آرزوی بازگشت به دنیا برای انجام اعمال نیک
انسان مجرم، با صحنه‌های هولناکی در دوزخ، مواجه می‌شود که آتش آن، توسط چندین میلیون فرشته، کنترل می‌گردد و بسان حیوان درنده‌ای می‌غردو از خلال شعله‌هایش، بفرموده رسول اکرم جموجودی وحشتناک که دارای گردن بسیار بلند و چشمانی تیز بین و گوش شنوا و زبان گویا، می‌باشد، سر بر می‌آورد و می‌گوید: «من برای بلعیدن سه گروه، ماموریت دارم:
۱- کسانیکه برای خداوند شریک گرفته‌اند.
۲- متمردین و ستیز ندگان با حق.
۳- تصویرگران و مجسمه سازان [۶۴].
با دیدن چنین صحنه‌های تکان دهنده و هولناک، فریاد می‌کشد و بازگشت به روزهای دنیا را آرزو می‌کند: ﴿يَٰلَيۡتَنِي قَدَّمۡتُ لِحَيَاتِي﴾«ای کاش برای زندگیم چیزی جلو می‌فرستادم». کلمه «حیات» را مطلق آورده، زیرا در واقع، زندگی همان حیات آخرت است نه آنچه آن را در دنیا زندگی و حیات پنداشته بود. ﴿أَوۡ تَقُولَ حِينَ تَرَى ٱلۡعَذَابَ لَوۡ أَنَّ لِي كَرَّةٗ فَأَكُونَ مِنَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ ٥٨﴾[الزمر: ۵۸].
ترجمه: «وقتی عذاب را می‌بیند، می‌گوید‌ای کاش راه بازگشتی وجود می‌داشت تا من در زمره نیکوکاران در می‌آمدم».
شهید سید قطب می‌گوید: این آرزوئی است بیهوده که هرگز برآورده نخواهد شد، زیرا پس از پایان زندگی دنیا، بازگشت و رجوعی در کار نیست. هم اینک که شما در سرای عمل هستید، یقینا تنها فرصت گرانبها را در اختیار دارید که پس از سپری شدن، دوباره تکرار نخواهد شد و بزودی در مورد آن، با سرزنش و توهین، بازخواست خواهید شد: ﴿بَلَىٰ قَدۡ جَآءَتۡكَ ءَايَٰتِي فَكَذَّبۡتَ بِهَا وَٱسۡتَكۡبَرۡتَ وَكُنتَ مِنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ ٥٩﴾[الزمر: ۵٩] [۶۵].
ترجمه: «آری. آیات و نشانه‌های (قدرت) من به تو رسید ولی تو آن‌ها را دروغ پنداشتی و استکبار نموده از جمله کافران بودی».
[۶۴] ترمذي با تحسين ارناووط . [۶۵] في ظلال القرآن.