ماه رجب (۵)

۱۷۱- انجام دادن گناه نزد الله آسان‌تر از متهم کردن بی‌گناهان است:

﴿وَمَن يَكۡسِبۡ خَطِيٓ‍َٔةً أَوۡ إِثۡمٗا ثُمَّ يَرۡمِ بِهِۦ بَرِيٓ‍ٔٗا فَقَدِ ٱحۡتَمَلَ بُهۡتَٰنٗا وَإِثۡمٗا مُّبِينٗا١١٢﴾[النساء: ۱۱۲].

«و هر کس خطا یا گناهی مرتکب شود سپس آن را به بی‌گناهی نسبت دهد قطعا بهتان و گناه آشکاری به دوش کشیده است».

۱۷۲- نیکی به والدین یا بدرفتاری نسبت به آنان وامی است که خیلی زود بازپرداخت می‌شود و نوه‌ها به جای پدربزرگان آن را پرداخت می‌کنند. در اثر آمده که: «در حق والدین خود نیکی کنید تا فرزندانتان به شما نیکی کنند».

۱۷۳- هر رسالت حقی ناگزیر باید مورد تهمت و جوسازی اهل باطل قرار گیرد، اما همیشه دلایل آشکار قوی‌تر از شایعه‌هاست. جابر س می‌گوید: «مُضریان و یمنیان به هر کس که می‌خواست به مکه برود می‌گفتند: مواظب باش جوانک قریش فریبت ندهد!».

۱۷۴- فتنه‌ها در راه حق قرار می‌گیرند تا رهروان صادق را از رهروان دروغگو جدا سازند:

﴿وَلَقَدۡ فَتَنَّا ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۖ فَلَيَعۡلَمَنَّ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ صَدَقُواْ وَلَيَعۡلَمَنَّ ٱلۡكَٰذِبِينَ٣﴾[العنكبوت: ۳].

«و بی‌شک کسانی که پیش از آنان بودند را مورد آزمایش قرار دادیم تا الله آنانی را که راست گفته‌اند معلوم دارد و دروغگویان را [نیز] بداند».

۱۷۵- اهل هوا و هوس هر چه بیشتر اندیشه کند بیشتر منحرف می‌شود و هر گاه دست از هوای نفس بردارد همان تفکر اندک نیز برایش کافی است:

﴿إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ١٨ فَقُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ١٩ ثُمَّ قُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ٢٠ ثُمَّ نَظَرَ٢١﴾[المدثر: ۱۸-۲۱].

«او اندیشید و سنجید (۱۸) کشته باد که چگونه سنجید (۱۹) سپس کشته باد! چگونه سنجید (۲۰) سپس نظر انداخت».