ق:

کلمه (مریج) در آیه ۵ سوره ق ﴿بَلۡ كَذَّبُواْ بِٱلۡحَقِّ لَمَّا جَآءَهُمۡ فَهُمۡ فِيٓ أَمۡرٖ مَّرِيجٍ٥﴾ [ق: ۵] به چه معناست؟

مختلط و مضطرب. آمیخته و آشفته.

کلمه (زوج بهیج) در آیه ۷ سوره ق ﴿وَٱلۡأَرۡضَ مَدَدۡنَٰهَا وَأَلۡقَيۡنَا فِيهَا رَوَٰسِيَ وَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوۡجِۢ بَهِيجٖ٧﴾ [ق: ۷] به چه معناست؟

نوع و صنف و جفت مسرت بخش و بهجت انگیز.

کلمه (منیب) در آیه ۸ سوره ق ﴿تَبۡصِرَةٗ وَذِكۡرَىٰ لِكُلِّ عَبۡدٖ مُّنِيبٖ٨﴾ [ق: ۸] به چه معناست؟

توبه کار. برگردنده.

کلمه (الحصید) در آیه ۹ سوره ق ﴿وَنَزَّلۡنَا مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ مُّبَٰرَكٗا فَأَنۢبَتۡنَا بِهِۦ جَنَّٰتٖ وَحَبَّ ٱلۡحَصِيدِ٩﴾ [ق: ۹] به چه معناست؟

درو شده.

کلمات (باسقات ـ نضید) در آیه ۱۰ سوره ق ﴿وَٱلنَّخۡلَ بَاسِقَٰتٖ لَّهَا طَلۡعٞ نَّضِيدٞ١٠﴾ [ق: ۱۰] به چه معناست؟

باسقات: طولانی و دراز.

نضید: چین چین چیده شده. در کنارهم مرتب و منظم قرار گرفته.

کلمه (لبس) در آیه ۱۵ سوره ق ﴿أَفَعَيِينَا بِٱلۡخَلۡقِ ٱلۡأَوَّلِۚ بَلۡ هُمۡ فِي لَبۡسٖ مِّنۡ خَلۡقٖ جَدِيدٖ١٥﴾ [ق: ۱۵] به چه معناست؟

شک وتردید.

کلمه (حبل الورید) در آیه ۱۶ سوره ق ﴿وَلَقَدۡ خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ وَنَعۡلَمُ مَا تُوَسۡوِسُ بِهِۦ نَفۡسُهُۥۖ وَنَحۡنُ أَقۡرَبُ إِلَيۡهِ مِنۡ حَبۡلِ ٱلۡوَرِيدِ١٦﴾ [ق: ۱۶] به چه معناست؟

شاهرگ گردن.

کلمه (قعید) در آیه ۱۷ سوره ق ﴿إِذۡ يَتَلَقَّى ٱلۡمُتَلَقِّيَانِ عَنِ ٱلۡيَمِينِ وَعَنِ ٱلشِّمَالِ قَعِيدٞ١٧﴾ [ق: ۱۷] به چه معناست؟

نشسته. همدم.

کلمه (عتید) در آیه ۱۸ سوره ق ﴿مَّا يَلۡفِظُ مِن قَوۡلٍ إِلَّا لَدَيۡهِ رَقِيبٌ عَتِيدٞ١٨﴾ [ق: ۱۸] به چه معناست؟

مهیای انجام مأموریت و انجام کار.

کلمه (تحید) در آیه ۱۹ سوره ق ﴿وَجَآءَتۡ سَكۡرَةُ ٱلۡمَوۡتِ بِٱلۡحَقِّۖ ذَٰلِكَ مَا كُنتَ مِنۡهُ تَحِيدُ١٩﴾ [ق: ۱۹] به چه معناست؟

کناره گیری می‌‌کردی.

کلمات (مناع ـ معتد ـ مریب) در آیه ۲۵ سوره ق ﴿مَّنَّاعٖ لِّلۡخَيۡرِ مُعۡتَدٖ مُّرِيبٍ٢٥﴾ [ق: ۲۵] به چه معناست؟

مناع: کسی که خویشتن را از انجام خوب‌ها بدور داشته است.

معتد: تجاوز پیشه.

مریب: متردد شک انداز.

کلمه (أزلفت) در آیه ۳۱ سوره ق ﴿وَأُزۡلِفَتِ ٱلۡجَنَّةُ لِلۡمُتَّقِينَ غَيۡرَ بَعِيدٍ٣١﴾ [ق: ۳۱] به چه معناست؟

نزدیک گردانده شد.

کلمه (نقبوا فی البلاد) در آیه ۳۶ سوره ق ﴿وَكَمۡ أَهۡلَكۡنَا قَبۡلَهُم مِّن قَرۡنٍ هُمۡ أَشَدُّ مِنۡهُم بَطۡشٗا فَنَقَّبُواْ فِي ٱلۡبِلَٰدِ هَلۡ مِن مَّحِيصٍ٣٦﴾ [ق: ۳۶] به چه معناست؟

کشورها و شهرها را گشوده‌اند و در آنجاها گشته‌اند.

کلمه (لغوب) در آیه ۳۸ سوره ق ﴿وَلَقَدۡ خَلَقۡنَا ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٖ وَمَا مَسَّنَا مِن لُّغُوبٖ٣٨﴾ [ق: ۳۸] به چه معناست؟

درماندگی و خستگی.