حكمت و معني حكيم
حكمت عبارت است از قرار دادن اشیا در موضع شایسته اش، كه از روی دقت و ظرافت صورت میگیرد. و دلیل متصف بودن خداوند به حكمت، این قول او است: ﴿وَهُوَ ٱلۡعَلِيمُ ٱلۡحَكِيمُ﴾[التحریم: ۲].
(معنی): «و او دارای علم و دارای حكمت است». كلمه حكیم دو معنی دارد: یكی اینكه به معنای دارای حكمت است، در نتیجه به هیچ مسئلهای امر نداده و شیء را خلق نمیكند، و مسئلهای را نهی نمیكند، مگر از روی حكمت، و دیگر آنكه به معنای حاكم است، كه به هر امری كه اراده كند حكم میدهد و كسی را یارای بازجویی و مواخذه او نیست.