ابوبکر صدیق رضی الله عنه بر ترین صحابی و مستحق ترین فرد به خلافت

ابوبکر، اولین کسی که به سوی خدا دعوت کرد

ابوبکر، اولین کسی بود که به سوی خدا دعوت نمود. او به خاطر محاسن و خوبی‌هایی که داشت، در نزد قریش دارای قدر و منزلت خاصی بود؛ از این‌رو شروع به دعوت مردم به سوی اسلام نمود. و بزرگان اهل شوری: عثمان، طلحه، زبیر، عبدالرحمن بن عوف و ابوعبیده، به دست او مسلمان شدند، و این، برترین عمل است. وی همراه پیامبرصبیرون می‌رفت و در بازارها با پیامبرص، کفار را به سوی اسلام دعوت می‌کرد. و در امر دعوت، بیش از حد پیامبرصرا یاری می‌کرد، بر خلاف دیگران، که هیچ یک از آنان تا این حد پیامبرصرا یاری نکرده‌اند. او قبل از امر به قتال، همراه پیامبرصبا حجت و برهان و بیان و دعوت، با کافران جهاد می‌کرد. همچنان که خداوند متعال می‌فرماید: ﴿فَلَا تُطِعِ ٱلۡكَٰفِرِينَ وَجَٰهِدۡهُم بِهِۦ جِهَادٗا كَبِيرٗا ٥٢﴾[الفرقان: ۵۲].

«بنابراین از کافران اطاعت مکن، و بوسیله آن ( قرآن) با آنان جهاد بزرگى بنما».

این سوره، یکی از سوره‌های مکی است که قبل از هجرت پیامبرصبه مدینه و قبل از امر به قتال، نازل شده است. پس ابوبکرس در انواع جهاد با جان و مال، کامل‌ترین و پیشقدم‌ترین صحابه بوده است، زیرا او قبل از امر به قتال و بعد از امر به قتال، جهت قیام برای دعوت به ایمان، در مکه و مدینه جهاد نموده است. او مشرکان را به اسلام دعوت می‌کرد و با آنان مناظره و بحث می‌نمود. به همین خاطر پیامبرصدر حدیث صحیحی می‌فرماید: «إنَّ أمن الناس عليّ في صحبته وذات یده أبوبکر» [۴۳]. «همانا ابوبکر بیشتر از همه مردم، با مال و جانش و یاری و رفاقت بر من منت نهاده است». رفاقت و همراهی، با جان است و ذات الید همان مال است . سپس پیامبرصخبر داده که ابوبکر برای پیامبرص، منت‌گذارترین افراد از مردم در جان و مال است [۴۴].

[۴۳] ترمذی آن را در قسمت فضائل ابوبکر صدیق به شماره ۳٧۳٩ روایت کرده است: «هیچ کسی در رفاقت و بخشندگی و بذل مالش، در نزد ما منتگذارتراز پسر ابو قحافه نیست». ترمذی می‌گوید: عبارت «أمن إلینا» به معنای «أمن علینا» است، یعنی او مالش را می‌بخشید و آن را بذل می‌نمود و هیچ گاه منتی بر کسی نمی‌نهاد. = = در صحیح بخاری از ابوسعید خدریسآمده که پیامبرصفرمودند: «إِنَّ أَمَنَّ النَّاسِ عَلَىَّ فِى صُحْبَتِهِ وَمَالِهِ أَبُو بَكْرٍ ، وَلَوْ كُنْتُ مُتَّخِذًا خَلِيلاً...». «همانا ابوبكر بيشتر از همه مردم، با مال و جانش بر من منت نهاده است و اگر من از ميان امتم، كسى را بعنوان دوست صميمى، انتخاب مى‏كردم، حتما ابوبكر را انتخاب مى‌كردم. اما دوستى و اخوت اسلامى، كافى است». آنحضرتصدر پايان، فرمود: «تمام درهايى را كه به مسجد باز شده‌اند، ببنديد جز دروازه خانه ابوبكرسرا». [بخاری، صحیح بخاری، ک ۸ ب ۸] و بعدا خواهد آمد. [۴۴] منهاج السنة: ۳/۴؛ ۴/٧، ۸، ۴۳، ۵۴، ۱۶۶ و ۲۴۵.