فضیلت مصاحبت و همراهی پیامبرص
در حدیث صحیحی از پیامبرصثابت شده که ایشان فرمودند: «یأتي زمان یغزو فئام من الناس، فیقال لهم: هل فیکم من صحب النبي ج. وفي لفظ: هَلْ فِيكُمْ مَنْ رَأَى رَسُولَ اللَّهِ ج؟ فَيَقُولُونَ: نَعَمْ، فَيُفْتَحُ لَهُمْ، ثُمَّ يَغْزُو فِئَامٌ مِنَ النَّاسِ، فَيُقَالُ: هَلْ فِيكُمْ مَنْ رَأَى مَنْ صَحِبَ من صَحِبَ رَسُولَ اللَّهِ ج؟ فَيَقُولُونَ : نَعَمْ ، فَيُفْتَحُ لَهُمْ ، ثُمَّ يَغْزُو فِئَامٌ مِنَ النَّاسِ، فیقال لهم: هل فیکم من رأی من رأی من رأی رسول الله ج؟ وفي لفظ: من صحب من صحب من صحب رسول الله ج؟ فیقولون: نعم، فیفتح لهم وفي لفظ: «فیذکر الطبقة الرابعة کذالك» [۵٧]. «زمانی فرا خواهد رسید که گروهی از مردم به جهاد میروند. و (از یکدیگر) میپرسند: آیا در میان شما کسی هست که همراه پیامبر خداصبوده است (صحابی)؟ میگویند: بلی. و پیروز میشوند. سپس، زمانی فرامیرسد که میپرسند: آیا در میان شما کسی هست که همراه صحابه پیامبر خداصبوده است(تابعی)؟ میگویند: بلی. و پیروز میشوند. سپس زمانی فرا میرسد که میپرسند: آیا در میان شما کسی هست که با تابعین همراهی کرده باشد؟ یعنی تبع تابعی باشد. میگویند: بلی. و فتح پیروزی نصیبشان میگردد». (حدیث فوق در مورد فضیلت صحابه، تابعین و تبع تابعین میباشد). در لفظ دیگری آمده است: «پیامبرصطبقه چهارم را به همان صورت ذکر میکند». در این حدیث پیامبرصحکم پیروزی انسانها بر دشمنان را به مصاحبت و همراهی با او و دیدن او معلق کرده و پیروز گردانیدن مؤمنان از طرف خداوند، به خاطر کسی بوده که پیامبرصرا دیده و به او ایمان آورده است. این ویژگی برای افراد دیگری غیر از صحابه ثابت نمیشود اگر چه اعمال نیک آنان بیشتر از اعمال نیک هر یک از اصحاب و یاران پیامبرصباشد.
[۵٧] صحیح بخاری، ک ۵۶، ب ٧۶؛ صحیح مسلم، ک ۴۴، ب ۵۲. در روایتی از مسلم آمده است: «فیفتح لهم به»: «به خاطر آن (مصاحبت و همراهی با پیامبرص) پيروز مىشوند. و در صحيح بخارى و مسلم روایت است که ایشان فرمودند: «وددت أني رأیت إخواني. قالوا: یا رسول الله أولسنا إخوانك؟ قال: بل أنتم أصحابي، وإخواني الذین یأتون بعدي یؤمنون بي ولم یروني» «دوست داشتم که برادرانم را ببینم. صحابه عرض کردند: ای رسول خداص، مگر ما برادران تو نیستیم؟ فرمود: نه، شما اصحاب و رفیقان من هستید، و برادران من کسانیاند که بعد از من میآیند، به من ایمان میآورند و حال آنکه مرا ندیدهاند». معلوم است که گفتۀ «برادرانم» مراد برادرانی بوده که اصحاب و رفیقان پیامبرصنبودهاند، چون اصحاب او، فضیلت و برتری رفاقت و مصاحبت پیامبرصرا دارند که کسی دیگر غیر از آنان، چنین فضیلتی ندارد. [منهاج السنة: ۴/۲۴۴].