ماه شعبان (۱۰)
۳۴۱- کسی که حق را بشناسد در فتنه‌ها ثابت قدم می‌ماند؛ اما آنکه بدون علم در فتنه‌ها بیفتد دچار سرگردانی و نوسان می‌شود و گمراه می‌گردد.
حذیفة س می‌گوید: «اگر دینت را بشناسی فتنه زیانی به تو نخواهد رساند».
۳۴۲- بیشترین کسانی که دچار نوسان و تزلزل می‌شوند آن‌هایی هستند که پیش از اصول خود، به فکر در امان ماندن خود هستند:
﴿سَتَجِدُونَ ءَاخَرِينَ يُرِيدُونَ أَن يَأۡمَنُوكُمۡ وَيَأۡمَنُواْ قَوۡمَهُمۡ كُلَّ مَا رُدُّوٓاْ إِلَى ٱلۡفِتۡنَةِ أُرۡكِسُواْ فِيهَاۚ...﴾[النساء: ۹۱].
«به زودی گروهی دیگر را خواهید یافت که می‌خواهند از شما در امان باشند و از قوم خود [نیز] ایمن باشند؛ هر گاه به‌سوی فتنه بازگردانده شوند سر در آن فرو می‌برند...».
۳۴۳- صبر و تقوا، ارکان پایداری هستند:
﴿...وَإِن تَصۡبِرُواْ وَتَتَّقُواْ لَا يَضُرُّكُمۡ كَيۡدُهُمۡ شَيًۡٔاۗ...﴾[آل‌عمران: ۱۲۰].
«...و اگر صبر کنید و تقوا پیشه سازید، نیرنگ آنان به شما زیانی نخواهد رساند...».
۳۴۴- بیشترین عامل شکست جمعِ بسیار، اختلاف دل‌ها است؛ زیرا جمعِ کم متحد، قوی‌تر از جمعِ بسیارِ متفرق است:
﴿...وَلَا تَنَٰزَعُواْ فَتَفۡشَلُواْ وَتَذۡهَبَ رِيحُكُمۡۖ...﴾[الأنفال: ۴۶].
«...و با هم نزاع مکنید که در نتیجه سست شوید و هیبت شما از بین برود...».
۳۴۵- بیشترین گمراهیِ منافق در زبانِ اوست؛ چرا که وی جسارت کردار ندارد، در نتیجه از راه سخن وارد می‌شود تا عکس العمل جامعه را بسنجد:
﴿...قَدۡ بَدَتِ ٱلۡبَغۡضَآءُ مِنۡ أَفۡوَٰهِهِمۡ وَمَا تُخۡفِي صُدُورُهُمۡ أَكۡبَرُۚ...﴾[آل‌عمران: ۱۱۸].
«...دشمنی از [لحن] سخنان‌شان آشکار است و آنچه در سینه‌هایشان نهفته، بزرگ‌تر است...».