اسماء خداوند غير محصورند

اسماء خداوند در عددی معین منحصر نمی‌گردند چون رسول خدا در دعای به ثبت رسیده می‌فرماید: «أَسْأَلُكَ بِكُلِّ اسْمٍ هُوَ لَكَ سَمَّيْتَ بِهِ نَفْسَكَ أَوْ أَنْزَلْتَهُ فِى كِتَابِكَ أَوْ عَلَّمْتَهُ أَحَداً مِنْ خَلْقِكَ أَوِ اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فِى عِلْمِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ» (معنی): «خداوندا، از تو می‌خواهم با توسل به هر اسمی كه از آن تو است، و تو خود را بدان خوانده‌ای، و یا در كتابت نازل نموده‌ای، و با كسی از بندگانت را به آن آگاهی داده‌ای، یا در علم غیب نزد خود نگاه داشته‌ای».

در نتیجه احاطه و حصر و علم به آنچه در علم غیب و نزد خداوند می‌باشد غیر ممكن است. و از جمع بین این دعا و حدیث دیگری كه عنوان می‌كند: خداوند را (نود و نه) اسم است كه هر كسی آن را بر شمارد وارد بهشت می‌گردد. ((نتیجه گرفته می‌شود كه در این مسئله هیچ اشكالی وجود ندارد، چون ممكن است خداوند را اسماء دیگری باشد. به عنوان مثال هنگامی كه كسی می‌گوید: ((پنجاه سپر دارم كه آنها را برای جهاد آماده كرده‌ام))، این گفته با این مسئله منافاتی ندارد كه این شخص ممكن است سپرهای دیگری نیز داشته باشد، اما پنجاه عدد از آن را به جهاد اختصاص داده است. و معنای احصاء و یا بر شمردن اسماء خداوند این است كه لفظ و معنای آن را بداند، و به مقتضای آن خداوند را عبادت كند.