ماه رجب (۲۱)

۲۵۱- خداوند سرزمینی از سرزمین‌های مسلمان را مورد ابتلا قرار می‌دهد تا اسلامِ دیگر سرزمین‌ها را آزمایش کند که زنده است یا نه. چرا که امت مانند یک بدن است؛ اگر عضوی از آن برای عضوی دیگر به درد نیاید یا تخدیر شده یا مرده است.

۲۵۲- خداوند مومن را مورد ابتلا قرار می‌دهد، اما او را خوار و ذلیل نمی‌کند مگر به سبب گناه. بنابراین هرکه خود را ذلیل می‌بیند در پی گناهِ خود باشد.

در حدیث آمده که رسول الله ص فرمود: «خداوند ذلت و پستی را برای کسی قرار داده که از امر من سرپیچی کند» [مسند امام احمد. علامه احمد شاکر سند آن را صحیح دانسته و آلبانی در صحیح الجامع آن را صحیح دانسته است].

۲۵۳- دجال که بزرگ‌ترین فتنهٔ روی زمین است در شام نابود می‌شود، چه رسد به دجالانِ کوچک‌تر از او؛ رسول الله ص می‌فرماید: «مسیحِ دجال از سوی مشرق به قصد مدینه می‌آید، تا آنکه پشت احد توقف می‌کند، پس فرشتگان روی او را به‌سوی شام می‌گردانند و آنجا به هلاکت می‌رسد» [مسلم].

۲۵۴- همهٔ فتنه‌هایی که در امت‌ها رخ می‌دهد و درگیری میان گروه‌ها به سبب ترکِ پذیرش حکم خداوند است. رسول الله ص می‌فرماید: «اگر رهبرانشان به کتاب الله حکم ننمایند و از آنچه خداوند نازل نموده قسمت‌هایی را برگزینند [نه همهٔ آن را]، خداوند دشمنی‌شان را میان خودشان قرار خواهد داد» [ابن ماجه. علامه آلبانی در صحیح ابن ماجه آن را حسن دانسته است].

۲۵۵- اهل فساد برای به دست آوردن منفعت، دنیای خود را با هم معامله می‌کنند و از مصلحان انتظار دارند که دین خود را در بازار دنیایی آنان بفروشند؛ اما فراموش کرده‌اند که دین در بازار دنیا فروخته نمی‌شود.