التوبة
کلمه (براءة) در آیه ۱ سوره توبه ﴿بَرَآءَةٞ مِّنَ ٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦٓ إِلَى ٱلَّذِينَ عَٰهَدتُّم مِّنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ١﴾ [التوبة: ۱] به چه معناست؟
براءة: بیزاری، منظور اعلام مقاطعه و ترک معاهده است.
کلمه (سیحوا) در آیه ۲ سوره توبه ﴿فَسِيحُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ أَرۡبَعَةَ أَشۡهُرٖ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّكُمۡ غَيۡرُ مُعۡجِزِي ٱللَّهِ وَأَنَّ ٱللَّهَ مُخۡزِي ٱلۡكَٰفِرِينَ٢﴾ [التوبة: ۲] به چه معناست؟
سیحوا: بگردید.
کلمات (اذان – یوم الحج الاکبر) در آیه ۳ سوره توبه ﴿وَأَذَٰنٞ مِّنَ ٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦٓ إِلَى ٱلنَّاسِ يَوۡمَ ٱلۡحَجِّ ٱلۡأَكۡبَرِ أَنَّ ٱللَّهَ بَرِيٓءٞ مِّنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ وَرَسُولُهُۥۚ…﴾ [التوبة: ۳] به چه معناست؟
اذان: اعلام، آگهی.
یوم الحج الاکبر: روز بزرگ‌ترین حج. منظور عید قربان است.
کلمات (انسلخ – احصروهم - مرصد) در آیه ۵ سوره توبه ﴿فَإِذَا ٱنسَلَخَ ٱلۡأَشۡهُرُ ٱلۡحُرُمُ فَٱقۡتُلُواْ ٱلۡمُشۡرِكِينَ حَيۡثُ وَجَدتُّمُوهُمۡ وَخُذُوهُمۡ وَٱحۡصُرُوهُمۡ وَٱقۡعُدُواْ لَهُمۡ كُلَّ مَرۡصَدٖۚ…﴾ [التوبة: ۵] به چه معناست؟
انسلخ: به پایان رسید گذشت.
احصروهم: ایشان را محاصره کنید.
مرصد: کمینگاه.
کلمات (استجارک – اجره - مامنه) در آیه ۶ سوره توبه ﴿وَإِنۡ أَحَدٞ مِّنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ ٱسۡتَجَارَكَ فَأَجِرۡهُ حَتَّىٰ يَسۡمَعَ كَلَٰمَ ٱللَّهِ ثُمَّ أَبۡلِغۡهُ مَأۡمَنَهُۥۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ قَوۡمٞ لَّا يَعۡلَمُونَ٦﴾ [التوبة: ۶] به چه معناست؟
استجارک: از تو پناه خواست.
اجره: پناهش بده.
مامنه: محل امن وامان خود.
کلمات (لایرقبوا – الا - ذمة) در آیه ۸ سوره توبه ﴿كَيۡفَ وَإِن يَظۡهَرُواْ عَلَيۡكُمۡ لَا يَرۡقُبُواْ فِيكُمۡ إِلّٗا وَلَا ذِمَّةٗۚ يُرۡضُونَكُم بِأَفۡوَٰهِهِمۡ وَتَأۡبَىٰ قُلُوبُهُمۡ وَأَكۡثَرُهُمۡ فَٰسِقُونَ٨﴾ [التوبة: ۸] به چه معناست؟
لا یرقبوا: مراعات نمی‌‌دارند.
الا: قرابت و خویشاوندی.
ذمة: عهد و پیمان.
کلمه (نکثوا) در آیه ۱۲ سوره توبه ﴿وَإِن نَّكَثُوٓاْ أَيۡمَٰنَهُم مِّنۢ بَعۡدِ عَهۡدِهِمۡ وَطَعَنُواْ فِي دِينِكُمۡ فَقَٰتِلُوٓاْ أَئِمَّةَ ٱلۡكُفۡرِ إِنَّهُمۡ لَآ أَيۡمَٰنَ لَهُمۡ لَعَلَّهُمۡ يَنتَهُونَ١٢﴾ [التوبة: ۱۲] به چه معناست؟
نکثوا: نقض کردند.
کلمه (ولیجة) در آیه ۱۶ سوره توبه ﴿أَمۡ حَسِبۡتُمۡ أَن تُتۡرَكُواْ وَلَمَّا يَعۡلَمِ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ جَٰهَدُواْ مِنكُمۡ وَلَمۡ يَتَّخِذُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَلَا رَسُولِهِۦ وَلَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَلِيجَةٗۚ وَٱللَّهُ خَبِيرُۢ بِمَا تَعۡمَلُونَ١٦﴾ [التوبة: ۱۶] به چه معناست؟
ولیجة: محرم اسرار. بیگانه‌ای که بعنوان دوست صمیمی برگزیده شود.
کلمه (ان یعمروا) در آیه ۱۷ سوره توبه ﴿مَا كَانَ لِلۡمُشۡرِكِينَ أَن يَعۡمُرُواْ مَسَٰجِدَ ٱللَّهِ شَٰهِدِينَ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِم بِٱلۡكُفۡرِۚ أُوْلَٰٓئِكَ حَبِطَتۡ أَعۡمَٰلُهُمۡ وَفِي ٱلنَّارِ هُمۡ خَٰلِدُونَ١٧﴾ [التوبة: ۱۷] به چه معناست؟
ان یعمروا: مراد آباد کردن مادی یا معنوی است.
کلمه (سقایه) در آیه ۱۹ سوره توبه ﴿أَجَعَلۡتُمۡ سِقَايَةَ ٱلۡحَآجِّ وَعِمَارَةَ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِ…﴾ [التوبة: ۱۹] به چه معناست؟
سقایه: می‌رابی آن دادن.
کلمات (مواطن – بما رحبت) در آیه ۲۵ سوره توبه ﴿لَقَدۡ نَصَرَكُمُ ٱللَّهُ فِي مَوَاطِنَ كَثِيرَةٖ وَيَوۡمَ حُنَيۡنٍ إِذۡ أَعۡجَبَتۡكُمۡ كَثۡرَتُكُمۡ فَلَمۡ تُغۡنِ عَنكُمۡ شَيۡٔٗا وَضَاقَتۡ عَلَيۡكُمُ ٱلۡأَرۡضُ بِمَا رَحُبَتۡ ثُمَّ وَلَّيۡتُم مُّدۡبِرِينَ٢٥﴾ [التوبة: ۲۵] به چه معناست؟
مواطن: جمع موطن، قرار گاه، جایگاه.
بما رحبت: با وجود فراخی.
کلمه (عیلة) در آیه ۲۸ سوره توبه ﴿...وَإِنۡ خِفۡتُمۡ عَيۡلَةٗ فَسَوۡفَ يُغۡنِيكُمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦٓ إِن شَآءَۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمٌ حَكِيمٞ٢٨﴾ [التوبة: ۲۸] به چه معناست؟
عیلة: فقر تنگدستی.
جمله و کلمه (لا یدینون دین الحق - صاغرون) در آیه ۲۹ سوره توبه ﴿قَٰتِلُواْ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَلَا بِٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَلَا يُحَرِّمُونَ مَا حَرَّمَ ٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥ وَلَا يَدِينُونَ دِينَ ٱلۡحَقِّ مِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ حَتَّىٰ يُعۡطُواْ ٱلۡجِزۡيَةَ عَن يَدٖ وَهُمۡ صَٰغِرُونَ٢٩﴾ [التوبة: ۲۹] به چه معناست؟
لا یدینون دین الحق: معتقد به دین اسلام که دین حق است نمی‌‌باشند.
صاغرون: اذلاء، از ماده صغاربه معنی کوچکی و رذالت.
کلمه (یضاهوون) در آیه ۳۰ سوره توبه ﴿وَقَالَتِ ٱلۡيَهُودُ عُزَيۡرٌ ٱبۡنُ ٱللَّهِ وَقَالَتِ ٱلنَّصَٰرَى ٱلۡمَسِيحُ ٱبۡنُ ٱللَّهِۖ ذَٰلِكَ قَوۡلُهُم بِأَفۡوَٰهِهِمۡۖ يُضَٰهُِٔونَ قَوۡلَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَبۡلُۚ قَٰتَلَهُمُ ٱللَّهُۖ أَنَّىٰ يُؤۡفَكُونَ٣٠﴾ [التوبة: ۳۰] به چه معناست؟
یضاهوون: همچون ایشان می‌‌گویند، سخنان‌شان به سخنان کفار می‌‌ماند که.
کلمه (یطفئوا) در آیه ۳۲ سوره توبه ﴿يُرِيدُونَ أَن يُطۡفُِٔواْ نُورَ ٱللَّهِ بِأَفۡوَٰهِهِمۡ وَيَأۡبَى ٱللَّهُ إِلَّآ أَن يُتِمَّ نُورَهُۥ وَلَوۡ كَرِهَ ٱلۡكَٰفِرُونَ٣٢﴾ [التوبة: ۳۲] به چه معناست؟
یطفئوا: از مصدر اطفاء، به معنی خامش کردن.
کلمه (یکنزون) در آیه ۳۴ سوره توبه ﴿...وَٱلَّذِينَ يَكۡنِزُونَ ٱلذَّهَبَ وَٱلۡفِضَّةَ وَلَا يُنفِقُونَهَا فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ فَبَشِّرۡهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٖ٣٤﴾ [التوبة: ۳۴] به چه معناست؟
یکنزون: اندوخته می‌‌کنند، گنجینه می‌‌سازند، منظور از کنز ثروت انوزی بیجایی است که حقوق شرعی از آن پرداخت نگردد.
کلمات (جباه – جنوب - ظهور) در آیه ۳۵ سوره توبه ﴿يَوۡمَ يُحۡمَىٰ عَلَيۡهَا فِي نَارِ جَهَنَّمَ فَتُكۡوَىٰ بِهَا جِبَاهُهُمۡ وَجُنُوبُهُمۡ وَظُهُورُهُمۡۖ هَٰذَا مَا كَنَزۡتُمۡ لِأَنفُسِكُمۡ فَذُوقُواْ مَا كُنتُمۡ تَكۡنِزُونَ٣٥﴾ [التوبة: ۳۵] به چه معناست؟
جباه: جمع جبهه: پیشلنی‌ها.
جنوب: جمع جنب پهلوها.
ظهور: جمع ظهر پشت.
کلمه (القیم) در آیه ۳۶ سوره توبه ﴿إِنَّ عِدَّةَ ٱلشُّهُورِ عِندَ ٱللَّهِ ٱثۡنَا عَشَرَ شَهۡرٗا فِي كِتَٰبِ ٱللَّهِ يَوۡمَ خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ مِنۡهَآ أَرۡبَعَةٌ حُرُمٞۚ ذَٰلِكَ ٱلدِّينُ ٱلۡقَيِّمُۚ...﴾ [التوبة: ۳۶] به چه معناست؟
القیم: راست و درست، استوار و پا بر جا.
کلمه (النسی‌ء - لیواطئوا) در آیه ۳۷ سوره توبه ﴿إِنَّمَا ٱلنَّسِيٓءُ زِيَادَةٞ فِي ٱلۡكُفۡرِۖ يُضَلُّ بِهِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يُحِلُّونَهُۥ عَامٗا وَيُحَرِّمُونَهُۥ عَامٗا لِّيُوَاطُِٔواْ عِدَّةَ مَا حَرَّمَ ٱللَّهُ فَيُحِلُّواْ مَا حَرَّمَ ٱللَّهُۚ زُيِّنَ لَهُمۡ سُوٓءُ أَعۡمَٰلِهِمۡۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡكَٰفِرِينَ٣٧﴾ [التوبة: ۳۷] به چه معناست؟
النسی‌ء: به تاخیر انداختن.
لیواطئوا: از مصدر مواطا‌ۀ به معنی موافقت و مطابقت است.
کلمات (انفروا – اثاقلتم) در آیه ۳۸ سوره توبه ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَا لَكُمۡ إِذَا قِيلَ لَكُمُ ٱنفِرُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ ٱثَّاقَلۡتُمۡ إِلَى ٱلۡأَرۡضِۚ...﴾ [التوبة: ۳۸] به چه معناست؟
انفروا: برای جهاد به تندی خارج شوید.
اثاقلتم: سستی و کندی کردید.
کلمات (خفافاً و ثقالاً) در آیه ۴۱ سوره توبه ﴿ٱنفِرُواْ خِفَافٗا وَثِقَالٗا وَجَٰهِدُواْ بِأَمۡوَٰلِكُمۡ وَأَنفُسِكُمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِۚ ذَٰلِكُمۡ خَيۡرٞ لَّكُمۡ إِن كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ٤١﴾ [التوبة: ۴۱] به چه معناست؟
خفافاً و ثقالاً: منظور این است که در هر حالی باید به جهاد رفت: سواره یا پیاده، پیر یا جوان، فقیر یا غنی، آسان یا مشکل.
کلمات (عرضاً – قاصداً - الشقة) در آیه ۴۲ سوره توبه ﴿لَوۡ كَانَ عَرَضٗا قَرِيبٗا وَسَفَرٗا قَاصِدٗا لَّٱتَّبَعُوكَ وَلَٰكِنۢ بَعُدَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلشُّقَّةُۚ...﴾ [التوبة: ۴۲] به چه معناست؟
عرضاً: کالا و متاع فانی دنیا، حطام دنیا.
قاصداً: آسان و بی‌دردسر.
الشقه: مسافتی که بدون مشقت طی نشود.
کلمات (ارتابت - یترددون) در آیه ۴۵ سوره توبه ﴿إِنَّمَا يَسۡتَ‍ٔۡذِنُكَ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَٱرۡتَابَتۡ قُلُوبُهُمۡ فَهُمۡ فِي رَيۡبِهِمۡ يَتَرَدَّدُونَ٤٥﴾ [التوبة: ۴۵] به چه معناست؟
ارتابت: دچار شک و تردید شده است.
یترددون: سر گردانند.
کلمات (عدة – انبعاث - ثبط) در آیه ۴۶ سوره توبه ﴿وَلَوۡ أَرَادُواْ ٱلۡخُرُوجَ لَأَعَدُّواْ لَهُۥ عُدَّةٗ وَلَٰكِن كَرِهَ ٱللَّهُ ٱنۢبِعَاثَهُمۡ فَثَبَّطَهُمۡ وَقِيلَ ٱقۡعُدُواْ مَعَ ٱلۡقَٰعِدِينَ٤٦﴾ [التوبة: ۴۶] به چه معناست؟
عدة: توشه، ساز و برگ.
لنبعاث: روانه شدن، رفتن.
ثبط: بازداشت.
کلمات (خبالاً- اوضعوا – خلال – سماعون) در آیه ۴۷ سوره توبه ﴿لَوۡ خَرَجُواْ فِيكُم مَّا زَادُوكُمۡ إِلَّا خَبَالٗا وَلَأَوۡضَعُواْ خِلَٰلَكُمۡ يَبۡغُونَكُمُ ٱلۡفِتۡنَةَ وَفِيكُمۡ سَمَّٰعُونَ لَهُمۡۗ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِٱلظَّٰلِمِينَ٤٧﴾ [التوبة: ۴۷] به چه معناست؟
خبالاً: شر و فساد.
اوضعوا: سرعت می‌‌گرفتند. با شتاب راه می‌‌افتادند.
خلال: جمع خلل، میان، بین.
سماعون: شنوندگان فرمانبرداران جاسوسان.
کلمه (احدی الحسنیین) در آیه ۵۲ سوره توبه ﴿قُلۡ هَلۡ تَرَبَّصُونَ بِنَآ إِلَّآ إِحۡدَى ٱلۡحُسۡنَيَيۡنِۖ وَنَحۡنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمۡ أَن يُصِيبَكُمُ ٱللَّهُ بِعَذَابٖ مِّنۡ عِندِهِۦٓ أَوۡ بِأَيۡدِينَاۖ فَتَرَبَّصُوٓاْ إِنَّا مَعَكُم مُّتَرَبِّصُونَ٥٢﴾ [التوبة: ۵۲] به چه معناست؟
احدی الحسنیین: پیروزی و بهروزی یا شهادت و جنت.
کلمه (تزهق) در آیه ۵۵ سوره توبه ﴿فَلَا تُعۡجِبۡكَ أَمۡوَٰلُهُمۡ وَلَآ أَوۡلَٰدُهُمۡۚ إِنَّمَا يُرِيدُ ٱللَّهُ لِيُعَذِّبَهُم بِهَا فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَتَزۡهَقَ أَنفُسُهُمۡ وَهُمۡ كَٰفِرُونَ٥٥﴾ [التوبة: ۵۵] به چه معناست؟
تزهق: بدر رود، از مصدر زهوق به معنی خروج.
کلمه (یفرقون) در آیه ۵۶ سوره توبه ﴿وَيَحۡلِفُونَ بِٱللَّهِ إِنَّهُمۡ لَمِنكُمۡ وَمَا هُم مِّنكُمۡ وَلَٰكِنَّهُمۡ قَوۡمٞ يَفۡرَقُونَ٥٦﴾ [التوبة: ۵۶] به چه معناست؟
یفرقون: می‌‌ترسند.
کلمات (ملجأ – مغارات – مدخلا - یجمحون) در آیه ۵۷ سوره توبه ﴿لَوۡ يَجِدُونَ مَلۡجًَٔا أَوۡ مَغَٰرَٰتٍ أَوۡ مُدَّخَلٗا لَّوَلَّوۡاْ إِلَيۡهِ وَهُمۡ يَجۡمَحُونَ٥٧﴾ [التوبة: ۵۷] به چه معناست؟
ملجأ: پناهگاه.
مغارات: جمع مغارۀ، غارها.
مدخلا: سرداب، دهلیز، نقب.
یجمحون: شتابان و پریشان می‌‌گریزند.
کلمات (یلمزک - یسخطون) در آیه ۵۸ سوره توبه ﴿وَمِنۡهُم مَّن يَلۡمِزُكَ فِي ٱلصَّدَقَٰتِ فَإِنۡ أُعۡطُواْ مِنۡهَا رَضُواْ وَإِن لَّمۡ يُعۡطَوۡاْ مِنۡهَآ إِذَا هُمۡ يَسۡخَطُونَ٥٨﴾ [التوبة: ۵۸] به چه معناست؟
یلمزک: از تو عیبجویی می‌‌کنند.
یسخطون: خشمگین می‌‌شوند.
کلمات (عاملین علیها – فی الرقاب - غارمین) در آیه ۶۰ سوره توبه ﴿إِنَّمَا ٱلصَّدَقَٰتُ لِلۡفُقَرَآءِ وَٱلۡمَسَٰكِينِ وَٱلۡعَٰمِلِينَ عَلَيۡهَا وَٱلۡمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمۡ وَفِي ٱلرِّقَابِ وَٱلۡغَٰرِمِينَ وَفِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَٱبۡنِ ٱلسَّبِيلِۖ فَرِيضَةٗ مِّنَ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٞ٦٠﴾ [التوبة: ۶۰] به چه معناست؟
عاملین علیها: کار کنانی که از سوی پیشوای مسلمان مامور جمع آوری زکات می‌‌شوند.
في الرقاب: در راه آزاد کردن بندگان با خرید و کمک ایشان برای آزادی.
غارمین: افراد مقروض و مدیونی که قادر به پرداخت قرض خود نباشند.
کلمه (اذن) در آیه ۶۱ سوره توبه ﴿وَمِنۡهُمُ ٱلَّذِينَ يُؤۡذُونَ ٱلنَّبِيَّ وَيَقُولُونَ هُوَ أُذُنٞۚ...﴾ [التوبة: ۶۱] به چه معناست؟
اذن: گوش، منظور شخصی است که همه چیز را باور کند، خوش باور.
کلمه (یحادد) در آیه ۶۳ سوره توبه ﴿أَلَمۡ يَعۡلَمُوٓاْ أَنَّهُۥ مَن يُحَادِدِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ فَأَنَّ لَهُۥ نَارَ جَهَنَّمَ خَٰلِدٗا فِيهَاۚ ذَٰلِكَ ٱلۡخِزۡيُ ٱلۡعَظِيمُ٦٣﴾ [التوبة: ۶۳] به چه معناست؟
یحادد: دشمنی و مخالفت کند.
کلمه (خضتم) در آیه ۶۹ سوره توبه ﴿...وَخُضۡتُمۡ كَٱلَّذِي خَاضُوٓاْۚ...﴾ [التوبة: ۶۹] به چه معناست؟
خضتم: فرو رفته‌اید، به باطل پرداخته‌اید.
کلمه (المؤتفکات) در آیه ۷۰ سوره توبه ﴿أَلَمۡ يَأۡتِهِمۡ نَبَأُ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ قَوۡمِ نُوحٖ وَعَادٖ وَثَمُودَ وَقَوۡمِ إِبۡرَٰهِيمَ وَأَصۡحَٰبِ مَدۡيَنَ وَٱلۡمُؤۡتَفِكَٰتِۚ أَتَتۡهُمۡ رُسُلُهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِۖ فَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيَظۡلِمَهُمۡ وَلَٰكِن كَانُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ٧٠﴾ [التوبة: ۷۰] به چه معناست؟
الموتفکات: زیر و رو شده‌ها، منظور شهر و روستای قوم لوط است.
کلمه (أعقب) در آیه ۷۷ سوره توبه ﴿فَأَعۡقَبَهُمۡ نِفَاقٗا فِي قُلُوبِهِمۡ إِلَىٰ يَوۡمِ يَلۡقَوۡنَهُۥ بِمَآ أَخۡلَفُواْ ٱللَّهَ مَا وَعَدُوهُ وَبِمَا كَانُواْ يَكۡذِبُونَ٧٧﴾ [التوبة: ۷۷] به چه معناست؟
أعقب: بر جای نهاد، پدیدار و پایدار کرد.
کلمه (المخلفون) در آیه ۸۱ سوره توبه ﴿فَرِحَ ٱلۡمُخَلَّفُونَ بِمَقۡعَدِهِمۡ خِلَٰفَ رَسُولِ ٱللَّهِ…﴾ [التوبة: ۸۱] به چه معناست؟
المخلفون: واپس ماندگان، بر جای ماندگان.
کلمات (اولو الطول – الطول) در آیه ۸۶ سوره توبه ﴿وَإِذَآ أُنزِلَتۡ سُورَةٌ أَنۡ ءَامِنُواْ بِٱللَّهِ وَجَٰهِدُواْ مَعَ رَسُولِهِ ٱسۡتَ‍ٔۡذَنَكَ أُوْلُواْ ٱلطَّوۡلِ مِنۡهُمۡ وَقَالُواْ ذَرۡنَا نَكُن مَّعَ ٱلۡقَٰعِدِينَ٨٦﴾ [التوبة: ۸۶] به چه معناست؟
اولو الطول: ثروتمندان.
الطول: ثروت.
کلمه (الخوالف) در آیه ۸۷ سوره توبه ﴿رَضُواْ بِأَن يَكُونُواْ مَعَ ٱلۡخَوَالِفِ وَطُبِعَ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ فَهُمۡ لَا يَفۡقَهُونَ ٨٧﴾ [التوبة: ۸۲] به چه معناست؟
الخوالف: جمع خالفه، بازماندگان منظور زنان هستند که در خانه می‌‌مانند.
کلمه (أجدر) در آیه ۹۷ سوره توبه ﴿ٱلۡأَعۡرَابُ أَشَدُّ كُفۡرٗا وَنِفَاقٗا وَأَجۡدَرُ أَلَّا يَعۡلَمُواْ حُدُودَ مَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ عَلَىٰ رَسُولِهِۦۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٞ٩٧﴾ [التوبة: ۹۷] به چه معناست؟
أجدر: سزاوارتر، درخور و شایسته‌تر.
کلمات (مغرماً – الدوائر- دائرة السوء) در آیه ۹۸ سوره توبه ﴿وَمِنَ ٱلۡأَعۡرَابِ مَن يَتَّخِذُ مَا يُنفِقُ مَغۡرَمٗا وَيَتَرَبَّصُ بِكُمُ ٱلدَّوَآئِرَۚ عَلَيۡهِمۡ دَآئِرَةُ ٱلسَّوۡءِۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٞ٩٨﴾ [التوبة: ۹۸] به چه معناست؟
مغرما: زیان و ضرر.
الدوائر: جمع دایره، بلایا، مصیبت.
دائرة السوء: بلای بد.
کلمه (مرجون) در آیه ۱۰۶ سوره توبه ﴿وَءَاخَرُونَ مُرۡجَوۡنَ لِأَمۡرِ ٱللَّهِ إِمَّا يُعَذِّبُهُمۡ وَإِمَّا يَتُوبُ عَلَيۡهِمۡۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٞ١٠٦﴾ [التوبة: ۱۰۶] به چه معناست؟
مرجون: به تاخیر انداخته شدگان.
کلمات (شفا – جرف - هار) در آیه ۱۰۹ سوره توبه ﴿أَفَمَنۡ أَسَّسَ بُنۡيَٰنَهُۥ عَلَىٰ تَقۡوَىٰ مِنَ ٱللَّهِ وَرِضۡوَٰنٍ خَيۡرٌ أَم مَّنۡ أَسَّسَ بُنۡيَٰنَهُۥ عَلَىٰ شَفَا جُرُفٍ هَارٖ …﴾ [التوبة: ۱۰۹] به چه معناست؟
شفا: لبه، کناره.
جرف: گودال پرتگاه.
هار: شکافته و مشرف به سقوط.
کلمه (سائحون) در آیه ۱۱۲ سوره توبه ﴿ٱلتَّٰٓئِبُونَ ٱلۡعَٰبِدُونَ ٱلۡحَٰمِدُونَ ٱلسَّٰٓئِحُونَ…﴾ [التوبة: ۱۱۲] به چه معناست؟
سائحون: گردندگان در زمین برای اطلاع از آثار و درس گرفتن و عبرت آموختن از تاریخ گذشتگان و دیدن عجائب و غرایب جهان.
کلمات (تبرأ - اواه) در آیه ۱۱۴ سوره توبه ﴿وَمَا كَانَ ٱسۡتِغۡفَارُ إِبۡرَٰهِيمَ لِأَبِيهِ إِلَّا عَن مَّوۡعِدَةٖ وَعَدَهَآ إِيَّاهُ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُۥٓ أَنَّهُۥ عَدُوّٞ لِّلَّهِ تَبَرَّأَ مِنۡهُۚ إِنَّ إِبۡرَٰهِيمَ لَأَوَّٰهٌ حَلِيمٞ١١٤﴾ [التوبة: ۱۱۴] به چه معناست؟
تبرأ: بیزاری جست، دوری کرد.
أواه: آه گویان، خاشع در دعا.
کلمه (کاد یزیغ) در آیه ۱۱۷ سوره توبه ﴿لَّقَد تَّابَ ٱللَّهُ عَلَى ٱلنَّبِيِّ وَٱلۡمُهَٰجِرِينَ وَٱلۡأَنصَارِ ٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ ٱلۡعُسۡرَةِ مِنۢ بَعۡدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٖ مِّنۡهُمۡ ثُمَّ تَابَ عَلَيۡهِمۡۚ إِنَّهُۥ بِهِمۡ رَءُوفٞ رَّحِيمٞ١١٧﴾ [التوبة: ۱۱۷] به چه معناست؟
کاد یزیغ: نزدیک بود که منحرف و از راه بدر شود.
کلمه (خلفوا) در آیه ۱۱۸ سوره توبه ﴿وَعَلَى ٱلثَّلَٰثَةِ ٱلَّذِينَ خُلِّفُواْ...﴾ [التوبة: ۱۱۸] به چه معناست؟
خلفوا: واپس نهاده شدند، منظور این است که خداوند حکم قطعی درباره آنان صادر نفرمود و به آینده واگذار شدند.
کلمات (ظمأ – نصب – مخمصه - لا یطاون – موطئا – لا ینالون عن عدو نیلا) در آیه ۱۲۰ سوره توبه ﴿مَا كَانَ لِأَهۡلِ ٱلۡمَدِينَةِ وَمَنۡ حَوۡلَهُم مِّنَ ٱلۡأَعۡرَابِ أَن يَتَخَلَّفُواْ عَن رَّسُولِ ٱللَّهِ وَلَا يَرۡغَبُواْ بِأَنفُسِهِمۡ عَن نَّفۡسِهِۦۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ لَا يُصِيبُهُمۡ ظَمَأٞ وَلَا نَصَبٞ وَلَا مَخۡمَصَةٞ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَلَا يَطَ‍ُٔونَ مَوۡطِئٗا يَغِيظُ ٱلۡكُفَّارَ وَلَا يَنَالُونَ مِنۡ عَدُوّٖ نَّيۡلًا إِلَّا كُتِبَ لَهُم بِهِۦ عَمَلٞ صَٰلِحٌۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ١٢٠﴾ [التوبة: ۱۲۰] به چه معناست؟
ظمأ: تشنگی.
نصب: خستگی.
مخمصه: گرسنگی.
لایطاون: گام نمی‌‌گذارند، پای نمی‌‌نهند.
موطئا: جای گام قدمگاه.
لا ینالون من عدو نیلا: صدمه‌ای به دشمن نمی‌‌رسانند و اسیر و غنیمتی به ایشان نمی‌‌گیرند.
کلمه (یلونکم) در آیه ۱۲۳ سوره توبه ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ قَٰتِلُواْ ٱلَّذِينَ يَلُونَكُم مِّنَ ٱلۡكُفَّارِ وَلۡيَجِدُواْ فِيكُمۡ غِلۡظَةٗۚ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلۡمُتَّقِينَ١٢٣﴾ [التوبة: ۱۲۳] به چه معناست؟
یلونکم: از حیث مکان و نصب به شما نزدیکند.
کلمه (عنتم) در آیه ۱۲۸ سوره توبه ﴿لَقَدۡ جَآءَكُمۡ رَسُولٞ مِّنۡ أَنفُسِكُمۡ عَزِيزٌ عَلَيۡهِ مَا عَنِتُّمۡ حَرِيصٌ عَلَيۡكُم بِٱلۡمُؤۡمِنِينَ رَءُوفٞ رَّحِيمٞ١٢٨﴾ [التوبة: ۱۲۸] به چه معناست؟
عنتم: رنج بردید، ناراحتی کشیدید، از ماده (عنت) بمعنی مشقت.