چهارشنبه ۲۷ شعبان

۴۴۵- گفتن حق ممکن است باعث شود برخی از مردم را از دست بدهی، اما خداوند برایت باقی می‌ماند و کافی است که تنها الله حسابرس انسان باشد.

۴۴۶- «میانه‌روی» یعنی جایی باشی که خداوند از تو راضی باشد، نه آنکه همهٔ گرایش‌ها و گروه‌ها با تو همراه شوند.

۴۴۷- خداوند کار امت را با مربوط کردن روزهٔ رمضان به دیدن هلال، آسان ساخته است؛ اما گروهی اصرار دارند بر راه و روش بنی‌اسرائیل حرکت کنند که به آن‌ها گفته شد یک گاو ماده (هر گاوی که باشد) ذبح کنید، اما آنان در جستجوی رنگ و سن و وصف آن برآمدند.

۴۴۸- چشم انسان تصویر منعکس شدهٔ ماه و خورشید را می‌بیند نه اصل خورشید و ماه را، و میان خود ماه و خورشید و دیدن تصویر آن چند دقیقه فاصله هست. کسانی که معتقد به محاسبهٔ نجومی هستند باید بر اساس اصل خورشید و ماه محاسبه کنند نه بر اساس انعکاس آن.

۴۴۹- ائمهٔ اربعه بر این متفق هستند که دیدن هلال در روز (قبل از غروب) و در شب (پس از غروب) معتبر است. بنابراین اگر شاهدان، هلال را هر وقتی پس از ظهر مشاهده کردند، فردایش شروع ماه جدید است و صحابه بر همین اساس عمل می‌کردند.

بعضی از اهل فلک گمان می‌کنند اگر ماه پیش از غروب خورشید غروب نمود، دیدن آن معتبر نیست، و این اشتباه است، چرا که دیدن ماه پیش از غروب نیز همانند پس از غروب معتبر است.

۴۵۰- تبریک گفتن برای نزدیکی رمضان یا فرا رسیدن آن جایز، و بلکه خوب است؛ به دلیل جایز بودن کلی تبریک برای اعمال صالح، مانند تبریک گفتن صحابه به کعب بن مالک برای پذیرفته شدن توبهٔ وی. اما حدیثی به خصوص در مورد این تبریک وارد نشده.