نوح:
کلمه (أطوارا) در آیه ۱۴ سوره نوح ﴿وَقَدۡ خَلَقَكُمۡ أَطۡوَارًا١٤﴾ [نوح: ۱۴] به چه معناست؟
جمع طور، حال و وضع.
کلمه (بساطا) در آیه ۱۹ سوره نوح ﴿وَٱللَّهُ جَعَلَ لَكُمُ ٱلۡأَرۡضَ بِسَاطٗا١٩﴾ [نوح: ۱۹] به چه معناست؟
پهن. گسترده و فراخ.
کلمه (فجاج) در آیه ۲۰ سوره نوح ﴿لِّتَسۡلُكُواْ مِنۡهَا سُبُلٗا فِجَاجٗا٢٠﴾ [نوح: ۲۰] به چه معناست؟
جمع فج، راه‌های فراخ و جاده‌های گشاد.
کلمه (کبارا) در آیه ۲۲ سوره نوح ﴿وَمَكَرُواْ مَكۡرٗا كُبَّارٗا٢٢﴾ [نوح: ۲۲] به چه معناست؟
بزرگ.
کلمه (ود) در آیه ۲۳ سوره نوح ﴿وَقَالُواْ لَا تَذَرُنَّ ءَالِهَتَكُمۡ وَلَا تَذَرُنَّ وَدّٗا وَلَا سُوَاعٗا وَلَا يَغُوثَ وَيَعُوقَ وَنَسۡرٗا٢٣﴾ [نوح: ۲۳] به چه معناست؟
ود، سواع، یغوث، یعوق، نسر، پنج بتی بوده‌اند که از سایر بت‌ها در نزد بت پرستان مشهور‌تر و بزرگ‌تر بودند. گویا هر یک از این‌ها نام انسان خدا شناس و صالحی بوده و بعد از وفات آنان، گنبدها و بارگاه‌ها بر سر قبر ایشان برپا نموده و بعد‌ها بت‌شان ساخته، و واسطه و شفیع‌شان شمرده‌اند.
کلمه (دیارا) در آیه ۲۶ سوره نوح ﴿وَقَالَ نُوحٞ رَّبِّ لَا تَذَرۡ عَلَى ٱلۡأَرۡضِ مِنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ دَيَّارًا٢٦﴾ [نوح: ۲۶] به چه معناست؟
کسی. فردی.