وجه هفتم و هشتم اعجاز قرآن
یکی از وجوهی که از اعجاز قرآنست خواصّ آیات و سُوَر آنست که خود فرموده: ﴿شِفَآءٞ وَرَحۡمَةٞ لِّلۡمُؤۡمِنِينَ﴾ [۲۸۲]، چه آثار و برکاتی دارد نوشتن، خواندن و تدبّر در آن، موجب شفای قلوب است از جهل و خرافات، و شفای أبدان است از امراض، چه دردها و خیالات نفسانی و وساوس شیطانی به برکت آن دفع شده، قساوت دل و غفلت باطل به تدبّر در آن زدوده گردد. خود نگارنده پس از فراغ از تحصیلات و رسیدن به درجۀ اجتهاد تا پس از مدّتی از آن، غرق در خرافات و تعصّبات مذهبی بودم و به برکت تدبّر در قرآن نجات یافتم.
وجه دیگر از اعجاز قرآن قوانین عدالت و احکام صحیحۀ آن در تساوی، سیاست، تجارت و زراعت، قصاص و عبادات، معاملات و نکاح و جهاد و دیات و آنچه مورد نیاز بندگان و صلاح ایشان بوده به‌طور کلّی بیان شده که بهتر از آن تصوّر ندارد. و دشمنان قرآن نتوانستند در یکی از مسائل آن خدشه کنند، و اگر خدشه و اعتراض کردند جواب کافی شنیدند، حتّی بزرگان مسیحی و مادّی به این مطلب اعترف کرده‌اند. عجب اینکه تمام این قوانین در یک شب و یا ۲۳ سال نازل شده به یک مرد امّی درس نخوانده، در صورتی که عقلا و بزرگان ملل صدها سال با تبادل افکار و اجتماع آراء قوانین جعل می‌کنند و پس از مدّتی نقص آن را مشاهده کرده تبدیل و یا تبصره به آن ملحق می‌کنند، ولی در قرآن قوانینی آمده که تا هزاران سال برای تمام مجامع بشری و ملل مختلفه کافی است، چنانکه رسول خداصفرموده: «حَلَالُ مُحَمَّدٍ إلی یَومِ القِیَامَةِ وَحَرَامُهُ إلی یَومِ القِیَامة» [۲۸۳]. می‌توان گفت: برای اعجاز قرآن همین جهت کافی است، متأسّفانه دُوَل استعماری و دشمنان داخلی وخارجی و حتّی بسیاری از مجتهدان دینی کوشیده‌اند تا قوانین قرآن را تبدیل و یا از رسمیّت انداخته و قوانین دیگری که از دماغهای بشری خارج شده رسمّیّت داده‌اند وهمین سبب بیچارگی و بی‌بند و باری ملّت اسلام شده، پس نه تنها مسلمین بلکه تمام اهل جهان اگر بخواهند به راحتی و رفاه عمومی نائلی شوند چاره‌ای ندارند جُز آنکه قوانین قرآن را اجراء نمایند.
[۲۸۲] «شفا و رحمت است برای مؤمنین». [۲۸۳]«حلال محمد تا روز قیامت (حلال است) و حرام محمد تا روز قیامت (حرام است).» كُلَینِی، الكافي، ج۱ / ص۵۸.