اسماء خداوند و صفات توفيقي وي

و اینكه آیا این اسماء و صفات از جمله محكم ( محكم: آیاتی را گویند كه حقیقت آنها معلوم و آشكار باشد).

و یا متشابه ( متشابه: آیاتی را گویند كه حقیقت (كیفیت) آنها را فقط الله تعالی می‌داند.) می‌باشند.

اسماء خداوند و صفات او ((توفیقی)) (توقیف: متوقف كردن عقل در تصرف در امور معین و مسائل توفیقی مسائلی است كه از طرف خدا تعیین می‌شود و عقل و اجتهاد نمی‌توانند در آن دخالت كنند زیرا از محدوده تخصص آنها خارج است) می‌باشند. و توقیفی به این معنی است كه اثبات و نفی آن در حد كتاب و سنت توقف می‌كنند. یعنی اینكه نمی‌توان آنها را اثبات و یا نفی نمود، مگر با تمسک به دلیل و حجتی از كتاب و سنت. و عقل در این مسئله هیچ جا و مجالی ندارد. چون این مسائل از حیطه عقل فراتر می‌روند. و اسماء خداوند و صفات او در معنا محكم و معلوم بوده، و در حقیقت آن متشابه می‌باشند، چون حقیقت آن را بجز خداوند كس دیگری نمی‌داند.