ايمان به اسماء خداوند چگونه انجام مي پذيرد؟

اگر اسم ((متعدی)) (اسم متعدی اسمی است كه در ریشه لغوی آن احتیاج به مفعول دارد) باشد، پس ایمان به آن مستلزم اثبات اسم، و اثبات صفتی كه متضمن آن است، و اثبات اثری است كه بر آن اسم مترتب می‌گردد. برای مثال هنگامی كه می‌گوییم ((رحیم)) در نتیجه اسم ثابت می‌شود كه همان رحیم است، و صفت ثابت می‌شود كه همان صفت ((رحمت)) است، و اثر آن نیز ثابت می‌گردد، به معنای اینكه خداوند توسط صفت رحمت به بندگان خود رحم می‌ورزد. و اگر اسم ((لازم))( اسم لازم اسمی است كه در ریشه لغوی آن احتیاج به مفعول ندارد و به فاعل اكتفا می‌كند) باشد، پس ایمان به آن مستلزم اثبات اسم، و اثبات صفت آن است. مثلاً هنگامی كه می‌گوییم ((الحی)) در نتیجه اسم ثابت می‌گردد كه همان ((حی)) است، و صفت نیز ثابت می‌گردد كه همان صفت ((حیات)) است.