ابوبکر صدیق رضی الله عنه بر ترین صحابی و مستحق ترین فرد به خلافت

فهرست کتاب

هر کس بر ابوبکر و عمر و ديگر صحابه خُرده‌گيری کند و آنان را نکوهش و سرزنش نمايد

هر کس بر ابوبکر و عمر و ديگر صحابه خُرده‌گيری کند و آنان را نکوهش و سرزنش نمايد

هیچ دلیلی اصلاً وجود ندارد که نشان دهد ابوبکر و عمر واجبی را ترک نموده یا حرامی را مرتکب شده‌اند [۳۳۰]. و هیچ کس بر ابوبکر و عمر خُرده‌گیری نمی‌کند و آنان را نکوهش و سرزنش نمی‌نماید بجز دو کس: ۱) کسی که منافق و بی‌دین و ملحد است که با طعن و سرزنش آن دو می‌خواهد بر پیامبرصو دین اسلام خُرده‌گیری نماید. این، وضیعتِ معلم نخست رافضیان(اولین کسی که رافضی‌بودن را ابتداع کرد) و وضعیت ائمه باطنی‌هاست؛ همان طور که مالک و دیگر علما می‌گویند: این افراد بر یاران و همراهان رسول اللهصخُرده گرفتند و آنان را مورد ملامت و سرزنش قرار دادند، اینان تنها و تنها بدین خاطر این کار را کردند تا کسی بگوید: مردی بد، یاران و همراهانی بد دارد. و اگر مرد خوب و صالحی می‌بود، یاران و همراهانش هم خوب و صالح می‌بودند. ۲) کسی که جاهل و نادان است و در جهالت و هواپرستی راه افراط را در پیش گرفته است. این، وضعیت اغلب عوام شیعه است در صورتی که در باطن و درون مسلمان باشند.

از جابرس روایت است که گوید: «به عایشه گفته شد که افرادی به صحابه رسول اللهصحتی ابوبکر و عمر بد می‌گویند، گفت: چرا از این تعجب می‌کنید صحابه رسول خداصاز این دنیا رفته و عملشان منقطع شده، پس خداوند دوست دارد که اجر و پاداش‌شان منقطع نشود و همچنان ادامه داشته باشد» [۳۳۱]. و از عروه روایت شده است که گوید: عایشه به من گفت: «ای خواهرزاده من، آنان امر شده‌اند که برای یاران و همراهان رسول‌اللهصطلب مغفرت و بخشش بکنند، اما در مقابل آنان را فحش و ناسزا می‌گویند». مسلم آن را روایت کرده است [۳۳۲].

ابن تیمیه/گوید: تمامی کارهایی که به سبب آن صحابه رسول اللهصطعن و بدگوئی شده و مورد ملامت و نکوهش قرار گرفته‌اند، غالباً دروغ و بهتان است. درست آن است که این اعمال، خطا و سهو بوده، و خطا و سهو هم از صحابه رسول اللهصبخشوده شده است و برای آمرزش گناهان اسباب متعددی وجود دارد, (مثلا کار نیک باعث پاک شدن گناهان می‌شود, همانطور که در قرآن کریم آمده است: ¬﴿إِنَّ ٱلۡحَسَنَٰتِ يُذۡهِبۡنَ ٱلسَّيِّ‍َٔاتِو اغلب چیزهایی که به سبب آن یکی از یاران پیامبرصرا مورد نکوهش و سرزنش قرار داده‌اند، از محاسن و فضایل او محسوب می‌شود [۳۳۳].

[۳۳۰] این عبارت در موضوع «فدک» بیان شد. [۳۳۱] رزین آن را در کتاب «جامع الأصول» روایت کرده است. [۳۳۲] صحیح مسلم: شماره ۳۰۲۲. [۳۳۳] منهاج السنة: ۱/۴۳، ۴۴ و ۲۰۵؛ ۳/۳۸ – ۴۴، ۵۸، ۱۱۵، ۱٧۴، ۱٧۵، ۲۴۱ – ۲۴۶ و ۲۵۸؛ ۴/۲۵۶.