القارعة:

کلمه (القارعة) در آیه ۱ سوره قارعة ﴿ٱلۡقَارِعَةُ١﴾ [القارعة: ۱] به چه معناست؟

کوبنده. مصیبت سخت و بزرگ را می‌گویند.

کلمات (الفراش ـ المبثوث) در آیه ۴ سوره قارعة ﴿يَوۡمَ يَكُونُ ٱلنَّاسُ كَٱلۡفَرَاشِ ٱلۡمَبۡثُوثِ٤﴾ [القارعة: ۴] به چه معناست؟

الفراش: پروانه.

المبثوث: پراکنده.

کلمات (العهن ـ المنفوش) در آیه ۵ سوره قارعة ﴿وَتَكُونُ ٱلۡجِبَالُ كَٱلۡعِهۡنِ ٱلۡمَنفُوشِ٥﴾ [القارعة: ۵] به چه معناست؟

العهن: پشم. پشم رنگ شده.

المنفوش: زده شده. حلاجی شده.

کلمه (أم ـ هاویة) در آیه ۹ سوره قارعة ﴿فَأُمُّهُۥ هَاوِيَةٞ٩﴾ [القارعة: ۹] به چه معناست؟

أم: مادر. برای ریشخند است. مراد مأوی و جایگاه است.

هاویة: پرتگاه و محل سقوط اشیاء بدان.

کلمه (حامیة) در آیه ۱۱ سوره قارعة ﴿نَارٌ حَامِيَةُۢ١١﴾ [القارعة: ۱۱] به چه معناست؟

بسیار گرم و سوزان.