چهارشنبه ۱۸ رمضان
۵۴۷- جهاد دفاع، غریزهای است که خداوند در وجود همهٔ جانداران از جمله انسانها گذاشته است. آنکه حتی به جهاد دفاعی اعتقاد ندارد فطرتش تغییر یافته؛ نه تنها فطرت انسانیاش بلکه حتی از فطرت مشترک با حیوانات نیز منحرف شده است.
۵۴۸- منافقان در حالی که پیامبر ص میان آنها بود و وحی نازل میشد به یاری یهودیان شتافتند؛ بنابراین پس از دوران پیامبر ص نیز من باب اولی به یاری آنان خواهند شتافت:
﴿۞أَلَمۡ تَرَ إِلَى ٱلَّذِينَ تَوَلَّوۡاْ قَوۡمًا غَضِبَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِم مَّا هُم مِّنكُمۡ وَلَا مِنۡهُمۡ...﴾[المجادلة: ۱۴].
«آیا ندیدهای کسانی را که قومی را که مورد خشم الله هستند به دوستی گرفتهاند؟ آنان نه از شمایند و نه از ایشان...».
۵۴۹- مجازات خداوندی تنها به سبب وجود فساد بر سر امتها نازل نمیشود، چرا که هیچ امتی خالی از فساد نیست، بلکه به سبب عدم وجود مصلحان گریبانگیر آنان میشود؛ به ویژه اگر امتها با مصلحان خود به مبارزه برخیزند.
۵۵۰- امتها تنها هنگام نیاز در بحرانها به یاد دلسوزان راستین میافتند:
﴿يُوسُفُ أَيُّهَا ٱلصِّدِّيقُ أَفۡتِنَا...﴾[يوسف: ۴۶].
«یوسف ای مرد راستگو، دربارهٔ این خواب به ما نظر ده...».
۵۵۱- تفاوت میان سلامت و سقوط تنها یک گامِ اشتباه است. اگر خداوند برای کسی ارادهٔ هلاکت داشته باشد، چشمانش را از دیدن آن اشتباه کور میکند.
۵۵۲- از جمه اسبابِ روزی، یاری دادن ضعیف مظلوم بر قوی ظالم است. رسول الله ص میفرماید: «و آیا جز این است که به سبب ضعیفان خود یاری میشوید و روزی داده میشوید؟» [بخاری].