چهارشنبه ۱۱ رمضان
۵۲۲- اینکه مرتکب گناه شوی و امید به عفو خداوند داشته باشی بهتر از آن است که گناه کنی و با جستجوی کسی که آن را حلال می‌داند از آن بگریزی:
﴿وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًا أَوۡ كَذَّبَ بَِٔايَٰتِهِۦٓۚ إِنَّهُۥ لَا يُفۡلِحُ ٱلظَّٰلِمُونَ٢١﴾[الأنعام: ۲۱].
«و کیست ستمکارتر از آن کس که بر الله دروغ بسته یا آیات او را تکذیب نموده؟ بی‌تردید ستمکاران رستگار نمی‌شوند».
۵۲۳- اسلام ردایی است که به زمین نمی‌افتد؛ اگر گروهی آن را از دوش خود بیندازند، خداوند آن را بر کسانی دیگر خواهد پوشاند:
﴿...فَإِن يَكۡفُرۡ بِهَا هَٰٓؤُلَآءِ فَقَدۡ وَكَّلۡنَا بِهَا قَوۡمٗا لَّيۡسُواْ بِهَا بِكَٰفِرِينَ﴾[الأنعام: ۸۹].
«... و اگر اینان به آن کفر ورزند بی‌گمان گروهی [دیگر] را بر آن گماریم که به آن کافر نباشند».
۵۲۴- به اکمال رسیدن دین توسط خداوند با رضایت و خشنودی کفار و تنها با تسامح و تقارب نیست. بلکه ناگزیر با اکراه و ناخشنودی آنان مواجه خواهد شد:
﴿...وَيَأۡبَى ٱللَّهُ إِلَّآ أَن يُتِمَّ نُورَهُۥ وَلَوۡ كَرِهَ ٱلۡكَٰفِرُونَ﴾[التوبة: ۳۲].
«...ولی الله جز این نمی‌خواهد که نور خود را کامل کند هرچند کافران را خوش نیاید».
۵۲۵- بسیاری از مسلمانان تفاوت نرمخویی و ذلت را نمی‌دانند، چنانکه بسیاری از آنان میان قدرت یافتن بر دشمن و تجاوز و ستمگری در حق آنان تفاوت نمی‌گذارند.
۵۲۶- یک مصلح نزد خداوند از هزاران صالح محبوب‌تر است، زیرا خداوند به واسطهٔ مصلح یک امت را حفظ می‌کند، اما صالح تنها به حمایت از خود بسنده می‌کند.