پنجم: طولانی و کوتاه‌بودن و وقت نزول
قرآن کریم طولانی‌ترین و فراگیرترین کتاب آسمانی است. در حدیث صحیح می‌فرماید: «أعطیت مکان التوّراة السّبع الطّوال، وأعطیت مکان الزّبور المئین، أعطیت مکان الانجیل المثاني، وفُضّلتُ بالمفصّل» [۲۷۳]«به جای تورات، سبع طوال (هفت سوره‌ی طولانی) و به جای زبور، سوره‌های مئین و به جای انجیل، مثانی به من داده شد و سوره‌های مفصّل (حدود پنج جزء پایانی قرآن) از همه این‌ها بیشترند، و فضلی است که به من بخشیده شد».
کتاب‌های آسمانی معروف، همه در رمضان نازل شده‌اند. در حدیث صحیح، آمده است: «أنزلت صحفُ ابراهیم أوّل لیلة من شهر رمضان، وأنزلت التّوراة لست مضین من رمضان، وأنزل الانجیل لثلاث عشر مضت من رمضان، وأنزل الزّبور لثمان عشر خلت من رمضان، وأوّل القرآن لأربع وعشرین خلت من رمضان» [۲۷۴].
«صحف ابراهیم÷، در اوّل رمضان، تورات در ششمین روز رمضان، انجیل در سیزدهمین روز رمضان، زبور در هیجدهم رمضان و قرآن در بیست و چهارم رمضان، نازل شدند».
[۲۷۳] روایت طبرانی در الکبیر، صحیح الجامع الصّغیر (۱/۳۵۰) و محقق گفته: اسنادش صحیح است. [۲۷۴] روایت طبرانی صحیح الجامع الصّغیر (۲/۲۸) و ناصر الدّین آلبانی گفته: اسناد آن حسن است.