درجات قاریان قرآن
آن‌حضرت جفرمود: روز قیامت به صاحبان قرآن گفته می‌شود: «اِقْرَأْ وَارْتَقِ وَرَتِّل كَمَا كنت تُرَتِّلُ فِي الدُّنيْا فَإنَّ مَنْزِلَك عِنْدَ آخر آيهً تَقْرؤُها» [۲۳].
ترجمه: «همانطور که در دنیا قرآن را با ترتیل تلاوت می‌کردی، امروز هم آن را تلاوت کن و از پلههای بهشت، بالا برو. جایگاه تو نزد آخرین آیه‌ای خواهد بود که تلاوت خواهی کرد».
صاحب قرآن به کسی گفته می‌شود که تمام قرآن یا بخشی از آن را حفظ و تلاوت نموده، بر دستوراتش عمل کرده و آن را سرمشق زندگی خویش قرار داده باشد [۲۴]. آنگاه قاریان، از هر سو شروع به تلاوت قرآن می‌کنند و از پلههای بهشت، بالا می‌روند و تا آخرین آیه‌ای که یاد دارند، پیش می‌روند و به جایگاه خویش می‌رسند. اما کسانی که همواره با علما و اهل قرآن در ستیز بوده و به جای نافذ ساختن کلام خدا، قوانین بشری را به اجرا می‌گذاشتند و داعیان خدا را به جرم عوت الی الله به زندان می‌انداختند و مورد شکنجه و استهزاء قرار می‌دادند، از چنین ارتقاء درجاتی در بهشت، محروم خواهند ماند. زیرا آن‌ها در دنیا دستورات خدا را به فراموشی سپرده و به جای آن، دستورات خود، یا حاکمان وقت را که ساخته و پرداخته خودشان بود، در جامعه به اجرا در می‌آوردند. تا بدین وسیله بهتر بتوانند ملت‌ها را استثمار کنند و بر آن‌ها حکومت نمایند. چرا که این قوانین، دست تعدی آن‌ها را برای تاراج سرمایه‌های ملل ستمدیده باز می‌گذاشت تا سرمایه‌ای را که با زحمت و عرق جبین به دست آورده بودند، حیف و میل کنند.
باید دانست که چنین انسان‌های ستمگری، بجای ارتقا در بهشت، در حالی که زنجیرهای هفتاد متری به دست و پایشان بسته است، پرتگاه‌های دوزخ را که فاصله هر یک تا دیگری، به اندازه فاصله زمین و آسمان است، یکی پس از دیگری طی خواهند کرد و نیز لباس‌های آتشین بر تن خواهند داشت، که چون پوست بدنشان بسوزد، بدستور خدا، پوست تازه‌ای جایگزین آن خواهد شد تا طعم عذاب را بیشتر و بهتر بچشند.
رسول خدا جفرمود: در این میان، کسانی دیگر وجود دارند که درجاتشان در بهشت بالا می‌رود. آن‌ها که چنین انتظاری ندارند، با تعجب، علت آن را جویا می‌شوند. به ایشان گفته می‌شود که شما پس از مرگ خود، فرزندان صالحی به جا گذاشته‌اید که در حق شما استغفار نموده و باعث ارتقاء درجات شما گردیده‌اند «إنَّ الرَّجلَ لَتَرتَفِعُ درَجته في الجَّنهَ فَيَقُول أنَّي ليِ هذا؟ فَيُقَالُ باسْتِغفارَ وَلَدكِ لَك» [۲۵].
چنین سعادتی نصیب پدرانی می‌شود که فرزندان خود را درست تربیت کنند و آن‌ها را وادار به فراگرفتن علم و دانش، به ویژه آموختن قرآن و معارف اسلامی‌و عمل به آن بنمایند و در این زمینه از هیچ‌گونه مساعدت و تشویقی دریغ نوزرند و مراقب دوست یابی آن‌ها باشند تا با افراد صالح و متدین همنشین شوند و از مجالست آن‌ها با افراد ناباب، جلوگیری کنند. همچنین مادرانی که دوست دارند در بهشت به درجاتشان افزوده شود باید دختران متدین، با حیا و با حجابی را بعد از خود، بگذارند. دخترانی که از تقلید و دنباله‌روی زنان کافر، پرهیز کنند و در حق والدین خود استغفار نمایند. چنین فرزندانی توسط اعمال نیک و دعای خویش، باعث می‌شوند که دفتر اعمال والدینشان، پس از مرگ نیز همچنان باز بماند و به درجات آن‌ها در بهشت، افزوده گردد.
[۲۳] ابوداوود و با تحسين ارناووط. [۲۴] دليل الفالحين. [۲۵] احمد و آلباني.