يد (دست)

دستهای خداوند از صفات ذاتی و ثابت می‌باشد، و به گونه‌ای هستند كه لایق خداوند باشند. هر آن گونه كه بخواهد آنان را باز نموده، و هر آنچه را كه بخواهد با آنان می‌گردد. و دلیل آن این آیه است:

﴿بَلۡ يَدَاهُ مَبۡسُوطَتَانِ﴾[المائدة: ۶۴]. (معنی): «بلكه دو دست خداوند گشاده است». و همچنین: ﴿مَا مَنَعَكَ أَن تَسۡجُدَ لِمَا خَلَقۡتُ بِيَدَيَّ﴾[ص: ۷۵]. (معنی): «تو را چه مانع شد كه به آنچه كه من با دو دست خود آفریده ام سجده كنی». و نمی‌توان یدین (دستها) را به قوت تفسیر نمود چون مخالف ظاهر لفظ و اجماع سلف بوده، و هیچ دلیلی بر این گونه تفسیر وجود ندارد. و در سیاق آیه نیز مسئله‌ای وجود دارد كه مانع این گونه تفسیر می‌گردد. و آن، این است كه دستها با صیغه ((تثنیه)) (دو دست) ذكر شده است. و خداوند هرگز به دوگانگی قوت متصف نمی‌گردد.