(علم الله)

علم یعنی ادراک حقیقت یک شیء- و علم خداوند تعالی كامل بوده و به صورت جمله و تفصیل (كلی و جزیی) بر همه چیز احاطه دارد- از دلایل علمی كه به صورت جمله می‌باشد، این سخن او است: ﴿وَٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٞ﴾[البقرة: ۲۸۲]. (معنی): «خداوند به تمام چیزها آگاه است».

و از دلایل علم تفصیلی او، این گفته او است:

﴿وَعِندَهُۥ مَفَاتِحُ ٱلۡغَيۡبِ لَا يَعۡلَمُهَآ إِلَّا هُوَۚ وَيَعۡلَمُ مَا فِي ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِۚ وَمَا تَسۡقُطُ مِن وَرَقَةٍ إِلَّا يَعۡلَمُهَا وَلَا حَبَّةٖ فِي ظُلُمَٰتِ ٱلۡأَرۡضِ وَلَا رَطۡبٖ وَلَا يَابِسٍ إِلَّا فِي كِتَٰبٖ مُّبِينٖ ٥٩﴾[الأنعام: ۵۹].

(معنی): «و كلیدهای غیب نزد او است، و هیچ كس بجز او بدان علم ندارد، و او علم دارد به هر آنچه در دریا و خشكی است، و هیچ برگی از درختی نیافتد مگر اینكه او بدان علم دارد، و هیچ دانه‌ای در تاریكی‌های زمین، و هیچ تر و خشكی وجود ندارد مگر اینكه در كتابی مبین نوشته شده است».