یکشنبه ۱۵ رمضان

۵۳۰- منافقان را بیشتر می‌توان از روی سخنانشان شناخت تا کارهایشان. زیرا آنان در هنگام عمل، ترسوترین مردم هستند:

﴿وَأَنَّهُمۡ يَقُولُونَ مَا لَا يَفۡعَلُونَ٢٢٦﴾[الشعراء: ۲۲۶].

«و آنان چیزی می‌گویند که انجام نمی‌دهند».

﴿...وَلَتَعۡرِفَنَّهُمۡ فِي لَحۡنِ ٱلۡقَوۡلِۚ...﴾[محمد: ۳۰].

«... و از لحن سخن آنان را خواهی شناخت...».

۵۳۱- امت از ظلم نجات نمی‌یابد مگر پس از امتحان شدید. بنی اسرائیل بر فرعون پیروز نشدند مگر پس از آنکه فرعون فرزندان آنان را کشت و سپس مومنان‌شان را به قتل رساند.

آن ستمگر در حالی گروهی از مومنان بنی اسرائیل را کشت و به صلیب کشاند که موسی ÷ در میان آنان بود.

۵۳۲- ترک یاری از سوی نزدیکان، سخت‌تر از تجاوز بیگانگان است، زیرا از بیگانه انتظار دشمنی می‌رود، اما انسان از نزدیکان خود انتظار یاری دارد. رسول الله ص می‌فرماید: «همچنان گروهی از امت من بر حق پایدار خواهند ماند و ترک یاری دیگران به آنان زیانی نخواهد رساند».

۵۳۳- پایداری یعنی پایداری قلب، زیرا کسی که دارای قلب پایدار است حتی اگر تنها باشد قوی‌تر از گروهی است که قلب‌هایشان ضعیف و پراکنده است. پیروزی پیامبران بر دیگران با پایداری بود نه با جمع بسیار.

۵۳۴- امکان دارد که خداوند، کافر را از نعمت‌های ظاهری برخوردار سازد اما از نعمت درونی که همان آرامش قلبی است محروم کند؛ یعنی به کافری هزار سکهٔ طلا دهد و با آن بدبخت شود و به مومنی یک سکهٔ نقره دهد و با همان خوشبخت باشد.

۵۳۵- غریبِ مومن، خویشاوند است و خویشاوند کافر، بیگانه است؛ چرا که نزدیکی یعنی نزدیکی به الله نه نزدیکیِ نسب و خویشاوندی. نوح ÷ خطاب به پروردگار فرمود:

﴿...رَبِّ إِنَّ ٱبۡنِي مِنۡ أَهۡلِي...﴾[هود: ۴۵].

«... پروردگارا، پسرم از خانوادهٔ من است...».

اما خداوند در پاسخ وی فرمود:

﴿...يَٰنُوحُ إِنَّهُۥ لَيۡسَ مِنۡ أَهۡلِكَۖ...﴾[هود: ۴۶].

«... ای نوح! او از خانوادهٔ تو نیست...».

۵۳۶- مرحوم کسی است که حق را بشناسد و محروم کسی است که از نعمت فهم بی نصیب باشد. ولی محروم‌تر از همه آن است که حق را بشناسد اما از پیروی آن باز بماند.