گفتار هفتم: تعداد بهشتیان از امت اسلام
جمع زیادی از امت اسلام، که تعداد دقیق آن‌را الله متعال بهتر می‌داند، وارد بهشت می‌شوند. در صحیح بخاری از ابن‌عباسسروایت شده است که رسول الله صفرمود:
«عُرِضَتْ عَلَيَّ الْأُمَمُ فَأَخَذَ النَّبِيُّ يَمُرُّ مَعَهُ الْأُمَّةُ وَالنَّبِيُّ يَمُرُّ مَعَهُ النَّفَرُ وَالنَّبِيُّ يَمُرُّ مَعَهُ الْعَشَرَةُ وَالنَّبِيُّ يَمُرُّ مَعَهُ الْخَمْسَةُ وَالنَّبِيُّ يَمُرُّ وَحْدَهُ. فَنَظَرْتُ فَإِذَا سَوَادٌ كَثِيرٌ قُلْتُ: يَا جِبْرِيلُ هَؤُلَاءِ أُمَّتِي؟ قَالَ: لَا وَلَكِنْ انْظُرْ إِلَى الْأُفُقِ فَنَظَرْتُ فَإِذَا سَوَادٌ كَثِيرٌ قَالَ: هَؤُلَاءِ أُمَّتُكَ وَهَؤُلَاءِ سَبْعُونَ أَلْفًا قُدَّامَهُمْ لَا حِسَابَ عَلَيْهِمْ وَلَا عَذَابَ». [۲۴۴]
«تمام امت‌ها به من نشان داده شدند. برخی از پیامبران همراه امت خویش، برخی همراه با چند نفر، برخی با ده و برخی با پنج نفر و برخی تنها بودند. ناگهان جمعیت زیادی را دیدم. گفتم: ای جبرئیل! این‌ها امت من هستند؟ گفت: خیر. اما به سمت افق نگاه کن. نگاه کردم، جمعیت زیادی را دیدم. جبرئیل گفت: این‌ها امت تو هستند و این هفتاد هزار نفر که پیشاپیش آن‌ها هستند، هیچ‌گونه حساب و کتاب و هیچ‌گونه عذابی بر آن‌ها نیست.»
گروه نخست که رسول الله صآن‌ها را امت خود می‌پنداشت، بنا بر برخی روایات، بنی اسرائیل هستند. چون در برخی روایات آمده است: «فَرَجَوتُ أن يَكُونَ أمَّتي فَقِيل: هذا مُوسى وَقَومُهُ».«امید داشتم که امت من باشند، ولی به من گفته شد که آن‌ها موسی و امت او هستند». [۲۴۵]
بدون تردید، امت محمد صاز بنی اسرائیل بیشتر می‌باشد. چون الفاظ حدیث بیان‌گر این دیدگاه است: «فَنَظَرتُ فَإذا سِوادٌ عَظِيمٌ. فَقِيل لي: أنظُر ألی الأفُقِ الآخَرِ مِثله»«نگاه کردم؛ در این هنگام جمع عظیمی را دیدم. به من گفته شد: به افق دیگر نگاه کن. جمع دیگری به اندازه‌ی آن‌ها دیدم».
و در روایت ابن فضیل آمده است: «فَإذا سِوادٌ قَد مَلَأَ الأُفُقُ فَقیلَ لي: أُنظُر هاهُنا وَهاهُنا في آفاقِ السَّماءِ».«ناگهان جمع عظیمی را دیدم که تمام افق را فرا گرفته بود. به من گفته شد: به این‌جا و آن‌جا از افق آسمان نگاه کن». در حدیث ابن مسعودسآمده: «فَإذا الأفُقُ قَد سَدَّ بِوُجوهِ الرِّجالِ».«ناگهان دیدم که تمام افق با چهره‌های مردان پوشانده شده بود».
و در برخی روایات با این الفاظ آمده است: «فَرَأَيتُ أُمَّتي قَد مَلَئُوا السَّهلَ وَ الجَبَلَ فَأَعجَبَني كَثرَتُهُم وَ هَیأَتُهُم فَقيلَ: أَرَضِيتَ يا مُحَمَّدُ؟ قُلتُ: نِعَم يا رَبِّ».
«امت خودم را دیدم که کوه‌ها و صحراها را فرا گرفته بود. فراوانی و انسجام آن‌ها مرا شگفت‌زده کرد. از من سوال شد: ای محمد! راضی هستی؟ عرض کردم: پروردگارا! آری. [۲۴۶]
در برخی دیگر از روایات آمده است: «إنَّ مَعَ كُلِّ أَلفٍ مِنَ السَّبعِينَ ألفاً سَبعِينَ ألفاً، وَ ثَلاثَ حثيّات مِن حثيّاتِ اللهِ».«همانا با هر هزار نفر از هفتاد هزار نفر، هفتاد هزار و سه مشت از مشت‌های الله متعال همراه است».
در سنن ترمذی و ابن ماجه از ابوامامهسروایت شده است که: از رسول الله صشنیدم که می‌‌فرمود:
«وَعَدَنِي رَبِّي سُبْحَانَهُ أَنْ يُدْخِلَ الْجَنَّةَ مِنْ أُمَّتِي سَبْعِينَ أَلْفًا لَا حِسَابَ عَلَيْهِمْ وَلَا عَذَابَ مَعَ كُلِّ أَلْفٍ سَبْعُونَ أَلْفًا وَثَلَاثُ حَثَيَاتٍ مِنْ حَثَيَاتِ رَبِّي عَزَّ وَجَلّ». [۲۴۷]
«پروردگار به من وعده داد که هفتاد هزار نفر از امتم را بدون حساب و عذاب به بهشت وارد کند؛ همراه هرکدام از آن‌ها هفتاد هزار نفر و سه مشت پُر از مشت‌های پروردگار هستند». بی‌گمان سه مشت از مشت‌های الله، افراد زیادی را شامل می‌شود..
رسول الله صبیان فرمود که «امت اسلام»، نیمی از بهشتیان را تشکیل دهد. در حدیثی متفق علیه از ابوسعیدسروایت شده است که رسول الله صدر بیان گروهی که به بهشت فرستاده می‌شوند، فرمود:
«وَ الَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ إِنِّي أَرْجُو أَنْ تَكُونُوا رُبُعَ أَهْلِ الْجَنَّةِ فَكَبَّرْنَا فَقَالَ أَرْجُو أَنْ تَكُونُوا ثُلُثَ أَهْلِ الْجَنَّةِ فَكَبَّرْنَا فَقَالَ أَرْجُو أَنْ تَكُونُوا نِصْفَ أَهْلِ الْجَنَّةِ فَكَبَّرْنَا فَقَالَ مَا أَنْتُمْ فِي النَّاسِ إِلَّا كَالشَّعَرَةِ السَّوْدَاءِ فِي جِلْدِ ثَوْرٍ أَبْيَضَ أَوْ كَشَعَرَةٍ بَيْضَاءَ فِي جِلْدِ ثَوْرٍ أَسْوَدَ». [۲۴۸]
«سوگند به ذاتی که جانم در اختیار اوست، من امید دارم که یک چهارم جمعیت بهشت را شما تشکیل دهید. ابو سعید می‌گوید: با شنیدن این خبر شعار تکبیر را سر دادیم. سپس پیامبر فرمود: امید دارم که یک سوّم جمعیت بهشت شما باشید. ابو سعید می‌گوید: با شنیدن این خبر شعار تکبیر را سر دادیم. سپس فرمود: امید دارم که شما نصف جمعیت بهشت باشید. چون شما در میان مردمان دیگر مانند موی سیاه در پوست گاو سفید و یا مانند موی سفید در پوست گاو سیاه هستید».
در برخی روایات آمده است که این جمعیت، دو سوم بهشتیان را تشکیل می‌دهند. در سنن ترمذی، با سندی حسن و سنن دارمی و کتاب «البعث و النشور» بیهقی آمده است: «أَهْلُ الْجَنَّةِ عِشْرُونَ وَمِائَةُ صَفٍّ ثَمَانُونَ مِنهَا مِنْ هَذِهِ الْأُمَّةِ وَأَرْبَعُونَ مِنْ سَائِرِ الْأُمَمِ» [۲۴۹]
«بهشتیان صد و بیست صف هستند. هشتاد صف از امت اسلام و چهل صف از سایر امت‌ها می‌باشد.
در صحیح مسلم آمده است:
«أَنَا أَوَّلُ شَفِيعٍ فِى الْجَنَّةِ لَمْ يُصَدَّقْ نَبِىٌّ مِنَ الأَنْبِيَاءِ مَا صُدِّقْتُ وَإِنَّ مِنَ الأَنْبِيَاءِ نَبِيًّا مَا يُصَدِّقُهُ مِنْ أُمَّتِهِ إِلاَّ رَجُلٌ وَاحِدٌ». [۲۵۰]
«من نخستین شفاعت‌کننده در بهشت خواهم بود. پیروان من از پیروان تمام پیامبران بیشترند. از میان پیامبران کسانی هستند که تنها یک پیرو داشته‌اند».
راز فراوانی مؤمنان این امت، معجزه‌ی بزرگ رسول الله صوحی الهی بود که عقل‌ها و قلب‌ها را مخاطب قرار می‌داد و این معجزه تا رستاخیز ماندگار است.
در بخاری و مسلم از ابو هریرهسروایت شده است که پیامبر صفرمود:
«مَا مِنَ الأَنْبِيَاءِ مِنْ نَبِىٍّ إِلاَّ قَدْ أُعْطِىَ مِنَ الآيَاتِ مَا مِثْلُهُ آمَنَ عَلَيْهِ الْبَشَرُ وَإِنَّمَا كَانَ الَّذِى أُوتِيتُ وَحْيًا أَوْحَى اللَّهُ إِلَىَّ فَأَرْجُو أَنْ أَكُونَ أَكْثَرَهُمْ تَابِعًا يَوْمَ الْقِيَامَةِ». [۲۵۱]
به هر پیامبری معجزه‌ای داده شد که انسان‌های گذشته بنا بر چنین معجزه‌هایی ایمان آوردند؛ اما آن‌چه که به من داده شدف وحی الله متعال است. لذا من بر آنم که روز رستاخیز پیروانم از پیروان سایر پیامبران بیشتر باشد.
[۲۴۴] صحیح بخاری، کتاب: الرقائق، باب: یدخل الجنة سبعون الفا بغیر حساب. فتح الباری (۱۱/۴۰۵) [۲۴۵] قبلی، فتح الباری (۱۱/۴۰۶) [۲۴۶] فتح الباری (۱۱/۴۰۸) [۲۴۷] صحیح الجامع (۶/۱۰۸) شماره (۶۹۸۸) [۲۴۸] مشکاة المصابیح (۳/۵۸) شماره (۵۵۴۱) [۲۴۹] قبلی (۳/۹۲) شماره (۵۶۴۴) [۲۵۰] قبلی (۳/۱۲۴)، شماره (۵۷۴۴) [۲۵۱] قبلی، (۳/۱۲۴)، شماره (۵۷۴۶)