ماه رجب (۱۲)
۲۰۶- هنگامی که اهل فساد از دستیابی به حرام عاجز بمانند، با حیله و نیرنگ، به اسم حلال آن را انجام میدهند؛ در حالی که ارتکاب حرام به نام حرام، نزد الله آسانتر از ارتکابِ آن و حلال دانستن آن است!
۲۰۷- یکی از اشتباهات دعوتگران محدود کردن اسلام به آداب و رفتار، و ترک توحید و حلال و حرام است. اگر پیامبر ص نیز به همین چیزی که اینها میگویند اکتفا کرده بود، بیشک اولین کسی که به او ایمان میآورد، ابولهب بود.
۲۰۸- صبر و نماز و استغفار و تسبیح، از بزرگترین عواملی است که بر پایداری بر حق یاری میدهد:
﴿فَٱصۡبِرۡ إِنَّ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقّٞ وَٱسۡتَغۡفِرۡ لِذَنۢبِكَ وَسَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّكَ بِٱلۡعَشِيِّ وَٱلۡإِبۡكَٰرِ٥٥﴾[غافر: ۵۵].
«پس صبر کن که وعدهٔ الله حق است، و برای گناهت آمرزش بخواه و به ستایش پروردگارت، شامگاهان و صبحگاهان تسبیح گوی».
۲۰۹- دعوت پیامبر ص را ارتجاعی و «افسانههای پیشینیان» نامیدند. گفتند: با مرگ او دعوتش هم خواهد مرد و او را «ابتر» نامیدند. اما آنان مردند و دینشان هم مرد، و یاد محمد و دین او باقی ماند.
۲۱۰- بهترین ذکر، ذکری است که همراه با تفکر در آفریدگان الله و نشانههای او باشد:
﴿...ٱلَّذِينَ يَذۡكُرُونَ ٱللَّهَ قِيَٰمٗا وَقُعُودٗا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمۡ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلۡقِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ﴾[آل عمران: ۱۹۱].
«...آنانی که الله را ایستاده و نشسته و بر پهلو خوابیده ذکر میکنند و در آفرینش آسمانها و زمین میاندیشند».