الملک:

کلمات (طباقا – تفاوت – فطور) در آیه ۳ سوره ملک ﴿ٱلَّذِي خَلَقَ سَبۡعَ سَمَٰوَٰتٖ طِبَاقٗاۖ مَّا تَرَىٰ فِي خَلۡقِ ٱلرَّحۡمَٰنِ مِن تَفَٰوُتٖۖ فَٱرۡجِعِ ٱلۡبَصَرَ هَلۡ تَرَىٰ مِن فُطُورٖ٣﴾ [الملك: ۳] به چه معناست؟

طباقا:جمع طبق، یا طبقه، یکی فوق دیگری.

تفاوت: عیب و نقص، خلل و رخنه.

فطور: جمع فطر، درز و شکاف.

کلمات (ینقلب - حسیر) در آیه ۴ سوره ملک ﴿ثُمَّ ٱرۡجِعِ ٱلۡبَصَرَ كَرَّتَيۡنِ يَنقَلِبۡ إِلَيۡكَ ٱلۡبَصَرُ خَاسِئٗا وَهُوَ حَسِيرٞ٤﴾ [الملك: ۴] به چه معناست؟

ینقلب: باز می‌‌گردد.

حسیر: خسته، درمانده.

کلمه (رجوما) در آیه ۵ سوره ملک ﴿وَلَقَدۡ زَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنۡيَا بِمَصَٰبِيحَ وَجَعَلۡنَٰهَا رُجُومٗا لِّلشَّيَٰطِينِۖ وَأَعۡتَدۡنَا لَهُمۡ عَذَابَ ٱلسَّعِيرِ٥﴾ [الملك: ۵] به چه معناست؟

چیزی که همچون سنگ انداخته می‌‌شود.

کلمات (شهیقا – تفور) در آیه ۷ سوره ملک ﴿إِذَآ أُلۡقُواْ فِيهَا سَمِعُواْ لَهَا شَهِيقٗا وَهِيَ تَفُورُ٧﴾ [الملك: ۷] به چه معناست؟

شهیقا: صدای وحشتناک.

تفور: تنوره می‌‌زند، فوران می‌‌کند.

جمله (تکاد تمیز) در آیه ۸ سوره ملک ﴿تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ ٱلۡغَيۡظِۖ كُلَّمَآ أُلۡقِيَ فِيهَا فَوۡجٞ سَأَلَهُمۡ خَزَنَتُهَآ أَلَمۡ يَأۡتِكُمۡ نَذِيرٞ٨﴾ [الملك: ۸] به چه معناست؟

نزدیک است از هم شکافته و پاره پاره می‌‌شود، کمی مانده است که بترکد.

کلمه (سحقا) در آیه ۱۱ سوره ملک ﴿فَٱعۡتَرَفُواْ بِذَنۢبِهِمۡ فَسُحۡقٗا لِّأَصۡحَٰبِ ٱلسَّعِيرِ١١﴾ [الملك: ۱۱] به چه معناست؟

دور شدن از رحمت خدا.

کلمات (ذلولا - مناکب) در آیه ۱۵ سوره ملک ﴿هُوَ ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلۡأَرۡضَ ذَلُولٗا فَٱمۡشُواْ فِي مَنَاكِبِهَا وَكُلُواْ مِن رِّزۡقِهِۦۖ وَإِلَيۡهِ ٱلنُّشُورُ١٥﴾ [الملك: ۱۵] به چه معناست؟

ذلولا: رام، مسخر.

مناکب: جمع منکب، دوش، مراد جوانب و اطراف زمین است.

کلمات (عتو- نفور) در آیه ۲۱ سوره ملک ﴿أَمَّنۡ هَٰذَا ٱلَّذِي يَرۡزُقُكُمۡ إِنۡ أَمۡسَكَ رِزۡقَهُۥۚ بَل لَّجُّواْ فِي عُتُوّٖ وَنُفُورٍ٢١﴾ [الملك: ۲۱] به چه معناست؟

عتو: سر کشی، طغیان، تکبر.

نفور: گریز، فرار از حق و حقیقت.

کلمات (مکبا - سویا) در آیه ۲۲ سوره ملک ﴿أَفَمَن يَمۡشِي مُكِبًّا عَلَىٰ وَجۡهِهِۦٓ أَهۡدَىٰٓ أَمَّن يَمۡشِي سَوِيًّا عَلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ٢٢﴾ [الملك: ۲۲] به چه معناست؟

مکبا: نگونسار، بر رو افتاده.

سویا: راست قامت، راست و درست.

کلمه (ذرأکم) در آیه ۲۴ سوره ملک ﴿قُلۡ هُوَ ٱلَّذِي ذَرَأَكُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَإِلَيۡهِ تُحۡشَرُونَ٢٤﴾ [الملك: ۲۴] ﴿قُلۡ هُوَ ٱلَّذِي ذَرَأَكُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَإِلَيۡهِ تُحۡشَرُونَ٢٤﴾ [الملك: ۲۴] به چه معناست؟

شما را پدیدار کرده است.

کلمه (زلفة) در آیه ۲۷ سوره ملک ﴿فَلَمَّا رَأَوۡهُ زُلۡفَةٗ سِيٓ‍َٔتۡ وُجُوهُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَقِيلَ هَٰذَا ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تَدَّعُونَ٢٧﴾ [الملك: ۲۷] به چه معناست؟

نزدیک.

کلمات (غورا - معین) در آیه ۳۰ سوره ملک ﴿قُلۡ أَرَءَيۡتُمۡ إِنۡ أَصۡبَحَ مَآؤُكُمۡ غَوۡرٗا فَمَن يَأۡتِيكُم بِمَآءٖ مَّعِينِۢ٣٠﴾ [الملك: ۳۰] به چه معناست؟

غورا: فرو رفتن در زمین.

معین: جاری، روان.