یکشنبه ۲۴ شعبان
۴۰۷- نفس انسان قادر به تشخیص میزان زشتی گناهان نیست، زیرا ممکن است گناهی بس بزرگ را کوچک شمرده و خود را اهل تسامح و مدارا به حساب آورد و مخالفان را تندرو و خشک؛ انس بن مالک س [خطاب به تابعین] میگوید: «شما کارهایی را انجام میدهید که به گمان خودتان باریکتر از مو هست، اما ما در زمان رسول خدا ص آن را باعث هلاکت میدانستیم».
۴۰۸- یاری ستمدیده واجب است؛ دعا بزرگترین یاری و [در عین حال] کمترین تلاش ممکن است.
رسول خدا ص میفرماید: «هیچ چیز برای الله گرامیتر از دعا نیست» [علامه آلبانی در صحیح الأدب المفرد آن را حسن دانسته است].
۴۰۹- کم یقینترین مردم آنهایی هستند که آنچه را میگویند انجام نمیدهند. آنها کمتر از همه بر گفتههای خود ثابت میمانند و بیش از دیگران دچار تغییر و عقبگرد میشوند. در تمام تاریخ بیشترین کسانی که پسروی کردهاند همین نظریهپردازان بیعمل بودهاند.
۴۱۰- کمک کردن مرد به همسرش در کارهای خانه، راه و روش پیامبرص است، هر چه مقام و منزلت آن مرد بالا باشد و هر چه مشغولیتهایش بسیار باشد.
ام المومنین عائشه ل میگوید: «پیامبر ص مشغول کارهای خانوادهاش بود، اما همین که صدای اذان را میشنید [برای نماز] بیرون میرفت». عائشه ل فرزندی نداشت [که کارهایش زیاد باشد، اما با این حال پیامبر ص او را در کارهای خانه یاری میداد].
۴۱۱- کسی که از حق باز میگردد، آغاز کارش با ضعف در عبادت (عمل) است، سپس در پی آن از رای خود (علم) پسروی میکند. پسروی از حق یک نوع سقوط است و کسی که علم و عمل از دو سویش او را محکم گرفتهاند،سقوط نمیکند.
۴۱۲- متکبّر بیش از دیگران از رسیدن به هدف خود باز میماند، زیرا او در توهم زندگی میکند و توهم محقق نخواهد شد. خداوند متعال میفرماید:
﴿...إِن فِي صُدُورِهِمۡ إِلَّا كِبۡرٞ مَّا هُم بِبَٰلِغِيهِۚ...﴾[غافر: ۵۶].
«...در سینههایشان جز تکبری نیست که هرگز به آن نخواهند رسید...».