پیامبران و رسالت الهی

فضل و برتری محمّد رسول اللهص

در روز جزا، وقتی که الله متعال، تمامی انسان‌ها را زنده می‌گرداند، محمّد مصطفی ، سرور بنی آدم، بیرق حمد و ستایش الله متعال را، در دست دارد و انبیاء و رسولان، در آن روز، در زیر بیرق او قرار می‌گیرند، رسول الله صمی‌فرماید:

«أَنَا سَيِّدُ وَلَدِ آدَمَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلا فَخْرَ وَبِيَدِي لِوَاءُ الْحَمْدِ وَلا فَخْرَ وَمَا مِنْ نَبِيٍّ يَوْمَئِذٍ آدَمَ فَمَنْ سِوَاهُ إِلَّا تَحْتَ لِوَائِي، انَا أوّلُ شافِعٍ، وَأَوَّلُ مُشَفَّعٍ وَلا فَخْرَ» [۲۴۶].

‏«من در روز قیامت، سرور فرزندان آدم هستم و فخر فروشی نمی‌کنم و بیرق حمد و ستایش پروردگار، در دست من است و فخر فروشی نمی‌کنم و همه‌ی پیامبران در زیر بیرق من محشورند، نخستین شفاعت‌کننده که اجازه‌ی شفاعت هم دارد، من هستم و فخر فروشی نمی‌کنم».

هنگامی که مردم، در محشر، زیر فشار سخت و طاقت فرسا قرار می‌گیرند، به رسولان بزرگ روی آورده و از ایشان درخواست شفاعت می‌کنند، پیامبران یکی پس از دیگری، درخواست مردم را ردّ کرده و همه در جواب مردم می‌گویند: پیش پیامبر دیگری بروید، تا نوبت به عیسی مسیح÷می‌رسد، او می‌فرماید: «نزد محمّدصبروید که تمامی گناهانش مورد عفو و بخشش الله متعال قرار گرفته است»‏.‏

این برتری و مقام والای رسول اللهص، در آن روز عظیم است و این به خاطر صفات متعالی، اخلاق وارسته، تلاش و مجاهدت در راه الله متعال و تلاش در اجرای فرمان اوست. الله متعال، محمدص، امّت و دعوتش را، فضائلی بخشیده است، از آن‌جمله:

۱- الله متعال، ایشان را، همانند ابراهیم÷، به عنوان خلیل خود برگزید. در صحیح مسلم، ابوعوانه روایت می‌کند که رسول الله ص فرمود:

«انّ الله اتّخذني خلیلاً کَما اتّخذ ابراهیمَ خلیلاً» [۲۴۷]‏«‏الله متعال، مرا همچون ابراهیم، به عنوان خلیل خود، برگزید».

۲- الله متعال، قرآن کریم را، به آن سرور گرامی عطا فرمود، هدیه‌ای که به کسی دیگر، داده نشده است:

﴿وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَٰكَ سَبۡعٗا مِّنَ ٱلۡمَثَانِي وَٱلۡقُرۡءَانَ ٱلۡعَظِيمَ ٨٧﴾[الحجر: ۸۷].

‏«‏- ای پیغمبر!- ما هفت -آیه سوره حمد- و قرآن عظیم را، به تو عطاء نموده‌ایم».

۳- رسول اللهص، از شش ویژگی دیگر بهره‌مند است که به پیامبر دیگری داده نشده است. در حدیث آمده است:

«فُضِّلْتُ عَلَى الأَنْبِيَاءِ بِسِتٍّ أُعْطِيتُ جَوَامِعَ الْكَلِمِ وَنُصِرْتُ بِالرُّعْبِ وَأُحِلَّتْ لِىَ الْغَنَائِمُ وَجُعِلَتْ لِىَ الأَرْضُ طَهُورًا وَمَسْجِدًا وَأُرْسِلْتُ إِلَى الْخَلْقِ كَافَّةً وَخُتِمَ بِيَ النَّبِيُّون» [۲۴۸].

‏«‏با شش ویژگی بر دیگر پیامبران، برتری دارم:

اوّل: جوامع الکلم به او داده شده است. یعنی سخنانی کوتاه با معنای فراوان.

دوم: الله متعال، ترس و وحشتی سهمگین، نسبت به رسول اللهصو پیروانش، در قلب مخالفان و دشمنانش می‌اندازد، به طوری‌که، در برابرش یارای مقاومت ندارند.

سوم: غنایم جنگی، برای رسول اللهصحلال شد، حال آن‌که، پیامبران پیش از او، همه غنائم را در جایی جمع می‌کردند و به فرمان الله متعال، از آسمان آتشی فرود می‌آمد و آن را تبدیل به خاکستر می‌کرد.

چهارم: سرتاسر زمین، برای او و امّتش، ابزاری برای طهارت و پاکی و محلی برای نماز شد؛ هر مسلمان، وقت نمازش که فرا رسید، می‌تواند وضو بگیرد و نمازش را برپا دارد و در صورتی که آب موجود نباشد، تیمّم می‌کند و درمسجد محل سکونت، یا بیابان و با هرجای پاک دیگری، نمازش را ادا می‌کند.

پنجم: محمّد مصطفیص، برای همه نسل‌ها، نژادها و اقوام، عرب و غیر عرب، سفید و سیاه، زرد و سرخ [۲۴۹]مبعوث شده است، هم آن‌هایی که در زمان بعثت او بودند و هم کسانی که تا پایان دنیا و برپایی قیامت، به دنیا می‌آیند:

﴿قُلۡ يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ إِنِّي رَسُولُ ٱللَّهِ إِلَيۡكُمۡ جَمِيعًا ٱلَّذِي لَهُۥ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحۡيِۦ وَيُمِيتُۖ فَ‍َٔامِنُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِ ٱلنَّبِيِّ ٱلۡأُمِّيِّ ٱلَّذِي يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ وَكَلِمَٰتِهِۦ وَٱتَّبِعُوهُ لَعَلَّكُمۡ تَهۡتَدُونَ ١٥٨﴾[الأعراف: ۱۵۸].

‏«‏-ای پیغمبر! به مردم بگو:- من فرستاده الله متعال، به سوی جملگی شما هستم‏».

هم‌چنین، ایشان را به سوی انسان‌ها و پریان مبعوث کرد. گروهی از جن‌ها، پس از شنیدن قرآن و ایمان آوردن به آن‌چه از سوی حق تعالی، نازل گردید، نزد قوم‌شان برگشتند و آن‌ها را به ایمان فراخواندند و گفتند:

﴿يَٰقَوۡمَنَآ أَجِيبُواْ دَاعِيَ ٱللَّهِ وَءَامِنُواْ بِهِۦ يَغۡفِرۡ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمۡ وَيُجِرۡكُم مِّنۡ عَذَابٍ أَلِيمٖ ٣١ وَمَن لَّا يُجِبۡ دَاعِيَ ٱللَّهِ فَلَيۡسَ بِمُعۡجِزٖ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَيۡسَ لَهُۥ مِن دُونِهِۦٓ أَوۡلِيَآءُۚ أُوْلَٰٓئِكَ فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ ٣٢﴾[الأحقاف: ۳۱-۳۲].

‏«‏ای قوم ما! سخنان دعوت‌گر الهی را بپذیرید و به او ایمان آورید، تا الله متعال، برخی از گناهان‌تان را بیامرزد و شما را از عذاب درناک پناه دهد و کسى که -دعوت- دعوت‏گر الله را نپذیرد، درمانده‏کننده الله- در زمین نیست و در برابر او دوستانى ندارد، آنان در گمراهى آشکارى‏ هستند».

ششم: ایشان خاتم پیامبران است، بدین معنا که بعد از ایشان، هیچ پیامبری نخواهد آمد:

﴿مَّا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَآ أَحَدٖ مِّن رِّجَالِكُمۡ وَلَٰكِن رَّسُولَ ٱللَّهِ وَخَاتَمَ ٱلنَّبِيِّ‍ۧنَۗ وَكَانَ ٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٗا ٤٠﴾[الأحزاب: ۴۰].

‏«اما فرستاده الله متعال و آخرین پیغمبران است‏».

اگر محمد ص، خاتم الأنبیاء است، خاتم المرسلین نیز می‌باشد؛ چون هر رسول، نبیّ نیز می‌باشد. معنای خاتم الأنبیاء و المرسلین، این است که، هرگز بعد از او رسولی مبعوث نخواهد شد، که شریعتش را تغییر دهد [۲۵۰]. و چیزی از دینش را نسخ و باطل کند. فرود آمدن عیسی مسیح÷در آخر الزّمان، راست و حقیقت است و رسول اللهصنیز، از آن واقعه، خبر داده است، اما عیسی÷، با شریعت قرآن حکم می‌کند، نه تورات و انجیل، صلیب را می‌شکند، خوگ را می‌کشد و برای نماز، اذان می‌گوید.

[۲۴۶] روایت احمد و ابن ماجة و النّرمذی، صحیح الجامع الصّغیر (۲/۲۱) [۲۴۷] تحقیق الطحاویه، شرح الطّحاویه ص (۱۷۵) [۲۴۸] روایت مسلم و ترمذی، صحیح الجامع (۲/۲۱) [۲۴۹] (جواهر لعل نهرو) در کتابش مدّعی شده که محمّد مخصوص قوم عرب است، و این مقوله‌ای است که پیش از این، توسّط نصارای قدیم و جدید، مطرح گردید و پاسخ به آن شبهه به طور مفصّل، از سوی شیخ الاسلام ابن تیمیه داده شد و برای ردّ این افتراء همین مقدار کافی است که ما تناقض گویی آن‌ها را بیان کنیم بدین صورت که: همین که آن‌ها به نبوّت و رسالت او اقرار می‌کند، باید اخبارش را تصدق کنند و از جمله پیام‌ها و اخبار او، این است که به سوی همه مردم مبعوث شده است، پس ابتدا به پیامبری او ایمان و باور دارند، سپس تکذیبش می‌کنند، و می‌گویند: او تنها به سوی عرب مبعوث شده است، بنابراین، ادعایشان تناقض‌گویی آشکاری است و واضح است که تنها به قصد توجیه و بهانه‌تراشی برای کفرشان تلاش می‌کنند. [۲۵۰] بعد از بعثت رسول اللهصگروهی از مدعیان دروغین نبوّت ظاهر شدند، مانند مسیلمه ی کذّاب و اسود عنسی و سجاح، و گاه گاهی این‌گونه افراد سر برمی‌آوردند، همان‌گونه ‏ که در قرن گذشته علی محمّد شیرازی (متولّد ۱۸۱۹م) ملقّب به «باب» ظهور یافت که پیروانش را بابیه می‌خواندند، باب مدّتی ادّعای نبوّت کرد. بعد آن را به ادعای خدایی تبدیل کرد. هم‌چنین از جمله‌ی آن مدعیان دروغین میرزا غلام احمد قادیانی است که پیروانش در هند و آلمان و بریتانیا و آمریکا پراکنده اند و دارای مساجدی هستند که در آن‌جا به گمراهی مسلمانان می‌پردازند، و قادیانیه خوانده می‌شوند، ولی امروز خود را به احمدیه شهرت می‌دهند تا بیشتر موجبات سرگردانی مردم را فراهم کنند. هم‌چنین، مدّعیان دروغین نبوّت دیگری در سودان ظهور کردند، که الله متعال خود تکفّل رسوایی همه را بر عهده گرفت. قطعاً کسانی که به دروغ چیزی را به الله متعال نسبت می‌دهند ، رستگار نمی‌شوند (و از عذاب آخرت رهائی نمی‌یابند) [یونس: ۶۹].