کاوشی پیرامون بهشت و دوزخ

بخش نخست: واردشدن به بهشت

بی‌گمان، هیچ سعادتی با سعادت مؤمنان برابری نمی‌کند؛ آن‌گاه که با کمال احترام اهل ایمان‌ را گروه گروه به طرف بوستان‌های پر نعمت هدایت می‌کنند و آن‌گاه که به بوستان‌ها نزدیک می‌شوند، دروازه‌ها را گشوده می‌بینند و فرشتگانی را که به استقبال آن‌ها می‌آیند و به‌ خاطر تحمل رنج و مشاهده‌ی شرایط خطرناک، ورود به بهشت را به آنان تبریک می‌گویند.

﴿وَسِيقَ ٱلَّذِينَ ٱتَّقَوۡاْ رَبَّهُمۡ إِلَى ٱلۡجَنَّةِ زُمَرًاۖ حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءُوهَا وَفُتِحَتۡ أَبۡوَٰبُهَا وَقَالَ لَهُمۡ خَزَنَتُهَا سَلَٰمٌ عَلَيۡكُمۡ طِبۡتُمۡ فَٱدۡخُلُوهَا خَٰلِدِينَ٧٣﴾[الزمر: ۷۳].

‏«‏و پرهیزکاران، گروه‌گروه به سوی بهشت رهنمون می‌شوند تا آن‌که به بهشت می‌رسند، در حالی‌که درهایش گشوده است و نگهبانانش به آن‌ها می‌گویند: درود بر شما، خوش آمدید؛ برای همیشه وارد بهشت شوید.‏»‏.

چون کردار، گفتار و باورداشت پسندیده ، نفس‌های پاکیزه و درونی پاک را به‌ شما ارزانی بخشید و شایسته‌ی بهشت گشتید.