حق صدور حکم منحصر به خدا است
قرآن میزان است برای تعیین حق و باطل چنانچه در سورۀ شوری آیۀ ۱۷ فرموده:
﴿ٱللَّهُ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّ وَٱلۡمِيزَانَ﴾ [الشوری: ۱۷].
«خدا آنست که نازل نموده این قرآن و میزان را به حقّ».
پس هرمطلب دینی باید با قرآن سنجیده شود، اگر موافق قرآن باشد صحیح و إلاّ باطل است، زیرا رسول خداصو یا امام و یا مجتهد حق ندارند چیزی بر خلاف کلام خدا و بر ضدّ آن بگویند. قرآن برای بیدار کردن و هشیار نمودن و چشم بصیرت را باز کردن آمده؛ نه برای تقلید و با چشم بسته به دنبال این و آن رفتن، در سورۀ یوسف آیۀ ۱۰۸ فرموده:
﴿قُلۡ هَٰذِهِۦ سَبِيلِيٓ أَدۡعُوٓاْ إِلَى ٱللَّهِۚ عَلَىٰ بَصِيرَةٍ أَنَا۠ وَمَنِ ٱتَّبَعَنِي﴾ [یوسف: ۱۰۸].
و در سورۀ جاثیه در وصف قرآن در آیه ۲۰ فرموده:
﴿هَٰذَا بَصَٰٓئِرُ لِلنَّاسِ وَهُدٗى وَرَحۡمَةٞ لِّقَوۡمٖ يُوقِنُونَ ٢٠﴾ [الجاثیة: ۲۰].
یعنی این قرآن برای بصیرت هر انسانی آمده. مگر اینکه مقلّد از کلمۀ ناس وانسان خارج باشد. البتّه او هم انسان است. به مقلّدی که بخواهد دست از کوری بردارد و بینا شود، باید گفت خدا در سوره یوسف آیۀ ۴۰ فرموده:
﴿إِنِ ٱلۡحُكۡمُ إِلَّا لِلَّهِ﴾ [یوسف: ۴۰].
«کسی حق اظهار حکم ندارد جُز خدا».
و در سوره کهف آیه ۲۶ فرموده:
﴿وَلَا يُشۡرِكُ فِي حُكۡمِهِۦٓ أَحَدٗا﴾ [الکهف: ۲۶].
«خدا هیچ کس را شریک در حکم و وضع قانون قرار نداده».
پس آنکه به امام می‌گوید: «السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا شَرِيكَ الْقُرْآن!» [۲۰۱]مخالفت با قرآن کرده است، شما ملاحظه کنید به استناد روایات مجعوله هزاران حکم و مطالب ضدّ قرآنی به وجود آورده‌اند و مردم بی‌خبر از قرآن در اثر تقلید همه را پذیرفته‌اند. ما می‌پرسیم: آیا رسول خداصحقّ صدور رأی و یا ایجاد حکم از خودش داشت یا خیر؟ آیا او می‌تواند چیزی را حرام کند یا خیر؟ قرآن می‌گوید: خیر. در اوّل سورۀ تحریم فرموده:
﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَآ أَحَلَّ ٱللَّهُ لَكَ﴾ [التحریم: ۱].
«هان، ای پیغمبر، چرا حرام می‌کنی آنچه را خدایت حلال کرده برای تو».
جایی که رسول خداصحقِّ وضع حکم ندارد. چگونه دیگران دارند؟ در این صورت چرا برای قبور و حرم اولاد او صدها حکم تحریم جعل نموده‌اند و می‌گویند دخول حایض در حرم و رواق آنان حرام و دخول جنب حرام و دخول نفساء حرام است؟ آیا این احکام برای حرم و رواقها در زمان رسول‌خداصنازل شده و یا پس از صدها سال پس از ساختن حرمها، این احکام نازل شده؟ آیا زنان و کنیزان رسول خداصوأئمّه علیهم السّلام در خانۀ ایشان جنب، حائض و نفسا نمی‌شدند و یا فوری امر به اخراج می‌شدند؟ آیا این احکام در کتاب خدا و رسول است و یا ساختۀ دیگران؟ مردم نمی‌دانند زیرا مقلّدند. آیا آیۀ: ﴿وَمَن لَّمۡ يَحۡكُم بِمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ...﴾در قرآن نیست؟ آیا در اسلام تقلید واجب شده یا تعلیم و تعلّم؟
[۲۰۱] سلام بر تو ای شریک قرآن؛