الکهف:
کلمه (عوجا) در آیه ۱ سوره کهف ﴿ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ عَلَىٰ عَبۡدِهِ ٱلۡكِتَٰبَ وَلَمۡ يَجۡعَل لَّهُۥ عِوَجَاۜ١﴾ [الکهف: ۱] به چه معناست؟
کژی و کجی. انحراف.
کلمه (قیما) در آیه ۲ سوره کهف ﴿قَيِّمٗا لِّيُنذِرَ بَأۡسٗا شَدِيدٗا مِّن لَّدُنۡهُ وَيُبَشِّرَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ ٱلَّذِينَ يَعۡمَلُونَ ٱلصَّٰلِحَٰتِ أَنَّ لَهُمۡ أَجۡرًا حَسَنٗا٢﴾ [الكهف: ۲] به چه معناست؟
معتدل.
کلمه (ماکثین) در آیه ۳ سوره کهف ﴿مَّٰكِثِينَ فِيهِ أَبَدٗا٣﴾ [الكهف: ۳] به چه معناست؟
ماندگاران. مقیمان.
کلمات (باخع ـ أسفا) در آیه ۶ سوره کهف ﴿فَلَعَلَّكَ بَٰخِعٞ نَّفۡسَكَ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمۡ إِن لَّمۡ يُؤۡمِنُواْ بِهَٰذَا ٱلۡحَدِيثِ أَسَفًا٦﴾ [الكهف: ۶] به چه معناست؟
باخع: هلاک کننده. نابود کننده.
أسفا: خشم و اندوه.
کلمات (صعیدا ـ جرزا) در آیه ۸ سوره کهف ﴿وَإِنَّا لَجَٰعِلُونَ مَا عَلَيۡهَا صَعِيدٗا جُرُزًا٨﴾ [الكهف: ۸] به چه معناست؟
صعیدا: روی زمین. سطح زمین.
جرزا: زمین لخت و برهوتی که گیاهی در آن نباشد.
کلمه (الرقیم) در آیه ۹ سوره کهف ﴿أَمۡ حَسِبۡتَ أَنَّ أَصۡحَٰبَ ٱلۡكَهۡفِ وَٱلرَّقِيمِ كَانُواْ مِنۡ ءَايَٰتِنَا عَجَبًا٩﴾ [الكهف: ۹] به چه معناست؟
کتیبه. لوحه.
کلمه (هییء) در آیه ۱۰ سوره کهف ﴿إِذۡ أَوَى ٱلۡفِتۡيَةُ إِلَى ٱلۡكَهۡفِ فَقَالُواْ رَبَّنَآ ءَاتِنَا مِن لَّدُنكَ رَحۡمَةٗ وَهَيِّئۡ لَنَا مِنۡ أَمۡرِنَا رَشَدٗا١٠﴾ [الكهف: ۱۰] به چه معناست؟
آماده ساز. فراهم کن.
جمله (ضربنا علی آذانهم) در آیه ۱۱ سوره کهف ﴿فَضَرَبۡنَا عَلَىٰٓ ءَاذَانِهِمۡ فِي ٱلۡكَهۡفِ سِنِينَ عَدَدٗا١١﴾ [الكهف: ۱۱] به چه معناست؟
مراد اینست که آنان را به خواب عمیقی فرو بردیم.
کلمه (أمدا) در آیه ۱۲ سوره کهف ﴿ثُمَّ بَعَثۡنَٰهُمۡ لِنَعۡلَمَ أَيُّ ٱلۡحِزۡبَيۡنِ أَحۡصَىٰ لِمَا لَبِثُوٓاْ أَمَدٗا١٢﴾ [الكهف: ۱۲] به چه معناست؟
مدت معین، زمان مشخص.
کلمه (شططا) در آیه ۱۴ سوره کهف ﴿وَرَبَطۡنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ إِذۡ قَامُواْ فَقَالُواْ رَبُّنَا رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ لَن نَّدۡعُوَاْ مِن دُونِهِۦٓ إِلَٰهٗاۖ لَّقَدۡ قُلۡنَآ إِذٗا شَطَطًا١٤﴾ [الكهف: ۱۴] به چه معناست؟
سخنان دور از حق. برکنار از حقیقت.
کلمه (مرفقا) در آیه ۱۶ سوره کهف ﴿وَإِذِ ٱعۡتَزَلۡتُمُوهُمۡ وَمَا يَعۡبُدُونَ إِلَّا ٱللَّهَ فَأۡوُۥٓاْ إِلَى ٱلۡكَهۡفِ يَنشُرۡ لَكُمۡ رَبُّكُم مِّن رَّحۡمَتِهِۦ وَيُهَيِّئۡ لَكُم مِّنۡ أَمۡرِكُم مِّرۡفَقٗا١٦﴾ [الكهف: ۱۶] به چه معناست؟
اسباب زندگی.
کلمات (تزاور ـ تقرض ـ فجوة) در آیه ۱۷ سوره کهف ﴿وَتَرَى ٱلشَّمۡسَ إِذَا طَلَعَت تَّزَٰوَرُ عَن كَهۡفِهِمۡ ذَاتَ ٱلۡيَمِينِ وَإِذَا غَرَبَت تَّقۡرِضُهُمۡ ذَاتَ ٱلشِّمَالِ وَهُمۡ فِي فَجۡوَةٖ مِّنۡهُۚ ذَٰلِكَ مِنۡ ءَايَٰتِ ٱللَّهِۗ مَن يَهۡدِ ٱللَّهُ فَهُوَ ٱلۡمُهۡتَدِۖ وَمَن يُضۡلِلۡ فَلَن تَجِدَ لَهُۥ وَلِيّٗا مُّرۡشِدٗا١٧﴾ [الكهف: ۱۷] به چه معناست؟
تزاور: می‌گراید. میل می‌‌کند.
تقرض: عدول می‌‌کند.
فجوة: فراخنا. محل وسیع.
کلمات (أیقاظ ـ رقود ـ وصید) در آیه ۱۸ سوره کهف ﴿وَتَحۡسَبُهُمۡ أَيۡقَاظٗا وَهُمۡ رُقُودٞۚ وَنُقَلِّبُهُمۡ ذَاتَ ٱلۡيَمِينِ وَذَاتَ ٱلشِّمَالِۖ وَكَلۡبُهُم بَٰسِطٞ ذِرَاعَيۡهِ بِٱلۡوَصِيدِۚ لَوِ ٱطَّلَعۡتَ عَلَيۡهِمۡ لَوَلَّيۡتَ مِنۡهُمۡ فِرَارٗا وَلَمُلِئۡتَ مِنۡهُمۡ رُعۡبٗا١٨﴾ [الكهف: ۱۸] به چه معناست؟
أیقاظ: جمع یقظ و یقظان، بیداران.
رقود: جمع راقد، خفتگان.
وصید: آستانه. بیرون.
کلمه (ورق) در آیه ۱۹ سوره کهف ﴿...فَٱبۡعَثُوٓاْ أَحَدَكُم بِوَرِقِكُمۡ هَٰذِهِۦٓ إِلَى ٱلۡمَدِينَةِ فَلۡيَنظُرۡ أَيُّهَآ أَزۡكَىٰ طَعَامٗا فَلۡيَأۡتِكُم بِرِزۡقٖ مِّنۡهُ وَلۡيَتَلَطَّفۡ وَلَا يُشۡعِرَنَّ بِكُمۡ أَحَدًا١٩﴾ [الكهف: ۱۹] به چه معناست؟
درهم‌های نقره‌ای. نقره.
کلمات (ان یظهروا ـ یرجمونکم) در آیه ۲۰ سوره کهف ﴿إِنَّهُمۡ إِن يَظۡهَرُواْ عَلَيۡكُمۡ يَرۡجُمُوكُمۡ أَوۡ يُعِيدُوكُمۡ فِي مِلَّتِهِمۡ وَلَن تُفۡلِحُوٓاْ إِذًا أَبَدٗا٢٠﴾ [الكهف: ۲۰] به چه معناست؟
ان یظهروا: اگر غالب شوند. اگر چه چیره گردند.
یرجمونکم: شما را سنگسار می‌کنند.
کلمه (أعثرنا) در آیه ۲۱ سوره کهف ﴿وَكَذَٰلِكَ أَعۡثَرۡنَا عَلَيۡهِمۡ لِيَعۡلَمُوٓاْ أَنَّ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقّٞ وَأَنَّ ٱلسَّاعَةَ لَا رَيۡبَ فِيهَآ إِذۡ يَتَنَٰزَعُونَ بَيۡنَهُمۡ أَمۡرَهُمۡۖ فَقَالُواْ ٱبۡنُواْ عَلَيۡهِم بُنۡيَٰنٗاۖ رَّبُّهُمۡ أَعۡلَمُ بِهِمۡۚ قَالَ ٱلَّذِينَ غَلَبُواْ عَلَىٰٓ أَمۡرِهِمۡ لَنَتَّخِذَنَّ عَلَيۡهِم مَّسۡجِدٗا٢١﴾ [الكهف: ۲۱] به چه معناست؟
دیگران را متوجه ساختیم.
کلمات (رجما بالغیب ـ مراءا ظاهرا) در آیه ۲۲ سوره کهف ﴿سَيَقُولُونَ ثَلَٰثَةٞ رَّابِعُهُمۡ كَلۡبُهُمۡ وَيَقُولُونَ خَمۡسَةٞ سَادِسُهُمۡ كَلۡبُهُمۡ رَجۡمَۢا بِٱلۡغَيۡبِۖ وَيَقُولُونَ سَبۡعَةٞ وَثَامِنُهُمۡ كَلۡبُهُمۡۚ قُل رَّبِّيٓ أَعۡلَمُ بِعِدَّتِهِم مَّا يَعۡلَمُهُمۡ إِلَّا قَلِيلٞۗ فَلَا تُمَارِ فِيهِمۡ إِلَّا مِرَآءٗ ظَٰهِرٗا وَلَا تَسۡتَفۡتِ فِيهِم مِّنۡهُمۡ أَحَدٗا٢٢﴾ [الكهف: ۲۲] به چه معناست؟
رجما بالغیب: از روی ظن و گمان.
مراءا ظاهرا: مجادله سطحی و مباحثه بدون طول و تفصیل.
کلمه (ملتحدا) در آیه ۲۷ سوره کهف ﴿وَٱتۡلُ مَآ أُوحِيَ إِلَيۡكَ مِن كِتَابِ رَبِّكَۖ لَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَٰتِهِۦ وَلَن تَجِدَ مِن دُونِهِۦ مُلۡتَحَدٗا٢٧﴾ [الكهف: ۲۷] به چه معناست؟
پناهگاه. ملجأ.
جمله و کلمه (لا تعد عیناک عنهم ـ فرطا) در آیه ۲۸ سوره کهف ﴿وَٱصۡبِرۡ نَفۡسَكَ مَعَ ٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ رَبَّهُم بِٱلۡغَدَوٰةِ وَٱلۡعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجۡهَهُۥۖ وَلَا تَعۡدُ عَيۡنَاكَ عَنۡهُمۡ تُرِيدُ زِينَةَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۖ وَلَا تُطِعۡ مَنۡ أَغۡفَلۡنَا قَلۡبَهُۥ عَن ذِكۡرِنَا وَٱتَّبَعَ هَوَىٰهُ وَكَانَ أَمۡرُهُۥ فُرُطٗا٢٨﴾ [الكهف: ۲۸] به چه معناست؟
لا تعد عیناک عنهم: چشمانت از ایشان بر نگردد.
فرطا: افراط و اسراف.
کلمات (سرادق ـ یغاثوا ـ مهل ـ مرتفقا) در آیه ۲۹ سوره کهف ﴿وَقُلِ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّكُمۡۖ فَمَن شَآءَ فَلۡيُؤۡمِن وَمَن شَآءَ فَلۡيَكۡفُرۡۚ إِنَّآ أَعۡتَدۡنَا لِلظَّٰلِمِينَ نَارًا أَحَاطَ بِهِمۡ سُرَادِقُهَاۚ وَإِن يَسۡتَغِيثُواْ يُغَاثُواْ بِمَآءٖ كَٱلۡمُهۡلِ يَشۡوِي ٱلۡوُجُوهَۚ بِئۡسَ ٱلشَّرَابُ وَسَآءَتۡ مُرۡتَفَقًا٢٩﴾ [الكهف: ۲۹] به چه معناست؟
سرادق: معرب سرا پرده است. به معنی خیمه و بارگاه چادری است.
یغاثوا: به قریادشان رسیده شود.
مهل: هر نوع فلز گداخته.
مرتفقا: محل اجتماع و گردهمایی. منزل.
کلمات (عدن ـ أرائک) در آیه ۳۱ سوره کهف ﴿أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ جَنَّٰتُ عَدۡنٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهِمُ ٱلۡأَنۡهَٰرُ يُحَلَّوۡنَ فِيهَا مِنۡ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٖ وَيَلۡبَسُونَ ثِيَابًا خُضۡرٗا مِّن سُندُسٖ وَإِسۡتَبۡرَقٖ مُّتَّكِ‍ِٔينَ فِيهَا عَلَى ٱلۡأَرَآئِكِۚ نِعۡمَ ٱلثَّوَابُ وَحَسُنَتۡ مُرۡتَفَقٗا٣١﴾ [الكهف: ۳۱] به چه معناست؟
عدن: جای ماندگاری. جاویدانگی.
أرائک: جمع اریکه، تخت‌ها.
کلمه (حففنا) در آیه ۳۲ سوره کهف ﴿۞وَٱضۡرِبۡ لَهُم مَّثَلٗا رَّجُلَيۡنِ جَعَلۡنَا لِأَحَدِهِمَا جَنَّتَيۡنِ مِنۡ أَعۡنَٰبٖ وَحَفَفۡنَٰهُمَا بِنَخۡلٖ وَجَعَلۡنَا بَيۡنَهُمَا زَرۡعٗا٣٢﴾ [الكهف: ۳۲] به چه معناست؟
احاطه کرده بودیم.
کلمه (تبید) در آیه ۳۵ سوره کهف ﴿وَدَخَلَ جَنَّتَهُۥ وَهُوَ ظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ قَالَ مَآ أَظُنُّ أَن تَبِيدَ هَٰذِهِۦٓ أَبَدٗا٣٥﴾ [الكهف: ۳۵] به چه معناست؟
نابود شود. از میان رود.
کلمه (منقلبا) در آیه ۳۶ سوره کهف ﴿وَمَآ أَظُنُّ ٱلسَّاعَةَ قَآئِمَةٗ وَلَئِن رُّدِدتُّ إِلَىٰ رَبِّي لَأَجِدَنَّ خَيۡرٗا مِّنۡهَا مُنقَلَبٗا٣٦﴾ [الكهف: ۳۶] به چه معناست؟
عاقبت. جای بازگشت.
کلمه (سواک) در آیه ۳۷ سوره کهف ﴿قَالَ لَهُۥ صَاحِبُهُۥ وَهُوَ يُحَاوِرُهُۥٓ أَكَفَرۡتَ بِٱلَّذِي خَلَقَكَ مِن تُرَابٖ ثُمَّ مِن نُّطۡفَةٖ ثُمَّ سَوَّىٰكَ رَجُلٗا٣٧﴾ [الكهف: ۳۷] به چه معناست؟
اندام تو را متعادل و هماهنگ کرد. کامل کرد تو را.
کلمه (زلقا) در آیه ۴۰ سوره کهف ﴿فَعَسَىٰ رَبِّيٓ أَن يُؤۡتِيَنِ خَيۡرٗا مِّن جَنَّتِكَ وَيُرۡسِلَ عَلَيۡهَا حُسۡبَانٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ فَتُصۡبِحَ صَعِيدٗا زَلَقًا٤٠﴾ [الكهف: ۴۰] به چه معناست؟
لغزنده.
کلمه (غورا) در آیه ۴۱ سوره کهف ﴿أَوۡ يُصۡبِحَ مَآؤُهَا غَوۡرٗا فَلَن تَسۡتَطِيعَ لَهُۥ طَلَبٗا٤١﴾ [الكهف: ۴۱] به چه معناست؟
فرو رفتن.
کلمات (خاویة ـ عروش) در آیه ۴۲ سوره کهف ﴿وَأُحِيطَ بِثَمَرِهِۦ فَأَصۡبَحَ يُقَلِّبُ كَفَّيۡهِ عَلَىٰ مَآ أَنفَقَ فِيهَا وَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَىٰ عُرُوشِهَا وَيَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي لَمۡ أُشۡرِكۡ بِرَبِّيٓ أَحَدٗا٤٢﴾ [الكهف: ۴۲] به چه معناست؟
خاویة: فرو افتاده و فرو تپیده.
عروش: جمع عرش، سقف‌ها.
کلمات (الولایة ـ عقبا) در آیه ۴۴ سوره کهف ﴿هُنَالِكَ ٱلۡوَلَٰيَةُ لِلَّهِ ٱلۡحَقِّۚ هُوَ خَيۡرٞ ثَوَابٗا وَخَيۡرٌ عُقۡبٗا٤٤﴾ [الكهف: ۴۴] به چه معناست؟
الولایة: کمک و یاری، دستگیری و مددکاری.
عقبا: عاقبت سرانجام.
کلمات (هشیما ـ تذرو) در آیه ۴۵ سوره کهف ﴿وَٱضۡرِبۡ لَهُم مَّثَلَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا كَمَآءٍ أَنزَلۡنَٰهُ مِنَ ٱلسَّمَآءِ فَٱخۡتَلَطَ بِهِۦ نَبَاتُ ٱلۡأَرۡضِ فَأَصۡبَحَ هَشِيمٗا تَذۡرُوهُ ٱلرِّيَٰحُۗ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ مُّقۡتَدِرًا٤٥﴾ [الكهف: ۴۵] به چه معناست؟
هشیما: گیاه خشک و پر پر.
تذرو: می‌برد و پخش و پراکنده می‌‌کند.
کلمه (بارزة) در آیه ۴۷ سوره کهف ﴿وَيَوۡمَ نُسَيِّرُ ٱلۡجِبَالَ وَتَرَى ٱلۡأَرۡضَ بَارِزَةٗ وَحَشَرۡنَٰهُمۡ فَلَمۡ نُغَادِرۡ مِنۡهُمۡ أَحَدٗا٤٧﴾ [الكهف: ۴۷] به چه معناست؟
پیدا و نمایان.
کلمات (المضلین ـ عضدا) در آیه ۵۱ سوره کهف ﴿۞مَّآ أَشۡهَدتُّهُمۡ خَلۡقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَلَا خَلۡقَ أَنفُسِهِمۡ وَمَا كُنتُ مُتَّخِذَ ٱلۡمُضِلِّينَ عَضُدٗا٥١﴾ [الكهف: ۵۱] به چه معناست؟
المضلین: گمراه سازان. سرگشته کنندگان.
عضدا: معین. مددکار. دستیار.
کلمه (موبقا) در آیه ۵۲ سوره کهف ﴿وَيَوۡمَ يَقُولُ نَادُواْ شُرَكَآءِيَ ٱلَّذِينَ زَعَمۡتُمۡ فَدَعَوۡهُمۡ فَلَمۡ يَسۡتَجِيبُواْ لَهُمۡ وَجَعَلۡنَا بَيۡنَهُم مَّوۡبِقٗا٥٢﴾ [الكهف: ۵۲] به چه معناست؟
مهلکه. هلاک.
کلمه (مصرفا) در آیه ۵۳ سوره کهف ﴿وَرَءَا ٱلۡمُجۡرِمُونَ ٱلنَّارَ فَظَنُّوٓاْ أَنَّهُم مُّوَاقِعُوهَا وَلَمۡ يَجِدُواْ عَنۡهَا مَصۡرِفٗا٥٣﴾ [الكهف: ۵۳] به چه معناست؟
انصراف و روگردانی.
کلمه (لیحضوا) در آیه ۵۶ سوره کهف ﴿وَمَا نُرۡسِلُ ٱلۡمُرۡسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَۚ وَيُجَٰدِلُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِٱلۡبَٰطِلِ لِيُدۡحِضُواْ بِهِ ٱلۡحَقَّۖ وَٱتَّخَذُوٓاْ ءَايَٰتِي وَمَآ أُنذِرُواْ هُزُوٗا٥٦﴾ [الكهف: ۵۶] به چه معناست؟
تا از میدان بدر کنند. تا نیست و نابود کنند.
کلمه (موئلا) در آیه ۵۸ سوره کهف ﴿وَرَبُّكَ ٱلۡغَفُورُ ذُو ٱلرَّحۡمَةِۖ لَوۡ يُؤَاخِذُهُم بِمَا كَسَبُواْ لَعَجَّلَ لَهُمُ ٱلۡعَذَابَۚ بَل لَّهُم مَّوۡعِدٞ لَّن يَجِدُواْ مِن دُونِهِۦ مَوۡئِلٗا٥٨﴾ [الكهف: ۵۸] به چه معناست؟
ملجأ. پناهگاه.
کلمات (مجمع البحرین ـ حقبا) در آیه ۶۰ سوره کهف ﴿وَإِذۡ قَالَ مُوسَىٰ لِفَتَىٰهُ لَآ أَبۡرَحُ حَتَّىٰٓ أَبۡلُغَ مَجۡمَعَ ٱلۡبَحۡرَيۡنِ أَوۡ أَمۡضِيَ حُقُبٗا٦٠﴾ [الكهف: ۶۰] به چه معناست؟
مجمع البحرین: محل تلاقی دو دریا.
حقبا: رز.گاران.
کلمه (سربا) در آیه ۶۱ سوره کهف ﴿فَلَمَّا بَلَغَا مَجۡمَعَ بَيۡنِهِمَا نَسِيَا حُوتَهُمَا فَٱتَّخَذَ سَبِيلَهُۥ فِي ٱلۡبَحۡرِ سَرَبٗا٦١﴾ [الكهف: ۶۱] به چه معناست؟
راه سراشیبی. طریق و مسیر.
کلمه (نصبا) در آیه ۶۲ سوره کهف ﴿فَلَمَّا جَاوَزَا قَالَ لِفَتَىٰهُ ءَاتِنَا غَدَآءَنَا لَقَدۡ لَقِينَا مِن سَفَرِنَا هَٰذَا نَصَبٗا٦٢﴾ [الكهف: ۶۲] به چه معناست؟
رنج و خستگی.
کلمات (خرقها ـ امرا) در آیه ۷۱ سوره کهف ﴿فَٱنطَلَقَا حَتَّىٰٓ إِذَا رَكِبَا فِي ٱلسَّفِينَةِ خَرَقَهَاۖ قَالَ أَخَرَقۡتَهَا لِتُغۡرِقَ أَهۡلَهَا لَقَدۡ جِئۡتَ شَيًۡٔا إِمۡرٗا٧١﴾ [الكهف: ۷۱] به چه معناست؟
خرقها: آن را سوراخ کرد.
امرا: کار بسیار زشت و شگفت انگیز.
کلمه (لا ترهقنی) در آیه ۷۳ سوره کهف ﴿قَالَ لَا تُؤَاخِذۡنِي بِمَا نَسِيتُ وَلَا تُرۡهِقۡنِي مِنۡ أَمۡرِي عُسۡرٗا٧٣﴾ [الكهف: ۷۳] به چه معناست؟
بر من تحمیل مکن.
کلمه (نکرا) در آیه ۷۴ سوره کهف ﴿فَٱنطَلَقَا حَتَّىٰٓ إِذَا لَقِيَا غُلَٰمٗا فَقَتَلَهُۥ قَالَ أَقَتَلۡتَ نَفۡسٗا زَكِيَّةَۢ بِغَيۡرِ نَفۡسٖ لَّقَدۡ جِئۡتَ شَيۡٔٗا نُّكۡرٗا٧٤﴾ [الكهف: ۷۴] به چه معناست؟
زشت. نفرت انگیز.
کلمه (ینقض) در آیه ۷۷ سوره کهف ﴿فَٱنطَلَقَا حَتَّىٰٓ إِذَآ أَتَيَآ أَهۡلَ قَرۡيَةٍ ٱسۡتَطۡعَمَآ أَهۡلَهَا فَأَبَوۡاْ أَن يُضَيِّفُوهُمَا فَوَجَدَا فِيهَا جِدَارٗا يُرِيدُ أَن يَنقَضَّ فَأَقَامَهُۥۖ قَالَ لَوۡ شِئۡتَ لَتَّخَذۡتَ عَلَيۡهِ أَجۡرٗا٧٧﴾ [الكهف: ۷۷] به چه معناست؟
فرود آید. فرو ریزد.
کلمه (فراق) در آیه ۷۸ سوره کهف ﴿قَالَ هَٰذَا فِرَاقُ بَيۡنِي وَبَيۡنِكَۚ سَأُنَبِّئُكَ بِتَأۡوِيلِ مَا لَمۡ تَسۡتَطِع عَّلَيۡهِ صَبۡرًا٧٨﴾ [الكهف: ۷۸] به چه معناست؟
جدایی.
کلمه (یرهقهما) در آیه ۸۰ سوره کهف ﴿وَأَمَّا ٱلۡغُلَٰمُ فَكَانَ أَبَوَاهُ مُؤۡمِنَيۡنِ فَخَشِينَآ أَن يُرۡهِقَهُمَا طُغۡيَٰنٗا وَكُفۡرٗا٨٠﴾ [الكهف: ۸۰] به چه معناست؟
بر ایشان تحمیل کند.
کلمه (زکاة) در آیه ۸۱ سوره کهف ﴿فَأَرَدۡنَآ أَن يُبۡدِلَهُمَا رَبُّهُمَا خَيۡرٗا مِّنۡهُ زَكَوٰةٗ وَأَقۡرَبَ رُحۡمٗا٨١﴾ [الكهف: ۸۱] به چه معناست؟
پاکی و پاکیزگی.
کلمه (مکنا) در آیه ۸۴ سوره کهف ﴿إِنَّا مَكَّنَّا لَهُۥ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَءَاتَيۡنَٰهُ مِن كُلِّ شَيۡءٖ سَبَبٗا٨٤﴾ [الكهف: ۸۴] به چه معناست؟
تسلط و تصرف دادیم.
کلمه (أتبع) در آیه ۸۵ سوره کهف ﴿فَأَتۡبَعَ سَبَبًا٨٥﴾ [الكهف: ۸۵] به چه معناست؟
پیجویی و پیروی کرد.
کلمه (حمئة) در آیه ۸۶ سوره کهف ﴿حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ مَغۡرِبَ ٱلشَّمۡسِ وَجَدَهَا تَغۡرُبُ فِي عَيۡنٍ حَمِئَةٖ وَوَجَدَ عِندَهَا قَوۡمٗاۖ قُلۡنَا يَٰذَا ٱلۡقَرۡنَيۡنِ إِمَّآ أَن تُعَذِّبَ وَإِمَّآ أَن تَتَّخِذَ فِيهِمۡ حُسۡنٗا٨٦﴾ [الكهف: ۸۶] به چه معناست؟
لجن زار سیاه و بدبو.
کلمه (خرجا) در آیه ۹۴ سوره کهف ﴿قَالُواْ يَٰذَا ٱلۡقَرۡنَيۡنِ إِنَّ يَأۡجُوجَ وَمَأۡجُوجَ مُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَهَلۡ نَجۡعَلُ لَكَ خَرۡجًا عَلَىٰٓ أَن تَجۡعَلَ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَهُمۡ سَدّٗا٩٤﴾ [الكهف: ۹۴] به چه معناست؟
هزینه.
کلمه (ردما) در آیه ۹۵ سوره کهف ﴿قَالَ مَا مَكَّنِّي فِيهِ رَبِّي خَيۡرٞ فَأَعِينُونِي بِقُوَّةٍ أَجۡعَلۡ بَيۡنَكُمۡ وَبَيۡنَهُمۡ رَدۡمًا٩٥﴾ [الكهف: ۹۵] به چه معناست؟
سد محکم و نیرومند.
کلمات (زبر ـ ساوی ـ الصدفین ـ افرغ ـ قطرا) در آیه ۹۶ سوره کهف ﴿ءَاتُونِي زُبَرَ ٱلۡحَدِيدِۖ حَتَّىٰٓ إِذَا سَاوَىٰ بَيۡنَ ٱلصَّدَفَيۡنِ قَالَ ٱنفُخُواْۖ حَتَّىٰٓ إِذَا جَعَلَهُۥ نَارٗا قَالَ ءَاتُونِيٓ أُفۡرِغۡ عَلَيۡهِ قِطۡرٗا٩٦﴾ [الكهف: ۹۶] به چه معناست؟
زبر: جمع زبرۀ. قطعات.
ساوی: برابر و همسان کرد. هر دو سو را یکی کرد.
الصدفین: دو جانب دو سو.
أفرغ: بریزم.
قطرا: مس گداخته.
کلمه (دکاء) در آیه ۹۸ سوره کهف ﴿قَالَ هَٰذَا رَحۡمَةٞ مِّن رَّبِّيۖ فَإِذَا جَآءَ وَعۡدُ رَبِّي جَعَلَهُۥ دَكَّآءَۖ وَكَانَ وَعۡدُ رَبِّي حَقّٗا٩٨﴾ [الكهف: ۹۸] به چه معناست؟
درهم کوبیده و با زمین یکسان شده.
کلمه (حولا) ۱۰۹ سوره کهف ﴿قُل لَّوۡ كَانَ ٱلۡبَحۡرُ مِدَادٗا لِّكَلِمَٰتِ رَبِّي لَنَفِدَ ٱلۡبَحۡرُ قَبۡلَ أَن تَنفَدَ كَلِمَٰتُ رَبِّي وَلَوۡ جِئۡنَا بِمِثۡلِهِۦ مَدَدٗا١٠٩﴾ [الكهف: ۱۰۹] به چه معناست؟
مرکب و جوهر.