گفتار نهم: ده نفر بهشتى
رسول الله صتصریح نمودند که ده تن از یارانشان از بهشتیان هستند. در مسند احمد از سعید بن زیدسو سنن ترمذی از عبدالرحمن بن عوفسروایت شده است که رسول الله صفرمود:
«أَبُوبَكْرٍ فِي الْجَنَّةِ، وَعُمَرُ فِي الْجَنَّةِ، وَعُثْمَانُ فِي الْجَنَّةِ، وَعَلِيٌّ فِي الْجَنَّةِ، وَطَلْحَةُ فِي الْجَنَّةِ، وَالزُّبَيْرُ فِي الْجَنَّةِ، وَسَعْدٌ فِي الْجَنَّةِ، وَسَعِيدٌ فِي الْجَنَّةِ، وَعَبْدُ الرَّحْمَنِ بن عَوْفٍ فِي الْجَنَّةِ، وَأَبُو عُبَيْدَةَ بن الْجَرَّاحِ فِي الْجَنَّةِ». [۲۵۷]
ابوبکر در بهشت است، عمر در بهشت است، علی در بهشت است، طلحه در بهشت است، زبیر در بهشت است، عبدالرحمن بن عوف در بهشت است، سعد بن وقاص در بهشت است، سعید بن زید در بهشت است، ابو عبیده بن جراح در بهشت است».
در کتاب‌های سیره آمده است: روزی رسول اللهصکنار چاه اریس نشسته بود و ابوموسی اشعری نگهبانی می‌داد. ابوبکر صدیق آمد و اجازه‌ی ورود خواست. رسول اللهصفرمود: «بگو وارد شود و مژده‌ی بهشت به او بده». سپس عمر آمد. رسول اللهصبه ابوموسی اشعری فرمود: «بگو وارد شود و مژده‌ی بهشت به او بده». سپس عثمان آمد، رسول الله صفرمود: «بگو وارد شود و در برابر مشکلاتی که برایش پیش می‌آید، بشارت بهشت به او بده. [۲۵۸]
ابن عساکر با سند صحیح از ابن مسعودسروایت می‌کند که رسول الله صفرمود: «القائِمُ بَعدِي فِي الجَنَّةِ وَالَّذِي يَقُومُ بَعدَهُ فِي الجَنَّةِ وَالثّالِثُ وَالرّابِعُ في الجَنَّةِ». [۲۵۹]
«کسی که پس از من اداره‌ی امور را در دست می‌گیرد، در بهشت است و او که پس از وی اداره‌ی امور را به عهده می‌گیرد، در بهشت است. سومی و چهارمی نیز در بهشت هستند».
این چهار نفر عبارتند از: ابوبکر ، عمر، عثمان و علیش. ترمذی با سند صحیح از عایشهلروایت می‌کند: رسول الله صخطاب به ابوبکرسفرمود: «أنتَ عَتِيقٌ مِنَ النّارِ».«تو از آتش دوزخ آزادی».
[۲۵۷] صحیح الجامع الصغیر (۱/۷۰) شماره (۵۰) [۲۵۸] بخاری، ترمذی، مسلم، جامع الاصول (۸/۵۶۲) شماره (۶۳۷۲) [۲۵۹] صحیح الجامع الصغیر (۴/۱۴۹)، شماره (۴۳۱۱)