سبأ:
کلمات (یلج ـ یعرج) در آیه ۲ سوره سبأ ﴿يَعۡلَمُ مَا يَلِجُ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَا يَخۡرُجُ مِنۡهَا وَمَا يَنزِلُ مِنَ ٱلسَّمَآءِ وَمَا يَعۡرُجُ فِيهَاۚ وَهُوَ ٱلرَّحِيمُ ٱلۡغَفُورُ٢﴾ [سبأ: ۲] به چه معناست؟
یلج: از مصدر ولوج به معنی ورود.
یعرج: صعود می‌‌کند.
کلمه (مزقتم) در آیه ۷ سوره سبأ ﴿وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ هَلۡ نَدُلُّكُمۡ عَلَىٰ رَجُلٖ يُنَبِّئُكُمۡ إِذَا مُزِّقۡتُمۡ كُلَّ مُمَزَّقٍ إِنَّكُمۡ لَفِي خَلۡقٖ جَدِيدٍ٧﴾ [سبأ: ۷] به چه معناست؟
متلاشی شدید.
کلمات (أوبی ـ ألنا) در آیه ۱۰ سوره سبأ ﴿۞وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا دَاوُۥدَ مِنَّا فَضۡلٗاۖ يَٰجِبَالُ أَوِّبِي مَعَهُۥ وَٱلطَّيۡرَۖ وَأَلَنَّا لَهُ ٱلۡحَدِيدَ١٠﴾ [سبأ: ۱۰] به چه معناست؟
إوبی: هم آواز شوید، تکرار کنید.
ألنا: نرم کردیم.
کلمات (سابغات ـ قدر ـ السرد) در آیه ۱۱ سوره سبأ ﴿أَنِ ٱعۡمَلۡ سَٰبِغَٰتٖ وَقَدِّرۡ فِي ٱلسَّرۡدِۖ وَٱعۡمَلُواْ صَٰلِحًاۖ إِنِّي بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ١١﴾ [سبأ: ۱۱] به چه معناست؟
سابغات: جمع سابغ به معنی تام و کامل. مراد زره است.
قدر: اندازه و تناسب را رعایت کن.
السرد: بافت و حلقه زره.
کلمات (غدوها ـ رواحها ـ أسلنا ـ عین ـ قطرـ یزغ) در آیه ۱۲ سوره سبأ ﴿وَلِسُلَيۡمَٰنَ ٱلرِّيحَ غُدُوُّهَا شَهۡرٞ وَرَوَاحُهَا شَهۡرٞۖ وَأَسَلۡنَا لَهُۥ عَيۡنَ ٱلۡقِطۡرِۖ وَمِنَ ٱلۡجِنِّ مَن يَعۡمَلُ بَيۡنَ يَدَيۡهِ بِإِذۡنِ رَبِّهِۦۖ وَمَن يَزِغۡ مِنۡهُمۡ عَنۡ أَمۡرِنَا نُذِقۡهُ مِنۡ عَذَابِ ٱلسَّعِيرِ١٢﴾ [سبأ: ۱۲] به چه معناست؟
غدوها: بامدادان آن.
رواحها: شامگاهان آن.
أسلنا: جاری ساختیم.
عین: چشمه.
قطر: مس مذاب.
یزغ: منحرف و کج شد.
کلمات (محاریب ـ تماثیل ـ جفان ـ الجواب ـ قدور ـ راسیات) در آیه ۱۳ سوره سبأ ﴿يَعۡمَلُونَ لَهُۥ مَا يَشَآءُ مِن مَّحَٰرِيبَ وَتَمَٰثِيلَ وَجِفَانٖ كَٱلۡجَوَابِ وَقُدُورٖ رَّاسِيَٰتٍۚ ٱعۡمَلُوٓاْ ءَالَ دَاوُۥدَ شُكۡرٗاۚ وَقَلِيلٞ مِّنۡ عِبَادِيَ ٱلشَّكُورُ١٣﴾ [سبأ: ۱۳] به چه معناست؟
محاریب: جمع محراب، معبدها و وپرستش گاه‌ها.
تماثیل: جمع تمثال، مجسمه‌ها و تندیس‌ها.
جفان: جمع جفنۀ، ظرف‌های غذا خوری.
الجواب: اصل جوابی، جمع جابیۀ به معنی حوض‌ها.
قدور: جمع قدر، دیگ‌ها.
راسیات: جمع راسیۀ ثابت و پا برجا.
کلمه (منسأة) در آیه ۱۴ سوره سبأ ﴿فَلَمَّا قَضَيۡنَا عَلَيۡهِ ٱلۡمَوۡتَ مَا دَلَّهُمۡ عَلَىٰ مَوۡتِهِۦٓ إِلَّا دَآبَّةُ ٱلۡأَرۡضِ تَأۡكُلُ مِنسَأَتَهُۥۖ فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتِ ٱلۡجِنُّ أَن لَّوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ ٱلۡغَيۡبَ مَا لَبِثُواْ فِي ٱلۡعَذَابِ ٱلۡمُهِينِ١٤﴾ [سبأ: ۱۴] به چه معناست؟
عصا.
کلمات (العرم ـ خمط ـ أثل ـ سدر) در آیه ۱۶ سوره سبأ ﴿فَأَعۡرَضُواْ فَأَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ سَيۡلَ ٱلۡعَرِمِ وَبَدَّلۡنَٰهُم بِجَنَّتَيۡهِمۡ جَنَّتَيۡنِ ذَوَاتَيۡ أُكُلٍ خَمۡطٖ وَأَثۡلٖ وَشَيۡءٖ مِّن سِدۡرٖ قَلِيلٖ١٦﴾ [سبأ: ۱۶] به چه معناست؟
العرم: ویرانگر.
خمط: تلخ و بدمزه.
أثل: گز و شوره گز.
سدر: نام دختی است مشهور به کنار.
کلمه (فزع) در آیه ۲۳ سوره سبأ ﴿وَلَا تَنفَعُ ٱلشَّفَٰعَةُ عِندَهُۥٓ إِلَّا لِمَنۡ أَذِنَ لَهُۥۚ حَتَّىٰٓ إِذَا فُزِّعَ عَن قُلُوبِهِمۡ قَالُواْ مَاذَا قَالَ رَبُّكُمۡۖ قَالُواْ ٱلۡحَقَّۖ وَهُوَ ٱلۡعَلِيُّ ٱلۡكَبِيرُ٢٣﴾ [سبأ: ۲۳] به چه معناست؟
هراس برطرف شد.
کلمه (أجرمنا) در آیه ۲۵ سوره سبأ ﴿قُل لَّا تُسَۡٔلُونَ عَمَّآ أَجۡرَمۡنَا وَلَا نُسَۡٔلُ عَمَّا تَعۡمَلُونَ٢٥﴾ [سبأ: ۲۵] به چه معناست؟
مرتکب گناه شده‌ایم.
کلمه (یفتح) در آیه ۲۶ سوره سبأ ﴿قُلۡ يَجۡمَعُ بَيۡنَنَا رَبُّنَا ثُمَّ يَفۡتَحُ بَيۡنَنَا بِٱلۡحَقِّ وَهُوَ ٱلۡفَتَّاحُ ٱلۡعَلِيمُ٢٦﴾ [سبأ: ۲۶] به چه معناست؟
قضاوت و داوری می‌‌کند.
کلمه (مترفوها) در آیه ۳۴ سوره سبأ ﴿وَمَآ أَرۡسَلۡنَا فِي قَرۡيَةٖ مِّن نَّذِيرٍ إِلَّا قَالَ مُتۡرَفُوهَآ إِنَّا بِمَآ أُرۡسِلۡتُم بِهِۦ كَٰفِرُونَ٣٤﴾ [سبأ: ۳۴] به چه معناست؟
مراد روسا واغنیا.
کلمه (زلفی) در آیه ۳۷ سوره سبأ ﴿وَمَآ أَمۡوَٰلُكُمۡ وَلَآ أَوۡلَٰدُكُم بِٱلَّتِي تُقَرِّبُكُمۡ عِندَنَا زُلۡفَىٰٓ إِلَّا مَنۡ ءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا فَأُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ جَزَآءُ ٱلضِّعۡفِ بِمَا عَمِلُواْ وَهُمۡ فِي ٱلۡغُرُفَٰتِ ءَامِنُونَ٣٧﴾ [سبأ: ۳۷] به چه معناست؟
قرب و منزلت.
کلمه (معشار) در آیه ۴۵ سوره سبأ ﴿وَكَذَّبَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ وَمَا بَلَغُواْ مِعۡشَارَ مَآ ءَاتَيۡنَٰهُمۡ فَكَذَّبُواْ رُسُلِيۖ فَكَيۡفَ كَانَ نَكِيرِ٤٥﴾ [سبأ: ۴۵] به چه معناست؟
ده یک. یک دهم.
کلمه (تناوش) در آیه ۵۲ سوره سبأ ﴿وَقَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِهِۦ وَأَنَّىٰ لَهُمُ ٱلتَّنَاوُشُ مِن مَّكَانِۢ بَعِيدٖ٥٢﴾ [سبأ: ۵۲] به چه معناست؟
دسترسی پیدا کردن.
کلمه (أشیاع) در آیه ۵۴ سوره سبأ ﴿وَحِيلَ بَيۡنَهُمۡ وَبَيۡنَ مَا يَشۡتَهُونَ كَمَا فُعِلَ بِأَشۡيَاعِهِم مِّن قَبۡلُۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ فِي شَكّٖ مُّرِيبِۢ٥٤﴾ [سبأ: ۵۴] به چه معناست؟
جمع شیعۀ مراد امثال واقران.