ارتکاب گناه دليل بشربودن است
پیامبران هم مانند بقیه انسانها هستند و الله متعال آنها را در دریافت رسالت الهی و تبلیغ آن عصمت بخشید، به طوری که نه چیزی را فراموش و نه زیاد و کم میکنند و پیامی که الله متعال به سوی آنها فرستاده است، را کامل و تمام و آن گونه که الله متعال میخواهد، به مردم ابلاغ شده و در دسترس آنها قرار میگیرد. ولی لازمهی معصوم بودن پیامبران در دریافت و ابلاغ رسالت، این نیست که در همه امور معصوم باشند، زیرا به حکم این که انسان هستند، مخالفتهای کوچک و گناه صغیره از آنها سر میزند، اما رحمت الله متعال شامل حالشان میشود و آنان را نسبت به اشتباه شان آگاه و توفیق توبه و بازگشت به سوی خویش، را عنایت میفرماید.
«شیخ مصطفی مراغی» استاد دانشگاه الأزهر، میگوید: «وحی با هر عمل یا هر گفتهای که از انبیاء صادر میشود، همدم و همراه نیست، پس آنها هم در معرض اشتباه هستند، ولی امتیاز آنها، نسبت به سایر بشر، در این است که پس از صدور اشتباه از آنها، الله متعال عمل ایشان را بر آن اشتباه، تأیید نمیکند و باقی نمیگذارد و گاهی هم آنها را مورد عتاب و سرزنش قرارمیدهد» [۱۲۰].
[۱۲۰] حیاة محمّد هیکل، مقدمهی این کتاب به قلم شیخ مراغی ص (۱۱)