر ج فرموده است: «... الْمُسْلِمُ أَخُو الْمُسْلِمِ لاَ يَظْلِمُهُ وَلاَ يَخْذُلُهُ وَلاَ يَحْقِرُهُ. التَّقْوَى هَا هُنَا، وَيُشِيرُ إِلَى صَدْرِهِ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ بِحَسْبِ امْرِئٍ مِنَ الشَّرِّ أَنْ يَحْقِرَ أَخَاهُ الْمُسْلِمَ، كُلُّ الْمُسْلِمِ عَلَى الْمُسْلِمِ حَرَامٌ دَمُهُ وَمَالُهُ وَعِرْضُهُ» [۱۵٩]. «مسلمان برادر مسلمان است و نباید به او ظلم کند و نباید او را خوار کند و نباید تحقیرش کند. تقوی اینجاست. و سه بار اشاره کرد به سینه اش. برای شر بودن امری همین کافی است که مسلمان برادر مسلمان خود را تحقیر کند، برای هر مسلمانی خون و مال و ناموس برادر مسلمانش حرام است». ابوذرس آورده است که پیامبر ج فرموده است: «لَا يَرْمِي رَجُلٌ رَجُلًا بِالْفُسُوقِ وَلَا يَرْمِيهِ بِالْكُفْرِ إِلَّا ارْتَدَّتْ عَلَيْهِ إِنْ لَمْ يَكُنْ صَاحِبُهُ كَذَلِكَ» [۱۶۰]. «مردی به مردی تهمت فسق نزند و به او تهمت کفر نزد که اگر آن شخص کافر نباشد آن کلمۀ [کفر] به خودش بر می‌گردد [یعنی خودش کافر می‌شود]».
[۱۵٩] صحیح مسلم: ۶٧۰۶؛ سنن ترمذی: ۱٩۲٧؛ صححه آلبانی. [۱۶۰] صحیح بخاری: ۶۰۴۵.