ماه جمادی الثانی (۷)

۳۱- اگر از کاری که در جمع مردم انجام داده‌ای خوشت آمد آن کار را با انجام دادنش در پنهان پاک کن، چرا که انجام دادن آن در نهان باعث پاکی آن [از شائبهٔ ریا] است.

۳۲- هر که نسبت به الله حسن ظن داشته باشد، او را هدایت می‌کند، و هر که نسبت به او سوء ظن داشته باشد وی را نگونسار می‌کند. در حدیث قدسی آمده که الله متعال می‌فرماید:

«أنا عِندَ ظَنِّ عَبدي بي...» [بخاری و مسلم].

«من نزد گمان بنده‌ام نسبت به خود هستم».

۳۳- بزرگ‌ترین عامل آرامشِ انسان این است که کارهایش را مخلصانه برای الله انجام دهد، زیرا در این صورت با مردم طرف نیست، اگر مردم خشنود شدند که حمد خداوند را به جا می‌آورد، و اگر ناراحت شدند به یاد خشنودی خداوند می‌افتد و ناراحتی مردم را در برابر خشنودی آفریدگار، ناچیز می‌بیند.

۳۴- هر کس نتوانست ظلم را انکار کند، حداقل با آن همراهی نکند. چرا که همراهی با ستم یعنی به رسمیت شناختن آن.

۳۵- تدبّر قرآن باعث ثبات قلب و استواری رای و محافظت انسان در برابر هوای نفس می‌شود:

﴿كَذَٰلِكَ لِنُثَبِّتَ بِهِۦ فُؤَادَكَۖ﴾[الفرقان: ۳۲].

«[قرآن را] اینچنین [نازل نمودیم] تا قلب تو را اینگونه استوار گردانیم».