گفتار پنجم: خدمت‌گزاران اهل بهشت
الله متعال نوجوانانی را برای خدمت‌رسانی به بهشتیان آفریده است. این نوجوانان بسیار زیبا هستند و کارشان را به نحو احسن انجام می‌دهند. الله متعال می‌فرماید:
﴿يَطُوفُ عَلَيۡهِمۡ وِلۡدَٰنٞ مُّخَلَّدُونَ ١٧ بِأَكۡوَابٖ وَأَبَارِيقَ وَكَأۡسٖ مِّن مَّعِينٖ ١٨﴾[الواقعة:۱۷-۱۸].
«خدمت‌گزاران همیشه نوجوان، با جام‌ها و پارچ‌ها و پیاله‌های -سرشار- از شراب ناب و گوارا پیرامونشان می‌گردند».
﴿وَيَطُوفُ عَلَيۡهِمۡ وِلۡدَٰنٞ مُّخَلَّدُونَ إِذَا رَأَيۡتَهُمۡ حَسِبۡتَهُمۡ لُؤۡلُؤٗا مَّنثُورٗا ١٩﴾[الإنسان:۱۹].
«همواره نوجوانان جاودانه‌ای میانشان می‌گردند، که هرگاه ایشان را بنگری، چنین می‌انگاری که مروارید غلتانند».
ابن‌کثیر می‌فرماید: نوجوانانی که برای خدمت به بهشتیان رفت و آمد دارند، آفریدگان بهشت می‌باشند و همواره به یک شکل می‌مانند. یعنی همواره نوجوان هستند. پیری و کهولت هرگز به سراغ آن‌ها نمی‌آید و عمر آن‌ها از این مقطع سنّی تغییر نمی‌کند. معنی و مفهوم آیه‌ی: ﴿إِذَا رَأَيۡتَهُمۡ حَسِبۡتَهُمۡ لُؤۡلُؤٗا مَّنثُورٗا ١٩﴾[الإنسان:۱۹]، این است که وقتی شما پراکندگی و گسترش آنان را در خدمت و تامین نیازهای بهشتیان، چهره‌ی زیبا، لباس، رنگ و زیور‌آلات آنان را می‌بینید، گمان می‌برید که آن‌ها مرواریدهای پراکنده هستند. تشبیهی بهتر از این و زیبایی بهتر از زیبایی مروارید پراکنده وجود ندارد. [۲۸۸]
برخی از علما بر این عقیده‌اند که این نوجوانان همان فرزندان مسلمانان و کافران هستند که پیش از رسیدن به سن بلوغ از دنیا رفته‌اند. شیخ الاسلام ابن تیمیه این دیدگاه را رد نموده و بیان می‌دارد که:
«نوجوانانی که نزد بهشتیان رفت و آمد دارند، از آفریدگان الله در بهشت هستند. از فرزندان دنیا نیستند. فرزندان دنیا وقتی وارد بهشت می‌شوند، مانند سایر بهشتیان آفرینش آن‌ها کامل می‌شود و به شکل پدر خود، آدم÷در می‌آیند». [۲۸۹]
[۲۸۸] تفسیر ابن کثیر (۷/۱۸۴) [۲۸۹] مجموع الفتاوی (۴/۲۷۹)