صورتهای ظاهری گوناگون هستند
وقتی گفته میشود: پیامبران از لحاظ جسمی کامل بودند، به این معنی نیست که همه دارای یک شکل و صورت بودهاند، چون کمال و زیبایی که حیرتآور و شگفتانگیز باشد، متنوّع و گوناگون است و این تنوّع هم یکی از نوآوریهای بینظیر آفریدگار واحد أحد و از جمله کمال مطلق و قدرت بینهایت اوست.
رسول الله صبرخی از انبیاء و رسولان را برای ما توصیف کرده و میفرماید: «شبی که برای اسراء برده شدم، موسی را دیدم که گویی از مردان شنوءة [۷۳]است».
دربارهی عیسی÷نیز فرمود: «میان من و او، پیامبری نیست و او فرود خواهد آمد. وقتی که او را مشاهده کردید، بشناسید؛ مردی است متوسّط، با رنگ سرخ وسفید، در دو لباس زرد کم رنگ فرود میآید، گویی آب از سرش میریزد، اگرچه خیس هم نیست» [۷۴]و
همچنین اصحاب بزرگوار، رسول الله صرا اینگونه برای ما توصیف میکنند: «از لحاظ قیافه و تناسب، از هرکسی زیباتر بود....، نه زیاد بلند و نه کوتاه، میان شانههایش گشاده، گونههایش نرم و صاف، رنگ مویش بسیار سیاه، با چشمهایی سیاه، دارای مژگان بلند و زیبا، وقتی پا بر زمین میگذاشت، با تمامی پا قدم میگذاشت، گودی کف پا نداشت، وقتی که عبایش را از روی شانههایش بر میداشت، از زیبایی، گویی یک قالب نقره است » [۷۵].
[۷۳] صحیح بخاری. ر.ک: فتح الباری (۶/۴۲۸)، وشنوءه قبیلهای است در یمن. [۷۴] روایت ابوداود و احمد (صحیح الجامع (۵/۹۰) [۷۵] روایت بیهقی، ر.ک: الجامع (۴/۱۹۹)