کاوشی پیرامون بهشت و دوزخ

گفتار دوم: پاک‌كردن مؤمنان پیش از ورود به بهشت

مؤمنان پس از عبور از پل صراط، نرسیده به بهشت روی یک پل متوقف می‌شوند و در آن‌جا از گناهان پاک می‌شوند. اگر حقی داشتند و یا دیگری حقی بر گردن آن‌ها داشت، از همدیگر قصاص می‌گیرند و یا همدیگر را می‌بخشند تا هنگام ورود به بهشت، پاک و آراسته باشند و هیچ حقی بر گردنشان باقی نماند.

امام بخاری از ابو سعید خدریسنقل می‌کند که‌ ‌رسول الله صفرمود:

«يَخْلُصُ الْمُؤْمِنُونَ مِنْ النَّارِ فَيُحْبَسُونَ عَلَى قَنْطَرَةٍ بَيْنَ الْجَنَّةِ وَالنَّارِ فَيُقَصُّ لِبَعْضِهِمْ مِنْ بَعْضٍ مَظَالِمُ كَانَتْ بَيْنَهُمْ فِي الدُّنْيَا حَتَّى إِذَا هُذِّبُوا وَنُقُّوا أُذِنَ لَهُمْ فِي دُخُولِ الْجَنَّةِ. فَوَالَّذِي نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ لَأَحَدُهُمْ أَهْدَى بِمَنْزِلِهِ فِي الْجَنَّةِ مِنْهُ بِمَنْزِلِهِ كَانَ فِي الدُّنْيَا». [۱۴۶]

‏«‏مؤمنان از دوزخ نجات می‌یابند و روی پلی میان بهشت و دوزخ متوقف می‌شوند. سپس به خاطر ستم‌هایی که برخی بر برخی دیگر روا داشته‌اند، قصاص می‌شوند. تا این‌که از گناهان پاک می‌گردند. آن‌گاه به آنان اجازه‌ی ورود به بهشت داده می‌شود. سوگند به ذاتی که جان محمد در دست اوست، هرکدام از آن‌ها جایگاهش در بهشت را بهتر از منزلش در دنیا می‌شناسد‏»‏.

پیشتر یادآور شدیم که پس از این‌که آدم و سایر پیامبران÷از شفاعت خودداری می‌کنند، محمد صنخستین کسی است که دروازه‌ی بهشت را می‌گشاید.

[۱۴۶] صحیح بخاری کتاب الفرقان باب القصاص یوم القیامه فتح الباری (۱۱/۳۹۵)