پیامبران و رسالت الهی

فهرست کتاب

پيامبران دارای بهترين نسب بودند

پيامبران دارای بهترين نسب بودند

پیامبران دارای انساب والا و بزرگواری هستند، زیرا همه پیامبران بعد از نوح، از نوه و نسل او هستند و همه پیامبران بعد از ابراهیم، از نسل او بودند، الله متعال می‌فرماید:

﴿وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا نُوحٗا وَإِبۡرَٰهِيمَ وَجَعَلۡنَا فِي ذُرِّيَّتِهِمَا ٱلنُّبُوَّةَ وَٱلۡكِتَٰبَۖ فَمِنۡهُم مُّهۡتَدٖۖ وَكَثِيرٞ مِّنۡهُمۡ فَٰسِقُونَ ٢٦[الحديد: ۲۶].

‏«‏ما نوح و ابراهیم را - پیغمبر، و به سوی مردم - روانه کرده‌ایم و در نسل آنان، نبوّت و کتاب‌ها -ی آسمانی، از جمله تورات و انجیل و زبور و قرآن - را قرار دادیم».

از این رو، الله سبحان، پیامبران را از میان کسانی برگزید که در نسب، برترین مردم بودند، بخاری از رسول الله صروایت می‌کند که ایشان فرمود:

«بُعثتُ من خيرِ قرون بني آدم قرناً فقرناً، حتّي كنتُ من القرنِ الّذي كنتُ منه» [۷۶].

«نسب من در هر قرنی از میان بهترین‌ها برگزیده شده تا به این قرن رسید که به پیامبری مبعوث شدم».

در مسند احمد و سنن ترمذی نیز آمده است که رسول الله صفرمود:

«أَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ إِنَّ اللَّهَ تعالي خَلَقَ الْخَلْقَ فَجَعَلَنِي فِي خَيْرِهم ثمّ جَعَلَهُمْ فِرْقَتَيْنِ فَجَعَلَنِي فِي خَيْرِهم فِرْقَةٍ ثمّ جعلهم قَبَائِلَ فَجَعَلَنِي فِي خيرهم قَبِيلَةٍ ثمّ جَعَلَهُمْ بُيُوتًا فَجَعَلَنِي فِي خَيْرِهِمْ بَيْتًا فَأَنَا خَيْرُكُمْ بَيْتًا وَخَيْرُكُمْ نَفْسًا» [۷۷].

«من، محمّد بن عبدالله بن عبدالمطّلب هستم، الله متعال انسان را آفرید و از بهترین‌ انسان‌ها، نسل مرا برگزید، سپس آن‌ها را به دو گروه تقسیم کرد و من از بهترین آن دو گروه هستم، سپس مردم به قبیله‌ها تقسیم شدند، باز هم من از میان بهترین قبیله انتخاب شده‌ام، سپس به خانواده تقسیم شدند که من از بهترین خانواده هستم، پس من از لحاظ خانواده و از جهت نفس و شخصیت، برترین شما هستم».

همچنین، در صحیح مسلم و سنن نسّائی روایت شده است که رسول اللهصفرمود: «إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَى كِنَانَةَ مِنْ وَلَدِ إِسْمَاعِيلَ وَاصْطَفَى قُرَيْشًا مِنْ كِنَانَةَ وَاصْطَفَى مِنْ قُرَيْشٍ بَنِى هَاشِمٍ»«خداوند از فرزندان اسماعیل، بنی کنانه و از بنی کنانه، قریش و از قریش، بنی هاشم را برگزید».

[۷۶] روایت بخاری، فتح الباری (۶/۵۶۶) [۷۷] روایت احمد و ترمذی، صحیح الجامع (۲/۲۲)