شنبه ۷ رمضان

۵۰۱- صدقهٔ با دل خوش نشانهٔ ایمان است و صدقهٔ از روی کراهت و ناخوشی نشانهٔ نفاق است. خداوند متعال دربارهٔ منافقان می‌فرماید:

﴿...وَلَا يُنفِقُونَ إِلَّا وَهُمۡ كَٰرِهُونَ﴾[التوبة: ۵۴].

«... و جز از روی ناچاری انفاق و بخشش نمی‌کنند».

۵۰۲- بسیاری از مردم فتنه‌های آشکار را می‌شناسند و از آن دوری می‌کنند. اما تعداد کمی هستند که فتنه‌های پنهان را می‌شناسند. برای همین اکثر مردم در مورد فتنه‌های پنهان سهل انگاری می‌کنند و این باعث می‌شود این فتنه‌ها [به مرور زمان] جمع شده تبدیل به گناهان بزرگ و آشکار و مهلکی شوند.

۵۰۳- فساد، بیماری است و اصلاح، درمانِ آن. هر چه فساد بیشتر ریشه دوانده باشد، دردِ اصلاح نیز بیشتر خواهد بود.

۵۰۴- علم اگر با هوای نفس آمیخته شود، برای صاحب خود زیانبارتر از جهل خواهد بود:

﴿أَفَرَءَيۡتَ مَنِ ٱتَّخَذَ إِلَٰهَهُۥ هَوَىٰهُ وَأَضَلَّهُ ٱللَّهُ عَلَىٰ عِلۡمٖ وَخَتَمَ عَلَىٰ سَمۡعِهِۦ وَقَلۡبِهِۦ وَجَعَلَ عَلَىٰ بَصَرِهِۦ غِشَٰوَةٗ...﴾[الجاثية: ۲۳].

«پس آیا دیدی کسی را که هوس خود را خدای خود قرار داده و الله او را با وجود علم گمراه ساخته و بر شنوایی و قلب او مهر زده و بر دیده‌اش پرده نهاده؟».

۵۰۵- زود خواندن نماز صبح در رمضان، پس از ثبوت وارد شدن وقت، مستحب است. زید بن ثابت س می‌گوید: «میان سحری و وارد شدن به نماز به اندازهٔ خواندن پنجاه آیه بود».