ماه شعبان (۹)
۳۳۶- خطرناکترین انواع فتنه این است که حقایق وارونه شود؛ در این صورت باطل مشروع میشود و حق به عنوان جرم شناخته خواهد شد. در چنین شرایطی سکوت، فتنه است:
﴿لَقَدِ ٱبۡتَغَوُاْ ٱلۡفِتۡنَةَ مِن قَبۡلُ وَقَلَّبُواْ لَكَ ٱلۡأُمُورَ...﴾[التوبة: ۴۸].
«در حقیقت پیش از این [نیز] در صدد فتنهجویی برآمدند و کارها را برای تو وارونه ساختند...».
۳۳۷- رحمت الله وسیعتر از همهٔ گناهان است؛ اما محروم کسی است که انتظار اسباب رحمت را دارد، ولی خود بر اسباب عذاب پافشاری میکند:
﴿وَرَحۡمَتِي وَسِعَتۡ كُلَّ شَيۡءٖۚ فَسَأَكۡتُبُهَا لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ...﴾[الأعراف: ۱۵۶].
«...و رحمتم همه چیز را فرا گرفته است، پس به زودی آن را برای کسانی قرار میدهم که تقوا پیشه میکنند...».
۳۳۸- قلب ظرفی است که اگر با بزرگداشت و تقوای خداوند پر شود، هر چیز دیگری وارد آن شود سر ریز خواهد شد.
۳۳۹- بزرگترین عاملِ ماندگاری نعمتها، عدم یاری مجرمان است. موسی ÷ خطاب به پروردگار خود فرمود:
﴿...رَبِّ بِمَآ أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ فَلَنۡ أَكُونَ ظَهِيرٗا لِّلۡمُجۡرِمِينَ﴾[القصص: ۱۷].
«... پروردگارا به پاس نعمتی که بر من ارزانی داشتی هرگز پشتیبان مجرمان نخواهم بود».
۳۴۰- زندگی حقیقیِ مسلمان پس از مرگ است، و زندگی کافر پیش از آن، و هر کس برای «زندگی» خود تلاش میکند:
﴿...وَإِنَّ ٱلدَّارَ ٱلۡأٓخِرَةَ لَهِيَ ٱلۡحَيَوَانُۚ لَوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ﴾[العنكبوت: ۶۴].
«...و همانا زندگی حقیقی [در] سرای آخرت است؛ ای کاش میدانستند».