اهل بيعت رضوان
اهل بیعت رضوان كسانی هستند كه در سال حدیبیه بر اینكه با قریش قتال نموده و تا به هنگام مرگ بجنگند، با رسول خداوند بیعت نمودند. و سبب آن این شائعه بود كه عثمان كه رسول جاو را برای گفتگو با قریش فرستاده بود، بدست قریش به قتل رسیده است. و این بیعت به این دلیل به بیعت رضوان معروف است كه خداوند از اهل این بیعت راضی گردید. و تعداد آنان حدود هزار و چهار صد نفر بود، و فضیلتهایی كه اهل این بیعت كسب نمودند، به این ترتیب است:
۱- خداوند از آنان راضی گشت، و دلیل آن این آیه است: ﴿ لَّقَدۡ رَضِيَ ٱللَّهُ عَنِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ إِذۡ يُبَايِعُونَكَ تَحۡتَ ٱلشَّجَرَةِ﴾[الفتح: ۱۸]. (معنی): «همانا خداوند از مومنانی كه در زیر درخت با تو بیعت كردند، راضی شد».
۲- سلامت آنان از دخول در آتش. چون رسول جاین گونه فرمودند: «انه لا يدخل النار احد بايع تحت الشجرة». (معنی): «هرگز هیچ كدام از كسانی كه زیر درخت با من بیعت نمودند وارد آتش نخواهند شد».