ص:
کلمات (عزة ـ شقاق) در آیه ۲ سوره ص ﴿بَلِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فِي عِزَّةٖ وَشِقَاقٖ٢﴾ [ص: ۲] به چه معناست؟
عزة: تکبر.
شقاق: مخالفت با حق و حقیقت.
کلمات (مناص ـ لات ـ لا حین مناص) در آیه ۳ سوره ص ﴿كَمۡ أَهۡلَكۡنَا مِن قَبۡلِهِم مِّن قَرۡنٖ فَنَادَواْ وَّلَاتَ حِينَ مَنَاصٖ٣﴾ [ص: ۳] به چه معناست؟
مناص: فرار. نجات.
لات: لای نفی جنس است همراه با تزاید.
لاحین مناص: اینک وقت گریز نیست. اکنون زمان نجات نمی‌‌باشد.
کلمه (فواق) در آیه ۱۵ سوره ص ﴿وَمَا يَنظُرُ هَٰٓؤُلَآءِ إِلَّا صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ مَّا لَهَا مِن فَوَاقٖ١٥﴾ [ص: ۱۵] به چه معناست؟
تکرار.
کلمه (قطنا) در آیه ۱۶ سوره ص ﴿وَقَالُواْ رَبَّنَا عَجِّل لَّنَا قِطَّنَا قَبۡلَ يَوۡمِ ٱلۡحِسَابِ١٦﴾ [ص: ۱۶] به چه معناست؟
بهره و نصیب ما را. سهمیه و قسمت ما را.
کلمه (الأید) در آیه ۱۷ سوره ص ﴿ٱصۡبِرۡ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَٱذۡكُرۡ عَبۡدَنَا دَاوُۥدَ ذَا ٱلۡأَيۡدِۖ إِنَّهُۥٓ أَوَّابٌ١٧﴾ [ص: ۱۷] به چه معناست؟
قدرت و قوت.
کلمه (فصل الخطاب) در آیه ۲۰ سوره ص ﴿وَشَدَدۡنَا مُلۡكَهُۥ وَءَاتَيۡنَٰهُ ٱلۡحِكۡمَةَ وَفَصۡلَ ٱلۡخِطَابِ٢٠﴾ [ص: ۲۰] به چه معناست؟
سخن فیصله دهنده.
کلمات (الخصم ـ تسوروا) در آیه ۲۱ سوره ص ﴿۞وَهَلۡ أَتَىٰكَ نَبَؤُاْ ٱلۡخَصۡمِ إِذۡ تَسَوَّرُواْ ٱلۡمِحۡرَابَ٢١﴾ [ص: ۲۱] به چه معناست؟
الخصم: دشمن.
تسوروا: از دیوار بلند بالا رفتند.
کلمه (لا تشطط) در آیه ۲۲ سوره ص ﴿إِذۡ دَخَلُواْ عَلَىٰ دَاوُۥدَ فَفَزِعَ مِنۡهُمۡۖ قَالُواْ لَا تَخَفۡۖ خَصۡمَانِ بَغَىٰ بَعۡضُنَا عَلَىٰ بَعۡضٖ فَٱحۡكُم بَيۡنَنَا بِٱلۡحَقِّ وَلَا تُشۡطِطۡ وَٱهۡدِنَآ إِلَىٰ سَوَآءِ ٱلصِّرَٰطِ٢٢﴾ [ص: ۲۲] به چه معناست؟
از حق دور مشو. دور از حقیقت مگو.
کلمه (عزنی) در آیه ۲۳ سوره ص ﴿إِنَّ هَٰذَآ أَخِي لَهُۥ تِسۡعٞ وَتِسۡعُونَ نَعۡجَةٗ وَلِيَ نَعۡجَةٞ وَٰحِدَةٞ فَقَالَ أَكۡفِلۡنِيهَا وَعَزَّنِي فِي ٱلۡخِطَابِ٢٣﴾ [ص: ۲۳] به چه معناست؟
مرا مغلوب کرده است و بر من چیره شده است.
کلمات (الخلطاء ـ أناب) در آیه ۲۴ سوره ص ﴿قَالَ لَقَدۡ ظَلَمَكَ بِسُؤَالِ نَعۡجَتِكَ إِلَىٰ نِعَاجِهِۦۖ وَإِنَّ كَثِيرٗا مِّنَ ٱلۡخُلَطَآءِ لَيَبۡغِي بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٍ إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَقَلِيلٞ مَّا هُمۡۗ وَظَنَّ دَاوُۥدُ أَنَّمَا فَتَنَّٰهُ فَٱسۡتَغۡفَرَ رَبَّهُۥ وَخَرَّۤ رَاكِعٗاۤ وَأَنَابَ۩٢٤﴾ [ص: ۲۴] به چه معناست؟
الخلطاء: شرکاء. مراد آشنایان و شریکانی است که با هم سرو کار دارند و اغلب اموال یا احشام خود را با هم می‌‌آمیزند.
أناب: توبه کرد.
کلمات (طفق مسحا ـ السوق) در آیه ۳۳ سوره ص ﴿رُدُّوهَا عَلَيَّۖ فَطَفِقَ مَسۡحَۢا بِٱلسُّوقِ وَٱلۡأَعۡنَاقِ٣٣﴾ [ص: ۳۳] به چه معناست؟
طفق مسحا: شروع به دست کشیدن و مالش دادن کرد.
السوق: جمع ساق، ساق‌های پا.
کلمات (رخاء ـ أصاب) در آیه ۳۶ سوره ص ﴿فَسَخَّرۡنَا لَهُ ٱلرِّيحَ تَجۡرِي بِأَمۡرِهِۦ رُخَآءً حَيۡثُ أَصَابَ٣٦﴾ [ص: ۳۶] به چه معناست؟
رخاء: نرم و آرام.
أصاب: قصد کرد، اراده کرد.
کلمات (مقربین ـ الأصفاد) در آیه ۳۸ سوره ص ﴿وَءَاخَرِينَ مُقَرَّنِينَ فِي ٱلۡأَصۡفَادِ٣٨﴾ [ص: ۳۸] به چه معناست؟
مقربین: بسته شده به همدیگر.
الأصفاد: جمع صفد، غل و زنجیر.
کلمات (أرکض ـ أذکض برجلک) در آیه ۴۲ سوره ص ﴿ٱرۡكُضۡ بِرِجۡلِكَۖ هَٰذَا مُغۡتَسَلُۢ بَارِدٞ وَشَرَابٞ٤٢﴾ [ص: ۴۲] به چه معناست؟
أرکض: بکوب.
أرکض برجلک: پای خود را به زمین بکوب.
کلمات (ضغثا ـ لا تحنث) در آیه ۴۴ سوره ص ﴿وَخُذۡ بِيَدِكَ ضِغۡثٗا فَٱضۡرِب بِّهِۦ وَلَا تَحۡنَثۡۗ إِنَّا وَجَدۡنَٰهُ صَابِرٗاۚ نِّعۡمَ ٱلۡعَبۡدُ إِنَّهُۥٓ أَوَّابٞ٤٤﴾ [ص: ۴۴] به چه معناست؟
ضغثا: دسته‌ای از ساقه‌های گندم یا جو و یا چوب‌های نازک.
لا تحنث: سوگند خود را مشکن.
کلمه (المصطفین) در آیه ۴۷ سوره ص ﴿وَإِنَّهُمۡ عِندَنَا لَمِنَ ٱلۡمُصۡطَفَيۡنَ ٱلۡأَخۡيَارِ٤٧﴾ [ص: ۴۷] به چه معناست؟
جمع مصطفی، نخبگان. برگزیدگان.
کلمه (أتراب) در آیه ۵۲ سوره ص ﴿وَعِندَهُمۡ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ أَتۡرَابٌ٥٢﴾ [ص: ۵۲] به چه معناست؟
جمع ترب، افراد همسن و سال.
کلمه (فناد) در آیه ۵۴ سوره ص ﴿إِنَّ هَٰذَا لَرِزۡقُنَا مَا لَهُۥ مِن نَّفَادٍ٥٤﴾ [ص: ۵۴] به چه معناست؟
فنا و نابودی.
کلمه (غساق) در آیه ۵۷ سوره ص ﴿هَٰذَا فَلۡيَذُوقُوهُ حَمِيمٞ وَغَسَّاقٞ٥٧﴾ [ص: ۵۷] به چه معناست؟
اسم خونابه روان از پیکر دوزخیان.
کلمه (مقتحم) در آیه ۵۹ سوره ص ﴿هَٰذَا فَوۡجٞ مُّقۡتَحِمٞ مَّعَكُمۡ لَا مَرۡحَبَۢا بِهِمۡۚ إِنَّهُمۡ صَالُواْ ٱلنَّارِ٥٩﴾ [ص: ۵۹] به چه معناست؟
کسی که با فشار و زور و هول دادن وادار به دخوا جایی شود.