پیشگفتار
اسلام زنی را که در زیر شلاقها و تازیانهای ظلم و ستم و در بدترین موقعیت اجتماعی بسر میبرد و در مصاف با انسان که (مرد) بود هیچ ارزشی نداشت را از این باتلاق نیستی به صحنه زندگی و فعالیت اجتماعی سوق داد و زن را به عنوان انسان و بعنوان مادر و همسر به جامعه معرفی کرد. زن در سایه مکتب اسلام بدان مکانت و متانتی دست یافت که در زیر پرچم هیچ مکتب و اندیشهای نمیتوانست بدان دست یابد. پیامبر اکرم ج بعنوان عَلَم بردار و رهبریت دیانتِ توحید اهتمام بسیار شایانی را برای زن قائل بود و همیشه و همواره در تمامی مراحل زندگی او را بعنوان اهرمی اساسی برای حرکت و پیشرفت معرفی میکرد.
رسول اکرم ج در روایات بسیاری بر تربیت و پرورش زن تأکید دارد، از اینروست که رسول اکرم ج میفرمایند: «هر آنکس که ۲یا ۳ دختر و یا ۲یا ۳ خواهر را پرورده و تحویل جامعه دهد، چون از این دیار رخت بربندد من و او همچون دو انگشت دست در کنار هم خواهیم بود ـ و به انگشت سبابه و میانۀشان اشاره فرمودند ـ و در مورد زن که شریک زندگی و همسر و بانوی خانه است چنین میفرمایند: «بهترین شما آن کس است که برای همسر و خانوادهاش بهترین باشد و من برای همسر و خانواده ام بهترین و خیرخواهترین شمایانم» [۶۰].
و همچنین میفرمایند که: «مؤمنترین شما آن کسی است که برای خانواده و همسرش خوش رفتارترین و مهربانترینها باشد».
بالاترین و والاترین مقام زن مادر بودنش است که رسول اکرم ج این مرتبه بلند را از جهاد در راه خدا برتر میشمرد و از کسی که برای جهاد و نبرد اعلام آمادگی میکرد میپرسید: «آیا مادر داری؟ و اگر جواب مثبت میبود بدو میگفت: برو به مادرت خدمت کن که بهشت در زیر پای مادران است» [۶۱].
[۶۰] به روایت ترمذی. [۶۱] به روایت نسائی و ابن ماجه و طبرانی.