هفتاد و دومین پایه از پایه‌های ایمان: غیرت داشتن و ترک بی-ناموسی.
زیرا الله تعالى می فرماید: ﴿قُوٓاْ أَنفُسَكُمۡ وَأَهۡلِيكُمۡ نَارٗا وَقُودُهَا ٱلنَّاسُ وَٱلۡحِجَارَةُ...﴾[اتحریم: ۶]. «...خودتان و خانواده ی خودتان را از آتشی حفظ کنید که هیزمش انسان و سنگ است...». همچنین می فرماید: ﴿وَقُل لِّلۡمُؤۡمِنَٰتِ يَغۡضُضۡنَ مِنۡ أَبۡصَٰرِهِنَّ وَيَحۡفَظۡنَ فُرُوجَهُنَّ...﴾[النور: ۳۱]. «و به زنان مؤمن بگو نگاه خود را [از نامحرم] کوتاه کنند و پاکدامنی کنند...».
پیامبر ج فرموده است: «إِنَّ اللَّهَ يَغَارُ وَإِنَّ الْمُؤْمِنَ يَغَارُ وَغَيْرَةُ اللَّهِ أَنْ يَأْتِىَ الْمُؤْمِنُ مَا حَرَّمَ عَلَيْهِ» [۲۳٧]. «همانا خداوند به غیرت می افتد و همانا مؤمن به غیرت می افتد، و خداوند وقتی به غیرت می افتد که مؤمن کاری را انجام دهد که بر وی حرام شده است». حدیث ام المؤمنین ام سلمۀل«أَنَّ النَّبِيَّ ج كَانَ عِنْدَهَا وَفِي الْبَيْتِ مُخَنَّثٌ فَقَالَ الْمُخَنَّثُ لِأَخِي أُمِّ سَلَمَةَ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِي أُمَيَّةَ إِنْ فَتَحَ اللَّهُ لَكُمْ الطَّائِفَ غَدًا أَدُلُّكَ عَلَى بِنْتِ غَيْلَانَ فَإِنَّهَا تُقْبِلُ بِأَرْبَعٍ وَتُدْبِرُ بِثَمَانٍ فَقَالَ النَّبِيُّ ج : لَا يَدْخُلَنَّ هَذَا عَلَيْكُنَّ» [۲۳۸]. «پیامبر ج نزد وی بود در حالی که در خانه شخص مخنثی بود و آن مخنث به برادر ام سلمه عبدالله بن امیه گفت: اگر فردا به اذن خداوند طائف فتح شد، تو را به دختر غیلان توصیه می کنم، زیرا اگر به او از جلو بنگری چهار [چین خوردگی] و اگر از پشت بنگری هشت [چین خوردگی] می بینی؛ پیامبر ج فرمود: چنین کسی را نزد خود راه ندهید». از ابوسعید خدریس روایت شده است: پیامبر ج فرموده است: «إِنَّ الْغَيْرَةَ مِنَ الإِيمَانِ، وَإِنَّ الْمَذَاءَ مِنَ النِّفَاقِ» [۲۳٩]. «غیرت از ایمان است و بی ناموسی از نفاق و بی ناموس دیوث [۲۴۰]است». حلیمی گفته است: المذاء به معنی جمع شدن مردان و زنان و خلوت کردن آنها و خارج شدن مذی است و از ریشۀ «المذی» می باشد گفته شده است: آن ارسال مردان با زنان است و وقتی گفته می شود «مذیت الفرس» یعنی آن را برای چریدن فرستاده ای».
[۲۳٧] صحیح بخاری: ۵۲۲۳؛ صحیح مسلم: ٧۱٧۱؛ سنن ترمذی: ۱۱۶۸؛ صححه آلبانی. [۲۳۸] صحیح بخاری: ۵۳۲۴- ۵۲۳۵- ۵۸۸٧. [۲۳٩] شعب الإیمان: ۱۰٧٩٧؛ مصنف عبدالرزاق: (۱۰/۱٩۵۲۱)؛ ضعفه آلبانی: ضعیف الجامع: ۱۵۱۲. [۲۴۰] از پیامبر جپرسیدند دیوث کیست؟ فرمود: کسی‌که عمل زشت را نزد اهلش انجام می دهد. (حادی الأرواح إلی بلاد الأفراح از ابن قیم). (مترجم)